İlker Abi: Polis ihbar hattını rahatsız etmeyi ne zaman bırakacaksın?
İlker Abi: Senin kolundan tutup karakola getirince mi, yoksa dört duvar arasına tıkılınca mı?
Başak: Hayır yaa!
Başak: Ben değildim o, kuzenim yazmış abi benim telefonumdan.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Başak | İlker 🌌
Raskolnikov işlediği cinayetin ertesi günü, bütün bedenini şahrem şahrem kılan derin bir vicdan azabıyla St. Petersburg sokaklarını arşınlarken, birden bire başını gökyüzüne doğru kaldırıp "Şu siktiri boktan olaydan bile İlkeri bana getirecek bir yalan uydurdum ya, aşk olsun bize." diye haykırdı...
Evet, burdan da İlkeri bana getirecek bir yalan çıkarmıştım ama lanet olası kedim iki adım ötemde hâlâ sevişmeye devam ederken Ali ve ben çaresiz bir şekilde sadece işlerini bitirmesini bekliyorduk ve hiçte bitecek gibi durmuyordu.
"Başak, yaptık bir halt bari bir işe yarasın. Sen git parkın çıkışında İlker abiyi bekle ben Gofreti eve bırakırım."
Son kez azman kedime bakıp, elimi Ali'nin omzuna pat pat vurarak koydum; "kanka Gofret işini bitirince gusül abdesti aldırmayı unutma olur mu? "
Ali başını sallayıp cebinden çıkardığı sigarasını dertli dertli yakarken, gülümseyip koşarak parktan çıktım. İlkerin markete gitmesi için bu yoldan geçmesi gerekiyordu.
Sevdiği için her şeyi yapabilecek enayiler var ya hani ha onlardan biri bendim işte. Hatta onların başıydım.
Bazen bu bir şey yapma olayının ipini kaçırıyor olabilirdim ama her şey sevdiğim adam sevgime artık inansın diyeydi. Allah'ım sevdiğim adam beni severse söz bırakacağım bu yalan dolan işini, doğru yoldan hiç şaşmayacağım. Sen biliyorsun içimi...
Saklandığım ağacın arkasından pusu alırken, iki elimi destek almak için ağacın gövdesine yaslaamış kısık gözlerimle karşı yolu izliyordum.
İç çatışmalarımla geçen birkaç dakikadan sonra İlker'in Michelangelo'nun Davut heykeli misali olan, ya da heykel az kalır Yunan tanrısını andıran bedeni görüş alanıma girince vakit kaybetmeden yaslandığım yerden doğruldum.
Kot şortumu ve sırt kısmında parlak taşlarla "Drama Queen" yazan tişörtümü düzeltip ağacın arkasından çıkıp karşı kaldırıma geçtim ve sanki hiç haberim yokmuş, tesadüf karşılaşıyormuş gibi aniden karşısına çıkmayı planladım.
Hani aniden diyorum ama şey gibi düşünün, zeytin dalının arkasında pusuya yatmış bir goril meydana çıkıyor...
Birkaç büyük adımdan sonra karşısından tini mini gelen beni fark ettiğinde adımlarını yavaşlatıp elindeki sigarayı artistik bir hareketle uzağa fırlattı. O sigara izmaritini gecenin karanlığında bul ve sakla diye haykıran iç sesim "Kemal'i" susturup İlker'e ulaştım. (Masumiyet müzesi Kemal)
