Rose's POV
"Singing club? Pinanganak ka bang gago? Ano namang gagawin ko dun, ha?"
I exaggerated when Stell suddenly wanted to invite me in his club.
Tumaw siya saglit bago ako muling hinarap.
"Edi syempre magiging parte ka ng club, alangan namang gawin kitang janitor dun"
He joked and laugh.
"Ha-ha, katawa yun?"
Pagsusungit ko para malaman niyang seryoso ako sa pagtatanong. Bigla bigla nalang lilitaw sa harap ko para ayain akong sumali sa club niya at para tawanan ako?
"I'm serious, Rose.. I heard you before singing some lyrics.. Your voice is so good, and we were happened to lack some vocalist"
He complemented. Matutuwa na sana ako kaso paano pala kung hindi ako yung narinig niya? Tska kelan pa ako kumanta?
"Kailan mo naman ako narinig na kumanta huh? Gumagawa ka lang ata ng kwento dito e.."
He glared at me so i shrugged.
"I think it's last week.. You're singing, uhm.. What's the title again?.. The.. The Gift by Jim Brickman?"
Hindi pa siguradong sagot niya sa akin..
Kumunot naman ang noo ko habang inaalala kung kinanta ko ba talaga yun at kung kailan.. The gift? Kinanta ko..
" Ah oo! " i clapped my hands out of a sudden.
"I was just teasing Rain that time using the song about Justin.. My voice was messed that time, how could you say na maganda ang boses ko? May sira ba yang tenga mo?"
Naalala ko na. Oo nga, kinanta ko nga iyon. Pero hindi naman maganda yung pagkakakanta ko nun ah..
" Wow, nosebleed ako.. "
He said. Nagulat ata dahil sa tuloy tuloy na english ko. HAHAHA medyo matagal rin kasi akong nanirahan sa US before kaya hindi ganun kadali na mawala sa akin yung ganitong side.
"But anyway, i mean it. Your voice was wonderful, sali kana oh.."
Nasa canteen kami ngayon, hinihintay yung iba kung darating man o i-endyanin na naman kami.
Palagi naman eh, mag pla-plano silang magkita kita daw kami tapos in the end, kaming dalawa lang ni Stell ang nagkakasipotan.
"Inuuto mo lang ako dito eh. Nung nakaraang araw, sabi mo ililibre moko, hanggang ngayon wala pa. Tapos ito na naman!"
I complained. Aba hindi pwede toh, hindi patas nuh.
"Nagbibigay sila ng income kapag nasa banda ka.."
Napatingin ako agad sa kanya pagkatapos niyang sabihin iyon.
"Talaga?"
"Tignan mo toh, mukhang pera.." mukhang asar na sabi niya sabay halukipkip.
Ngumuso lang ako at umirap, tinanong ko lang naman kung totoo eh.. "Parehas lang naman tayo.." i mumbled.
"Oo, pero mas maganda lahi ko kesa sayo"
Sinamaan ko agad siya ng tingin. Ang galing talaga maging epal nitong lalaking toh.
"Ikaw, anong position mo sa banda?" tanong ko at kumagat sa burger.
"Vocalist" walang ganang sagot niya.
"Oh eh vocalist ka naman pala eh! Bakit kailangan pa ng is—"
"We need female vocalist, Ms. Quenirry"
He said, getting impatient now. Luh, nagtatanong lang naman ako eh. Highblood ba siya?
"Ilan yung income? Hihihi" nakangising tanong ko na ikinatawa niya bigla. Lah, bipolar.
आप पढ़ रहे हैं
I've Been Here (Syclups #3)
फैनफिक्शनFANFICTION FOR SB19STELL Waiting for someone who's not finish loving someone else yet were indeed painful, and risky. But that's the true meaning of love, isn't it? 'Loving' itself was already risky. And I'm willing to risk for her...
