지금 아프더라도 it's alright || nomin

obsessive jealousy

Jaemin

Poznałem wczoraj chłopaka o imieniu Chenle. Doszedł do mojej klasy, był dla mnie bardzo miły.

Chciałbym aby Jeno traktował mnie tak jak traktował mnie chłopak, którego poznałem niecałą dobę temu.

Wracając do Chenle. Usiadł ze mną w ławce mimo, że miał do wyboru siedzenie z Renjunem przyjacielem mojego chłopaka.

Właściwie to przez większość czasu rozmawialiśmy o dramach, ale bardzo dobrze mi się z nim rozmawiało.

Niestety Renjun powiedział Jeno o moim nowym znajomym. Wiedziałem, że to się tak skończy. Za każdym razem gdy zdobywałem znajomych, z którymi znajdywałem wspólny język Jeno się dowiadywał.

Można powiedzieć, że Lee miał problemy z wybuchami agresji i zazdrości. Wtedy bałem się go najbardziej.

Po tym jak pół roku temu zobaczył, że rozmawiam z Yutą mimo jego zakazów. Zaczął systematycznie sprawdzać mój telefon i mnie kontrolować.

Lecz tym razem było gorzej. Za każdym razem dawał mi coś powiedzieć. Tym razem po prostu zaczął krzyczeć, wyzywać  oraz bić.

Wybaczyłem mu. Nie potrafię tego zakończyć.

Jestem taki beznadziejny.

Ma rację, nie zasługuje na to co mam.

Nie zasługuje by żyć, ale ja nigdy nie chciałem żyć.

Nie zasługuje na przyjaciół, dlatego skutecznie się ich pozbył bym został sam.

Uzależniony od jego osoby, nie potrafiący się mu postawić i tego zakończyć.

Nie chce więcej czuć...