TAMAMLANDI✔
"Selam! Artık kaç gün kaldığını saymayı bıraktım... Ama biliyorum az kaldı. Gidiyorum. Gitmek zorundayım. Ölüyorum... Her gün geçtikçe ölümün fısıltısını daha net duyuyorum... Duymak zorundayım.
Bugün yine unuttum. Evimin yolunu unuttum...
Evin en büyük çocuğu Aslan Abi tek dizini yere koymuş ve bana eğilerek dürtüyordu.
"Uyuyakalmışsın burada. Git de yatağına yat. Hem sen neden burada uyudun? Buz gibi yer."
"Tamam da ben gidince Rüzgar Abi'me bir bak. Gece pek iyi değildi , bana da kapıyı açmadı. Belki sana açar. Benden rahatsız olduysa." Dediğimde biçimli kaşları kavislenmişti.
"Tamamdır sen merak etme , ben hallederim. Git yatağına yat , biraz dinlen. Göz altların mosmor olmuş yorgunluktan." Dediğinde kafamı sallamıştım.
Normalde olsa asla gitmezdim ama Rüzgar Abi benden çekiniyor olabilirdi.
Talha ile birlikte kaldığımız odanın önüne geldiğimizde Talha'yı uyandırmamak için titizlikle kapıyı açmış ve içeriye süzülmüştüm. Sabahın erken saatleri olmalıydı.
Tam yatağa dönmüştüm ki yatakta Talha ile göz göze gelmiştim. Uykusuzluktan gözleri kızarmıştı.
"Neredesin sen?"
"Rüzgar Abimin yanındaydım da sen neden uyumadın?"
Yavaşça ayağa kalkarak yanıma gelmişti.
"Sen gelmeyince uyuyamadım." Dediğinde dün ki yakınlığımızdan cesaret alarak ona yaklaşmış ve kollarımı beline sararak kafamı göğsüne koymuştum.
O da kollarını sırtıma sarmış ve beni iyice kendine çekmişti.
"Biraz uyumak ister misin?" Dediğimde boynuma koyduğu kafasından dolayı boğuk çıkan sesiyle 'Hıhı.' şeklinde mırıldanmıstı.
"Yatağına yatıralım seni o zaman." Diyerek onu yatağına ilerletmiş ve yatırmıştım.
"Sen de yatsana. Yorgun gözüküyorsun." Dediğinde kafamı iki yana sallamıştım.
"Benim uykum yok sen uyu." Deyip üstünü örtmüştüm.
Tam doğruluyordum ki bileğimden tutmuş ve dudaklarını aralamıştım.
"İlaçlarını içtin mi?"
Dediği şey tebessüm etmeme sebep olmuştu.
"Yok içmedim ama içerim şimdi."
"Tamam sen iç göreyim , öyle uyuyacağım. Hadi." Dediğinde onun bu hâline gülerek komodin çekmecesinden ilaçları alarak birer tane elime almıştım.
