''မောင့်''ရဲ့ဒေါက်တာလေး....(Completed)

part(15)

'' ကျွန်တော်လိုက်မယ်ဒေါက်တာနန္ဒ ။''

'' ဒေါက်တာလိုက်သွားရဲ လိုက်သွားကြည့်။''

''မင်း...!''

''ဒေါက်တာလိုက်သွားမယ်ဆိုရင်ဒီနေရာမှာပဲ ကျွန်တော်မနေ့ကလို ဒေါက်တာ့ကို အသက်ရူကြပ်အောင်ထိ...''

'' ကျွန်တော် မလိုက်ဖြစ်လောက်တော့ဘူး ဒေါက်တာနန္ဒ ။အားနားပါတယ် ။ကျွန်တော်ဆေးခန်းထိုင်းရအုံးမှာမို့....''

ဆက် သည် ဒေါက်တာ နန္ဒအား ထိုသို့သာပြန်ပြောခဲ့ပြီး မောင်ဆွဲထားသည့်လက်အားဖြုတ်ချလိုက်ကာ ဒေါက်တာနန္ဒ နှင့်မောင်တို့အား ထားခဲ့ပြီး တစ်ယောက်တည်းသာ ထွက်ခဲ့လေတော့သည်။

'' ဒေါက်တာ...!''

မောင် သည် ဆက်၏အနောက်ကို အပြေးလိုက်ပြီး လက်ကလေးအား လှမ်းဆွဲလိုက်လေသည်။

'' လွှတ်နော် လက်ကို။ ''

'' မလွှတ်ဘူး ...! ''

'' ဒါ ကိုယ့်ရဲ့အလုပ်ခွင်နော် ။ ကိုယ့်ကို ပိုင်ဆိုးပိုင်နင်းလာမဆက်ဆံ နဲ့ ။''

'' ကျွန်တော်ကဘာလုပ်နေလို့လဲ။ ''

'' ဒီတစ်ခါကိုယ်မင်းကိုအရမ်းစိတ်ဆိုးတယ် ကောင်လေး ။''

'' အကြောင်းအရင်းက ? ''

'' မင်းစောစောက လုပ်ပုံကောင်းသလား။ ဒေါက်တာနန္ဒက ကိုယ်နဲ့မင်းကို ဘယ်လိုထင်သွားမလဲ ။''

'' ချစ်သူတွေလို့ပေါ့။''

'' ကျစ် ! ကိုယ်တကယ် စိတ်ရှုပ်လာပြီ ။ကောင်လေး မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ ။''

'' ချစ်နေတာလေ ... ကျွန်တော် ဒေါက်တာ့ကို ချစ်နေတာ ။ ဒေါက်ရဲ့ ချစ်သူ ဖြစ်ချင်နေတာ။''

'' ....''

ဆက် ဘာမှဆက်မပြောတော့ဘဲ မျက်မှောင်လေးကျုံ့ကာ လက်အားဖြုတ်ချပြီး၍ အလိုမကျသလို ဆက်လျှောက်နေလေတော့သည်။

'' ဒေါက်တာ...!''

''....''

''ဒေါက်တာလို့ ...!''

'' ......''

''မသိချင်ယောင်ဆောင်နေအုံးမယ်ဆိုရင် ကျွန်တော်ဒေါက်တာ့ကို ဒီနေရာမှာပဲ အသက်ရှုကျပ်ပြီး မေ့လဲ အောင်အထိ နမ်းပစ်မှာနော်။ ''