KÜRE İNSANLARI🎎❄️

I

Bu hikaye hepimizin evinde bulunan minik sevimli kar küreleri içinde geçiyor. Size kar kürelerinin canlı olduğunu söylesem belki çok şaşırmazsınız fakat gerçekte herkesin hayatını anlatan bir küre olduğunu söylesem belki şaşırırsınız. Aslında kar küresi farklı hayatlara açılan geçitlerdir bir nevi. Her küresinin Kendi kapısı vardır ve bu kapılar arası dolaşılabilir ne de olsa herkes hayatına en azindan birini konul almıştır ama çoğu küre insanı kendi kürelerinden çıkmaz korkarlarmış. Cesurları varmış tabi bu küre insanlarının diyar diyar gezer kaldıkları küredeki insanlara gezdikleri küreleri evrenleri anlatırmışlar bu sayede onlara biraz cesaret aşılamak için fakat huyluyu huyundan vazgeçiremez neyi kaçırdığını sadece onlara anlatmakla kaldırmış. İçten içe kıskanırlarmış cesaretlerini ama ellerinden bir şey gelmez korkularını yenemezlermis.

Kar tanesi olmak onlar için korkulu rüyaymış çünkü eğer olur da mevsim geçişi sırasında kürelerinde olmazlarsa evlerinim kapısı açılmamak üzere kapanırsa bir kar tanesi olup uçtuktan sonrası bilinmezlik onların kabuslarıymış.
Bu kapılar sadece mevsim geçişi sırasında bir geceliğine kapanır ve boş kürelerin kapıları sonsuza kadar kapanır ve boş küreler kırılırmış. Küreleri kırılan insanlar ise bir kar tanesine dönüşüp uçar giderlermiş. Nereye gittiklerini kar tanesi olduktan sonra onlara ne olduğunu kimse bilmezmiş. Söylentilere göre her yıl en az bir mevsim geçişinde evde olmazlarsa küre insanları kar tanesi olmaktan kurtulamıyormuş.
❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️
Ağustos'u Eylül'e bağlayan gece her zamanki gibi kapılar kapandı ama bu sefer bir farklılık vardı. Saatlerin tıkırtısı düzensiz, güneşin batması gerektiği saatte hala tüm parlaklığı ile gökyüzünde olabildiğince göz kamaştırıyordu.
Normalde festivallerle şölenlerle neşeli bir şekilde kutlanan bu gün bu farklılıktan dolayı oluşan huzursuzlukla diken üstünde bir şeyler olmasını bekleyen insanlarla yer değiştirmişti.
İnsanların cıvıltılarını sessiz fısıldaşmalar, coşku dolu müziğin yerini ise daha durağan ağır bir müzik almıştı.
Aniden bütün kürelerde bir çatlama sesi yankılandı. Kimse ne bir çatlak bulabildi ne de kırılan bir küre her şey olması gerektiği gibi görünüyordu saat sesleri düzene bitmişti ve güneşin yerini aniden aya bıraktı insanların bütün gerginlikleri bir anda tuzla buz olup gitti ve her zamanki şenlik havasına tekrar büründü bütün küreler. Bir kaç kişi hala olanlara anlam vermeye çalışıyor, meraklı gözlerle etrafı inceliyor değişen bir şey arıyorlardı ama rahatlamaya ihtiyaçları oldukları için bu şüphelerini bir kenara bırakıp eğlenceye katıldılar.

Her şey eski olması gerektiği hale gelmişti en azından öyle gözüküyordu ama atladıkları bir detay vardı .

İlk bölüm için yeterli sanırım beğenirseniz lütfen beğenin ve yorumlarda düşüncelerinizi aktarın fikirlerinize açığım 💜seviliyorsunuz umarım sizde benim kalemimi begenirsiniz❄️

Yeni bölüm sınırı 50 beğeni