Your One-Shot

An Hour Too Late by iamjaypee

"Dian!"

"Ma?"

"Kaninong jacket na itim to?"

HALA! OO NGA PALA!

...

Nagsunod-sunod ang mga araw na walang pasok dahil sa ulang dala ng hanging Habagat. Walang bagyo pero napakalakas ng ulan. Bumaha sa halos lahat ng lugar sa Maynila dahilan upang maantala ang aming pagpasok. Ngunit kahit na magkaganoon ay hindi naputol ang aming komunikasyon dahil nagkaka-text kami.

*Ang boring dito sa bahay. Gusto ko na talagang pumasok. Ilang araw na rin pa lang suspendido ang klase. GM

Sa totoo lang ay ayoko talagang nagtatagal dito sa bahay kasi wala akong kausap. Ang boring sobra. Madalas nga ay nanonood lang ako ng movies or series o kung hindi naman ay naggigitara ako.

*Haha. Oo nga, ang boring din dito eh.

Nagreply si Rodney. Himala ata to.

*Kamusta na?

*Eto, iniisip ka!

*Hahaha. Lol! Nice joke ka ah.

*Hahaha. Nga pala, matutuloy na pala talaga ako sa paglipat ng school.

*Hala! Kelan?

*Pagkatapos ng Mid-term exam natin.

*Bat ba kasi kailangan mo pang magpalipat ng school? Ang arte mo ah. Ok naman yung turo sa PUP ah.

*Sayang tong opportunity eh.

*Haysss. When life gives you lemon, you freaking make it lemonade. NVM!

*Anong ibig mong sabihin?

*Wala! NVM.

*Ai! Sabihin mo na... baka magbago pa isip ko!

*Wala yun!

Teka... ano bang sasabihin ko sa kanya na pwedeng magpabago ng isip nya? Don't tell me na yung simpleng meaning lang ng "When life gives you lemon, you freaking make it lemonade" ay mababago na ang desisyon nya. Ang babaw. Ayoko namang isiping mayroon syang gustong marinig from me. Ahhh. Baka gusto nyang pagbantaan ko ang buhay nya. Hahahaha.

Lumipas pa ang mga araw, lumipas na ang isang linggo, umabot na ng isang buwan. Madalas na syang lumiliban sa klase, marahil ay busy lang talaga sya sa pag-aasikaso ng papeles nya sa pagpapalipat ng school. Mid-term exam na namin next week, pagkatapos nun ay hindi ko na sya uli makakasabay kumain sa 6h floor na hanggang ngayon ay di ko pa rin alam kung anong tawag sa lugar na yun. Wala ng mangungulit sakin sa tuwing busy o seryoso ako. Wala ng mang-aasar sakin hanggang sa mapikon ako, higit sa lahat... wala ng magpapangiti sakin sa napakasimpleng paraan.

Bigla akong napaisip...

Eh ano kung lilipat sya ng school? So what?

BAKIT BA KASI KAILANGAN NYA PANG MAGPALIPAT? ANG ARTE NYA!

I must admit it, I act like I dont care but for real... I DO!

...

"Diana Salazar!" ito na naman sya, nangungulit na naman!

"Bakit Rodney Gonzales?"

"Hahaha! Nice, marunong ng sumakay sa biro ko."

"Anong trip na naman yan at kailangan mo talaga akong tawagin sa fullname ko?"

"Wala lang, mamimiss ko lang yung pangalang yan." teka, anong sabi nya?

"LOL! Tigilan mo ko!"

"Seryoso!" bigla kaming napahinto sa paglalakad.