ရှိင်းနောင်စပ်ဖီးဖီးပြောလာတော့လေးလေးကသဘောပေါက်ဟန်ဖြင့်
"အေးပါအေးပါကဲငါသွားပီကွာ"
"ဟုတ်ဦးလေး"
လေးလေးပြန်သွားပီးခနအကြာမှရှိင်းနောင်အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်အိမ်ရောက်တော့တရေးတမောခနအိပ်လိုက်သည်ရှိင်းနောင်ဒီရက်ပိုင်းအိပ်ရေးဖျတ်ခဲ့သည်မဟုတ်လားအိပ်ယာနှိုးတော့ရေမိုးချိုးပီးကိုလရောင်အိမ်ထွက်ဖို့ပြင်တော့သည်
အင်္ကျီအဖြူလက်ရှည်ကိုပုဆိုးအစိမ်းကွက်စိပ်လေးနဲ့တွက်ဝတ်ထားပီးခန့်ခြားနေတော့သည်အိပ်ခန်းကနေ့အိမ်ရှေ့ကွပ်ပစ်မှာထိုင်နေတဲ့ပိုင်ပိုင်ကိုတွေ့တော့
"ပိုင်ပိုင်ကိုကိုကြီးပြောစရာရှိတယ်"
ရှိင်းနောင်ကပိုင်ပိုင်ဘေးမှာဝင်ထိုင်ပီးပြောလာသည်ပိုင်ပိုင်တယောက်ကတော့မျက်နှာလေအားမော့ပြကာပြောဆိုတဲ့သဘောဖြင့်လုပ်ပြတော့
"ကိုလရောင်ဦးလေးကလေကိုကိုကြီးကိုလက်ခံလိုက်ပီ..!"
ရှိင်းနောင်ပြောလိုက်တော့ပိုင်ပိုင်ကမျက်လုံးလေးပြူးကာ
"တ...တကယ်လားးးသေချာရဲ့လား...ဘာတွေပြောသေးတယ်...ဘယ်လိုလက်ခံသွားတာလည်းဟင်...ကိုလရောင်ကောအခုဘယ်မှာလည်းးးး"
ပစ်တောက်ပစ်တောက်မရပ်မနားမေးနေသောပိုင်ပိုင်ပါးစပ်အားရှိင်းနောင်လက်နဲ့ပိတ်ကာလိုက်သည်
"မောင်မင်းကြီးသားရယ်...!မင်းကငါထပ်ပိုပျော်နေသလို...ပိုင်ပိုင်မေးတာတွေကိုကိုကြီးဖြေမှာပါကွ"
"ဖြေလေအခုဖြေမြန်မြန်သိချင်ပီ"
"ဒီလို.$#@&$@#&£€¥√^π£×¶£¥¥¢¥_#@&အဲ့တာပဲသိပီစီစဉ်ထားတာတွေပါအကုန်ပဲသိပီလားး"
ပိုင်ကိုင်ကိုအကြောင်းစုံပြောပြပီးရှိင်းနောင်သူကိုယ်တောင်စီစဉ်ထားတာလေးတောင်ပြောပြလိုက်သည်
"အာ...သိပီသိပီဒါဆိုအခုကိုကြီးလရောင်အိမ်လား"
"ဟုတ်တယ်ပိုင်ပိုင်လိုက်မလား..!"
ရှိင်းနောင်ပြောတော့ပိုင်ပိုင်အလျှင်မြန်ပြင်ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်သူလည်းကိုကြီးကိုမတွေ့ရတာကြာပီမလားး
YOU ARE READING
ယော်...ခက်ပြီ (Complete)
Short Storyပထဆုံးစဖတ်သူများအနေဖြင့် စာမပြင်ရ သေးတာရယ်ကြောင့် အမှားများစွာရှိေနပါတာကြောင့်အဆင်မပြေတဲ့ စာဖတ်သူများအား မဖတ်သေးရန် ပြောပါရစေဗျ ☘️တောရွာလေးကအချစ်စုံတွဲပုံလေးပါအရေးသားကတော့မကောင်းပါဘူး☘️ [ရှေးခေတ်မဟုတ်ပဲ ခေတ်လည်းမဆန်ပေါင်] ☘️ေတာ႐ြာေလးကအခ်စ္စုံ...
