Will you be his BABY . . .MAKER ?

WYBHBM ~~ Chapter 20 part 2

 

 

Nagbakasakali ako.

But to my dismay, walang sumasagot sa loob. It's either walang tao o ayaw nya lang talaga akong pagbuksan. Ano ba? Ano bang nangyayari ?

I texted him again.

-"wer r u babe? Andito ako sa pad mo. Please, usap tayo." after a fewminutes nakatanggap ako ng reply from him saying a simple word 'no'.

 

 

I felt like crying . Totoo ba to? Ano bang nangyari? May nagawa ba ko?

 

 

 

4:30 pm nagtext ulit ako sa kanya.

-"let's talk, Cy. Maghihghntay ako sa park. Please come. . ." on the way na ko sa park ng mga oras na yon. Hindi na naman sya nagreply but I'm still hoping that he'll come at maayos din namin to. Kung may nagawa man ako, magso-sorry ako. Kung may nangyari man, gusto kong malaman ang buong kwento sa kanya at iintindihin ko. Wag lang ganto. Please. Wag lang nya kong iwan. I love him so. . .

6:45 there was still no sight of him pero umaasa pa din ako. Umaasa pa din akong darating sya.

Time passed by

8pm

9pm

10pm

Di ko namalayang magmamadaling araw na. Naiiyak na ko. No. Umiiyak na pala ako. Tumingin ako sa cellphone ko. No messages. No calls.

-". . .we need to break up. . ."

. . .we need to break up. . .

. . .we need to break up. . .

Is he serious about it? Oh please no. . .

I called his number again. Nagri-ring pero walang sumasagot. Yung mgasumunod na tawag ko voice prompt na lang ang naririnig ko.

 

 

. . .Cyfer, ano bang nangyayari sayo ? Ano bang nangyayari saten?

2:58 am - It was almost three ng madaling araw. Alam kong mapanganib pero hindi ko yun inintindi. Masnararamdaman ko kasi yung sakit,kaba,takot at pag-aalala.

 

 

Ewan ko nga ba kung paano pa ko nakauwi. Basta ang naaalala ko lang nun is mag-uumaga na. Papasikat na ang araw. Naglalakad siguro ako ng wala sa sarili. Pagdating ko sa bahay umiyak ako ng umiyak . Gusto kong may makausap. Gusto kong maglabas ng lahat ng nararamdaman ko. Gusto kong magkwento kay Rhei. . .

Now, halos kainin ako ng guilt. Tinago ko ang bagay na 'to maski sa taong pinakamalapit saken. Ngayon, pinagbabayaran ko ang pagtatago ng sekreto sa bestfriend ko. Ni hindi ko man lang nagawan i-except man lang sya. Hindi ko tuloy sya mapagsabihan ng nararamdaman ko ngayon. Lahat ng 'yon sinarili ko lang. Di ko matandaan kung paano ako nakatulog.

Sunday afternoon, 2:17 pm, mahaba-haba pala ang naitulog ko. Pero parang andamingmasakit saken . My head was aching, my eyes were swollen, my body was in pain and my heart was shattered. Barado din ang ilong ko dahil siguro sa sobrang pag-iyak. Tumingin ako sa full length mirror, gosh. Di ako to. Para kong zombie na magang-maga ang mga mata at nangingitim ang ilalim dahil sa eyebags. My hair was messed. I looked pathetic . Hinanap ko ang cellphone ko . May isang message. Galing kay Cyfer !