chapter twenty- please

565 10 0
                                    

FAYE's pov

it's been a week since nagising na si Hans, bumalik na ang lahat sa dati. at alam ko na rin yung tungkol sa sakit ni Hans. Masakit man pero kailangan ko iyong tanggapin. Alam ko namang lalaban ang mahal ko e, ngayong araw na ito magpapacheck ulit si hans for any updates daw tungkol sa sakit niya at kasalukuyan akong nasa bahay nila ngayon, nasa baba ako ngayon at si hans naliligo palang. napalingon ako ng tawagin ako ni Jude

"ate! tawag ka ng ate sa taas!' ano nanaman bang kailangan ni hans? tsk.

"oo! pupunta na! salamat jude"  papasok na ako sa kwarto ni hans ng may narinig akong nabasag na bagay. dali-dali akong pumasok sa kwarto niya at nadatnan ko siyang naka upo sa sahig. yung puso ko parang tumigil sa pagtibok dahil sa takot na baka mas malala na ang mangyayari ngayon. 

'hans! ayos ka lang ba baby? san ang masakit?" 

'ayos lang ako baby(smile) tara na baka late na tayo sa appointment ko kay doc" inalalayan ko siyang tumayo at pumunta na kami sa hospital. nag pa drive nalang kami sa family driver nila hans

habang naglalakad kami iniisip ko kung umayos na ba kalagayan ni hans o kaya lumala na ito. Sana mali ang aking iniisip. napabalik lang ako sa realidad ng tawagin ako ng mahal ko

"baby? may problema ba? tulala ka e andito na pala tayo'

'oo naman baby may ini isip lang ako' sabay halik sa kanyang mapupulang labi aalis na sana when she pulled the back of my head so we kissed passionately naputol lang iyon ng magsalita si doc sa likod namin

'EHEM! hans? may i talk to you privately? okay lang naman kung isama natin yang girlfriend mo' tinignan ko si hans at sabay sabing maghihintay nalang ako dito sa labas  ng office ni doc 

HANS pov 

'doc ano po bang pag uusapan natin?' 

'hindi na ako magpapaligoy ligoy pa hans. ang last na test natin nung makalawa ay hindi maganda ang kinakahinatnan. well i found out sa last na X-ray mo you have at least a week or two weeks to live. ang akala ko nun 5 weeks or a month pero masyadong mabilis kumalat ang cancer cells mo and it is stage 4 already.' hindi na ako mabibigla sa narinig ko sa sinabi ni doc. ramdam ko naman kasi katawan ko ito e kasi palagi ng namamanhid katawan ko as if hindi na gumagano yung brain cells ko. napangiti nalang ako ng mapait kay doc

'wala na po bang ibang solusyon doc? ' napapikit nalang ako at nagbabakasakaling sana ay merin pang ibang solusyon

'meron pa sana kaso hindi na kakayanin ng katawan mo pag iniperahan ka pa namin' i sighed. well baka ito na talaga ang kapalaran ko

'well thank you very much doc' at ngumiti na ako sakanya at nakipagkamay. tulala lang akong lumabas sa sa office ni doc. habang ini isip ko kung paano ko sasabihin kay faye yung natitirang araw ko dito hindi ko pa nga nasasabi yung 5 weeks or a month tapos mababawasan pa? ang tanging alam lang ni faye ay may brain cancer ako. bukas na bukas  hihingiin ko na ang kamay niya para pakasalan ako as soon as possible gusto ko na siyang pakasalan. pagkalabas ko sa opisina nadatnan kong naglalaro si faye sa upuan sa tapat ng opisina ni doc tumingin sa saakin at nginitian ako nginitian ko na rin siya.

'faye? tara na' inabot ko ang kamay niya at saka siya hinila patayo. i pecked her lips. naglakad na kami pabalik sa sasakyan sinabihan ko si manong na sa amusement park niya kami dalhin ni faye. napabuntong hinginga nalang ako at hindi yun nakaligtas sa pandinig ni faye

'hans? are you okay? kanina ka pa tulala?' i smiled at her 

'yes baby okay lang ako, may ini isip lang.' i kissed her lips pero smack lang nasa harapan kasi si manong e haha! 

