My Wife Is Alive But She Have Amensia (Season 2 AMFKG)*Complete*

Chapter 30

Shindou's pov

Habang nasa biyahe ay napakatahimik sa loob kaya nong nilingon ko ang front seat tulog na pala si Kirino

Mga 6:00 am na rin kasi ng umaga ngayon medyo kumakalam na rin ang tyan ko kaya ang ginawa ko ay hininto ko muna malapit sa isang Mac Do(A/N:hindi ko sya madyado alam ang spelling hehe). Nong nakabili na ako ng makakain namin kasi naisip ko na nasa kotse nalang kami kumain habang nag bibiyahe kami

Bago ko pala i start ang makina ay may biglang tumawag sa akin at nakita ko na si Fubuki ang tumatawag kaya nag suot ako ng earphone sa tenga bago sagutin ang tawag

"Hello?" sagot ko

(F*ck uncle!!) napalayo ko ang earphone sa tenga ko

"Don't shouting me Fubuki" inis na saway ko sa kanya

(Sorry naman po hehe, btw tito nakakainis ah) paninimula nya

Pinaandar ko na kasi yong makina kaya eto nasa daan ako nakatingin

"Oh bakit ano bang nangyari ha?" tanong ko sa kanya

(Hindi ko aakalain na may inampon ka pala tito at ang mas malala secretary mo pa medyo bata rin at halatang kasing idad ko) sagot nya sa kabilang linya

(Kaso ang Amazona) dagdag nya pa kaya napatawa ako ng mahina

"Well bahala na kayong dalawa dyan basta hwag mo nalang asarin kung ayaw mong maging kawawa pfft" bilin ko sa kanya

(Oo nalang ako tito hayst) pinatay ko na ang tawag at natawa nalang ako ng mahina at napapailing nalang din

"May problema ba?" napatingin ako sa bagong gising na si Kirino

"Ahh wala tinawagan lang ako ng pamangkin ko" sagot ko sa kanya

"Hmm nasaan na tayo?"  tanong nya sa akin

"Medyo malayo pa tayo sa Kyouto" sagot ko sa kanya

"Nga pala may pag kain na dyan sa back seat kumain ka nalang kung gutom ka na" dagdag ko pa

"Ikaw di ka kakain?" tanong nya pero kalaunan ay napatampal nalang ng noo kaya natawa ako

"Sabi ko nga nag mamaneho ka" sya na ang sumagot sa tanong nya

Habang kumakain sya ay sinusubukan nya naman ako, minsan nag tatawanan din kami at nag kwekwentong dalawa mas ok na rin ito kasi kahit papano namiss ko rin ang tawa at ngiti nya

Fast forward

Ng makarating na kami ay dumaan muna kami sa isang fairybout kasi doon kami pupunta sa kabilang isla

Ng makapasok na kami sa fairybout ay nag hanap agad kami ng pwedeng pwestuhan at doon kami sa pinaka dulo umupo, nasa taas kami kaya masarap ang simoy ng hangin dito

Mga ilang mimuto pa ang nakalipas bago umandar ang sinasakyan namin, napakalamig ng hangin, maganda rin ang riew dito at makikita mo yong asul na dagat

Pero habang papalapit kami ng papalapit ay nag tataka na ako sa kulay ng dagat

"Parang may mali na dito, yong kulay ng dagat nag iiba na" saad ni Kirino

'Hwag naman sana'

'Ano ba yan gusto yata nila tayo patayin eh'

'Ano bang nakain ni ms. Obies bat nya ito ginagawa?'

'Baka yong lalaki may gawa nito'

Yan ang mga naririnig naming bulungan ng mapansin kong napatayo si Kirino

"Ms. Anong sabi mo kanina? Sino Obies ba ang tinutukoy mo?" tanong ni Kirino sa babae

"Si ms. Lalaya po ang tinutukoy namin" napintig sa tenga ko ang pangalan na yon

"Ganon ba, salamat" at umupo na si Kirino sa tabi ko

"Tang *nang babaeng yon hindi ba sya makokontento talagang papatay pa sya ng mga inosenteng tao" galit na saad nya

"Kilala mo ba sya?" tanong ko sa kanya

"Isang taong kinasusuklaman ko" sagot nya

'Oh goshh!!!'

'Hindi maari ito!!'

'Bat ba nangyayari ito sa bayan natin'

'Marami na ang nag kasakit dahil sa kemekal na inilabas'

'Pati yong mga trabahador pinalayas na nila'

'Ano nang gagawin natin ngayon?'

Mas lalo akong nagalit sa mga narinig ko, ng makababa na kami ay laking gulat ko nalang na iba na ang kulay ng dagat, may mga nakalutang na rin na isda

Ng may biglang nag takbuhan sa malapit sa dapat pero mabilis itong sinaway ni Kirino

"Hwag nyong kukunin ang mga isdang nakalutang may kemekal na yan" napatingin sila lahat sa amin, ang iba ay nag tataka

"Sino ba kayong dalawa? Muhkang tiga lunsod kayong dalawa?" tanong ng isang babae

"Ms. Kirino, Ms. Shindou nandito na pala kayo" napatingin kami sa nag salita ito yong isa sa mga kasamahan nya sa company

"Ano nang balita doon Kaname?" tanong nya doon sa lalaki

"Marami na ang mag rereklamo, mismo pati mga bata o matatanda ay nag kakasakit na dahil sa mga kemekal na nalalanghap nila" sagot nya

"Saan nag simula na ilabas ang kemekal na iyon?" tanong ko

"Sa kabilang factory sir. Doon sila unang nag palabas ng kemekal" sagot nya sa akin

"Tatawagan ko lang ang iba kong kasamahan babalik rin ako" sabi ko sa kanila, tumango nalang si Kirino kaya umalis na ako

Kirino's pov

Nandito ako ngayon sa isang maliit na panuluyan pero ok na rin kahit papano kasi komportable naman ako dito

"Kaname pwede mo ba akong samahan kung saan nanggagaling ang hawaan ng sakit?" pakiusap ko sa isang employado ko

"Sige po" nag simula na kaming mag lakad, nag suot na rin ako ng face mask para naman di ako masyado makalanghap ng hangin lalo na sa kemekal

Pumunta kami sa isang Hospital at pag pasok palang namin ay makikita mo na doon ang dami na agad na tao at ang mga nurse at doctor ay di na makanda ugaga na para lang maasikaso ang mga pasente

"Kaname pakitawagan si Yuichi sabihin mo mag padala ng ibang doctor at nurse dito kaylangan na kamo dahil maraming nagkahawaan ng sakit" utos ko sa kanya tumango naman ito a5 dali-daling nag dial ng number at pag katapos ay pinatay nya rin agad

"Pupunta na daw po agad sya sa ibang hospital para mag hanap ng ibang doctor" saad nya tumango naman ako

"Ms. Ranmaru?" napatingin ako at pag tingin ko si Mayor pala ng bayan na ito

"Ako nga po, hmm Mayor Chua pwede ka bang makausap" yaya ko sa kanya tumango naman sya at itinuro ang daan kung saan kami pwedeng mag usap

Continue