ခေါင်းလေးငုတ်ထားတာမြေကြီးနဲ့တောင်ထိမတတ်ငုတ်နေသူကိုတချက်ကြည့်ပီးးးအေးလေသူလည်းကြောက်နေရှာမှာပေါ့နားလည်ပါတယ်
"ဟုတ်ပါပီဗျာမောင့်လရောင်လေးသဘောဗျသဘော"
"ဟီးးးကျေးဇူးမောင်"
အခုမှအနဲနဲငယ်ပြုံးလာတော့တယ်
"မောင်တို့ကြားမှဒါမှမလိုပဲဗျာ"
"မောင့်...ကိုချစ်တယ်"
ရောင်ဖြာ့နှုတ်ခမ်းလေးကွေးသွားပီး
"မောင်...လည်းချစ်ပါ့ဗျာ"
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
၃ရက်ကြာပီနောက်
"လေးလေးကလည်းအပင်ပန်းခံပီးလာနေသေးတယ်"
"ငါ့ဘာတာရွာကိုလာလည်တာလေမင်းကဘာဖစ်နေတာလည်း"
ပြောပီးအကြမ်းရည်လေးသောက်ပီးတော့
"ကဲ...ဆိုအုံးမင်းကိုကြီးရောင်ဖြာရွာထဲမှာရောရှုပ်သေးလားး?"
"လေးလေးကျနော်မရှုပ်ပါဘူးဗျာ..ဒီကောင်လရောင်တာအိမ်မကပ်တာဟွန့်..!"
ရောင်ဖြာကဝင်ပြောလိုက်သည်ကိုလရောင်တယောက်မျက်လုံးပြူးပြူးလေးနဲ့ခေါင်းတာဇွတ်ခါနေတော့သည်
"မ...မဟုတ်ဘူးနော်လေးလေး"
"ထားပါထားပါလာလာရွာဦးဘုန်းကြီးကျောင်းသွားအုံးမယ်ဆရာတော်ကိုကန်တော့မို့ဒီပစ္စည်းတွေမင်းတို့သယ်လာခဲ့"
"ဟုတ်ကဲ့လေးလေး""
ရောင်ဖြာရယ်လရောင်ရယ်အထုတ်ကိုယ်စီသယ်ကာလေးလေးနဲ့အတူရွာဦးဘုန်းကြီးကျောင်းသွားဖို့ထွက်လာပီးလက်တဝက်တွင်
"ပေါက်စဘယ်လည်း"
"အော်ကိုကိုကြီးနဲ့ဟိုဘက်ခနလိုက်သွားမို့...ဧည့်သည်ရောက်နေတာလား"
လေးလေးကိုကြည့်ပီးမေးလာတဲ့ပိုင်ပိုင်ကိုရောင်ဖြာက
"ကိုယ့်ရဲ့လေးလေးပါဦးလေးလေဒီကိုအလည်လာတာ"
ရောင်ဖြာပြောတော့လေးလေးကရောင်ဖြာ့ကိုကြည့်ပီး
"အမယ်လေးဟ!မသိရင်ရောင်ဖြာမင်းကရွာသားကျလို့ငါကအလည်လာတာဆိုတော့မင်းတို့ကမပြန်တော့ဘူးလား..?"
YOU ARE READING
ယော်...ခက်ပြီ (Complete)
Short Storyပထဆုံးစဖတ်သူများအနေဖြင့် စာမပြင်ရ သေးတာရယ်ကြောင့် အမှားများစွာရှိေနပါတာကြောင့်အဆင်မပြေတဲ့ စာဖတ်သူများအား မဖတ်သေးရန် ပြောပါရစေဗျ ☘️တောရွာလေးကအချစ်စုံတွဲပုံလေးပါအရေးသားကတော့မကောင်းပါဘူး☘️ [ရှေးခေတ်မဟုတ်ပဲ ခေတ်လည်းမဆန်ပေါင်] ☘️ေတာ႐ြာေလးကအခ်စ္စုံ...
