1

724 38 16
                                    

 

-----

This is dedicated to my bro @bluenymous :) hey yeah bro:) just wanna say thanks for being there for me :) love yah :*

 

-----

 

 

Dara’s POV

Alam mo iyang mga lalaking yan hindi dapat pinagkakatiwalaan! malingat kalang ng kaunti, pati poste pinag-iinteresan na nilang lapitan! Aish ! bweset” nanggigigil na sambit ni Bom sa amin. Hulaan ko may babae na naman si Tabi! Ganyan naman talaga parati, hindi na din kasi nadala etong si Bom.

Gusto ko sanang itama ang idea ni Bom na hindi maaring patulan ng mga lalaki ang poste dahil wala naman silang mahihita dito, ang kaso alam ko namang hindi mapapagaan ang loob ni Bom sa joke kong iyon, Kaya ipinagpatuloy ko nalang ang pagkain ng Chocolate cake.

Kaso bakit parang nag-iba ata ang lasa ng chocolate cake na madalas naming ini-oorder, sino kaya ang gumawa neto?

Chae… may napansin ka ba sa lasa ng Chocolate cake ngayon? Parang nag-iba eh?” napansin ko namang nadismaya sila sa sinabi ko, hindi ako sigurado pero sa tingin ko dahil iyon sa sinabi kong wala naman ata sa topic.

Hay nako the usual Dara we’ve known for about 7 years, wala ka pa ding pinag-babago” mungkahi ni Chaerin.

Tss. You know me? Pag ako nag- bigay ng opinyon sagad, na alam ko namang ayaw nyo! Cause you always think that in every mistakes there will always be a chances, hay nako Bom eh diba simula High school pa tayo eh ganyan parati ang reklamo mo jan kay Tabi up until now? Aren’t you tired of giving him a chance?” I know it’s too harsh the way I act and ask, but hello even we are friends nakakapagod dim namang marinig yung mga hinanakit nya, ay hindi sa nakakapagod na iba ang akin lang nakaka-ewan lang na kahit ilang beses na syang pinag-mukhang tanga ni Tabi eh ok pa rin sya, to think na hindi sya panget at sobrang ganda nya. She deserves someone better someone na hindi katulad ng gagong Tabi na yun.

I don’t dara maybe because I was too inlove to let go of him, and when you are too inlove wala ka nang ibang gusto eh, kaya din siguro pinagbibigyan ko parin sya kahit na ilang beses na nya akong niloko at lolokohin pa, I wish na sana mapagod at maging manhid nalang ako para I wouldn’t be feeling of being in pain again” I knew it dito din ang bagsak eh sa iyakan, nakakainis lang talaga ang pag - ibig at ang daya din ng puso.

Inalo at niyakap namin ni Chaerin si Bom kung andito lang sana si Minzy, siguradong makakapagbigay sya ng isang napakagandang payo para kay Bom.

Kung bakit ba kasi kailangan pa ng isang tao ang umibig at masaktan, ang magpakatanga para lang sa isang bagay na alam naman nilang sakit lang ang dulot.

Stop it Bom! Don’t just cry here, make a move!” I tell her, but I know she wouldn’t listen! She was just too afraid to lose Tabi, when in fact tabi doesn’t deserve any of her tears right now.

You know Dara, you will understand the feeling when you fall inlove!” wika ni Bom. Sinenyasan naman ako ni Chaerin na wag nalang sumagot pa at mag-paubaya! Ano pa nga ba?

Oh nga pala I’m Sandara Park they used to call me the Cold Hearted girl minsan pa nga inaasar nila akong TIBOOM Kung hindi ba naman mga gago ang mga yun, pero siguro nasasabi lang din nila yun because they know I’ve never been in love which is not true. Naranasan ko na ang magmahal sa maling tao, sa taong alam kong hindi naman ako kayang mahalin, and with that tinatak ko na sa isipan ko na I don’t want to fall in love and to fell in pain or it is more safe to say I’m not hoping to be loved by someone and got into myself into the situation that I myself knows that I couldn’t stand.

By the way I am 3rd year college with the course of culinary arts, my parents both died because of an accident and sad to say walang nag- susustento ng mga panganga-ilangan ko kundi ang sarili ko lamang, salamat na nga lang sa bestfriend ko or may I could call him a somewhat a Boss, dahil sa sweldo nyang mataas ay na-susustentuhan ko ang sarili kong pag-aaral, ofcourse aside from that I have a job as a cashier sa Sweetie Goodies bakeshop, dito ako madalas tumatamabay at gumagawa ng mga school works ko, ang bait kasi ng may-ari neto.

Bom and Chaerin have been my friends since my first year high school, actually we are four ang kaso si Minzy nasa korea doon sya nag-aral ng kolehiyo and we missed her so much.

We both have different fields we took, Me as I said I am taking Culinary arts, simula pa kasi nung bata ako nahilig na ako sa pag-luluto and it was a dream come true, on the other hand Chaerin was taking Fine arts she loves to paint and I know she will be a great painter, while Bom was taking a Medicine course nasa dugo na din nila kasi ang Medicine both of her parents are Doctors, and Minzy was studying as how to be a great photographer, it was her dream since then I remember her taking pictures of us when we are both in our high school days. Each of us has our own habit, dreams and wants in life, we also had a busy life because of being a college student, pero syempre kahit gaano ka busy at ka tight ang schedule we are always here if someone needed a friend, katulad ngayon na si Bom eh heartbroken na naman, in almost three weeks na hindi kami nagkita namiss ko talaga sila.

Sabi nga sa isang qoutation “hindi kailangan ng isang kaibigan na paparating nandyan, as long as when you feel that you were in pain, and they will be at your side even before you call them” ganyan ang pagkakaibigan na meron kami.

---

End of chapter 1, eto po ang kapalit ng Miss. Kulits Meets Mr. Perfectionist, hindi ko na po sya napagpatuloy kasi hindi ko na alam ang isusunod ko :( kaya pasensya na ho.

A Time To Love [OnGoing...]Where stories live. Discover now