'naku! ikaw talaga baby! hahaha! san pala tayo pupunta bakit iba ang daan pauwi?' kala ko di na niya tatanungin. nawala din kasi sa isip ko na sabihin sa kanya na sa amusement park kami pupunta.

'amusement park baby ' sukat don ay binatukan niya ako. ano problema niya?! haha

'uwi tayo! magpahinga ka saka na tayo pumunta don pag magaling kana'' tsk! sunget talaga

'manong! uwi nalang tayo' sinabihan ko nalang si manong driver na uuwi na kami. napatingin naman ako kay faye at nakatingin din siya saakin at nagtitigan na kami. diko alam kung anong sumapi sakin ngayon at inaya ko siyang pakasalan na ako

'faye(i held her right hand) pakasal na tayo. aalis tayo bukas papuntang canada." i looked at her eyes para malaman niyang sincere ako. ang tagal niyang sumagot! nakatulala parin ito sakin ngayon. kaya hinalikan ko muna siya, slowly hanggang sa tumugon na siya.

'huy faye? tulala ka na diyan. pakasal na tayo please?' wala na akong pake alam kung hindi romantic ang pag aalok ko sakanya ng kasal.

'pero paano ang mga papeles? ang mga bisita?' i sighed then i answered her questions

'tatapusin natin ngayon na.' i looked deeply in her her  'please?'

'ano pa nga bang magagawa ko hans? kahit hindi romantic pag propose mo mahal kitang gago ka! ayos lang satin.' i smiled and i kissed her forehead

'i love you faye'

'i love you too hans' sakto namang andito na kami sa bahay pumanhik na kami sa kwarto ko and with that tinawagan namin si mom a.  we asked her to book a flight sa canada para sa pamilya ko pamilya ni faye at friends namin ni faye and we told mom na bukas ang flight sinabi na din namin na magpapakasal na kami ni faye ASAP after that tinawagan namin yung family lawyer namin para siya na ang bahalang mag ayos ng papeles namin. and tinawagan ko naman ang  matalik kong kaibigan sa canada

'hey jovie! this is hans i need a favor please humanap ka ng paring mang kakasal samin ni faye at sa pinakamagandang resort jan sa canada pls rent it at ipadesign mo pls para sa wedding namin' 

'hans! bakit naman ngayon mo lang sinabi?!' maktol ni jovie hahaha

'i will explain later. pls make it asap thanks jovie' ayan  ayos na ang lahat. i called our family, family ni faye and our friends to have lunch here at our house dito ko na sasabihin lahat well except yung taning ng buhay ko sakin nalang yun sasabihin ko nalang kay jude in private

FAYE's pov

alam kong may tinatago saakin si hans simula nung lumabas siya sa opisina ni doc ramdam kong may mali pero hindi na ako nagtanong pa. lunch time at kumpleto na nga kami at eto na nga po sasabihin na namin sakanila yung kasal namin ni hans aaminin ko hanggang ngayon i am still shocked na ikakasal na ako ASAP.

'family friens, i invited you here to tell you ikakasal na kami ni faye ASAP i know it is too soon but i have my own reasons. maiintindihan niyo din sa susunod na mga araw. nagpabook na ako kay mommy ng ticket para sa flight natin tomorrow morning papuntang canada. limited lang ang mga bisitang dadalo kaya please sana makapunta kayo bukas. 3 days lang tayo dun. and formal dress lang ang kukunin.' halata sa mukha nila ang pagkabigla hindi ko na sila masisi kasi pabigla bigla ng desisyon si hans e. 

AN; sorry for the long wait :)) tatapusin ko na po to bka bukas tapos nato. at uumpisahan ko na din yung next book na gagawin ko hopefully matapos ngayong summer 

you are the one(completed)Where stories live. Discover now