perspective : yoonmin ✓

» recording

1| Tartışmalarımızda bizi biz yapan bir şey vardı

Kameranın ve küçük çaplı ekibin arasında Jimin'in gözüne batan rahatsız edici bir değişiklik vardı. Dışarıdaki kasvetli hava ve cama çarpan yağmur evin içine o bunaltıcılığı taşırken oturduğu beyaz koltukta kıpırdanıp durmasına neden olacak başka bir şey. Hemen yanında, koltuğun diğer ucunda oturan eski sevgilisinin aksine rahat olmasını engelleyen o koca gariplik.

Bu iş birliğini kabul etmesi bile saçmalıktan başka bir şey değildi. Şu an kalkıp evine gitmek, kendini kalın bir battaniye rulosu içine sokup yerde yuvarlanmak ve tüm bu süreci unutmak için her şeyi yapmaya hazırdı. Haftalar önce ansızın aldığı maile hiç beklemeden olumlu bir yanıt verirken ne düşündüğünü kendisi bile bilmiyordu ve şimdi buradan kurtulmak için atmayacağı adım yoktu.

Min Yoongi ile ayrılıklarının ikinci yılında, onu aylarca hatta koca bir sene boyunca yüz yüze görmemişken, çekecekleri ufak bir röportaj ya da belgesel formatındaki bu aptal fikir kimden çıkmıştı emin değildi ama birkaç hafta öncesinde bunun iyi olacağını düşünen kendisi, kesinlikle sorunluydu. Bunu biliyordu. Bunu tabii ki biliyordu.

Geçirdiği, arkasında bıraktığı iki yıl, şimdi o kadar acımasızca yüzüne çarpıyordu ki boynuna takılı kalan yumruyu yutması imkansızın ötesindeydi.

İkili bir zamanlar Koren'nin abartısız en çok konuştuğu çiftlerin başında geliyordu. Jimin şarkıcı kimliğinin arkasında kalbini bir Youtuber olduğu kadar müzik yapımcısı olma yolunda da ilerleyen adama kaptırdığında işlerin bu seviyeye geleceğini elbette fark edememişti ama arkadaş olarak başladıkları bu ilişki her gün daha karmaşık, daha derin ve daha çıkmaz bir şeye dönüşmüştü. Günün birinde yabancılardı. Sonra bir aniden Jimin kendine bir içki arkadaşı edinmiş gibi hissediyordu ve bir gün geldiğinde öpüşüyorlardı, Jimin onunla gece boyu sevişiyordu. Bir raddeden sonra Yoongi'nin kendisine sevgilim demesine bile bağımlı hale gelmişti.

Sonra ayrılardı.

Yeniden iki yabancı.

Gözlerini kırpıştırdı. İki senede kendisinin dairesinde bir biblo bile yer değişmemişken şimdi burada, bir zamanlar kendisinin de evi gibi gördüğü dairede fark ettiği değişikliklerin ona kazandırdığı somut bir huzursuzluk vardı. Sanki midesine dokunsa hemen orada duyguyu hissedecekti.

Yoongi yola devam etmiş gibi görünüyordu.

Tamam, bunu biliyordu. Jimin zaten bunu öncesinde de biliyordu. Yoongi belki bir zamanlar küçük bir Youtube kanalına sahip, insanların çoğunun tanımadığı, kendi halinde müzik yapan biriydi ama Jimin'den sonra, böylesine ünlü bir şarkıcıyla çıktıktan sonra, kesinlikle daha çok tanınmıştı. Bu tartışmaya kapalı bir konuydu. Kimse emeğini ve yeteneğini inkar etmiyordu ama orada kendisini zirveye taşıyan hızlı bir basamak bulmuştu.

O yüzden ayrılıklarından sonra konuşulan sadece Jimin olmamıştı, aynı zamanda magazin gündemlerinden inmeyen diğer isim Yoongi'ydi.

Yani evet, Jimin zaten onu başkalarıyla gördüğü günleri unutmamıştı. Unutamamıştı.

Ve şimdi buradaydı. Eskisinden tamamen farklı, daha rahat bir koltukta otururken karşısında kalan amerikan mutfak tezgahında, her zamanki yerinde çift kupaları yoktu. Tezgahın mermer yüzeyi bile farklı bir renge bürünmüştü. Köşede asılı bıraktığı mutfak önlüklerinin yeri boştu. Üzerinde yuvarlandıkları, şöminenin önünde seviştikleri beyaz tüylü halı yerini siyaha bırakmıştı. Perdeler eskisinden daha koyuydu ve bibloların hemen hemen hepsi değişmişti.

Jimin solunda kalan yüksek zigon sehpadaki kedi figürüne bakarak güldü. Güldü çünkü belki de bu ev sınırları içerisinde kendisini hatırlatan bir tek o kalmıştı. Her şey değişirken ve yerini başkasına bırakırken o kedi figürü kalmaya ant içmiş gibi oradaydı. Jimin'in henüz arkadaşken Yoongi'ye aldığı basit bir şeydi. Ona benzediği için aldığı basit bir şey.