Chapter 8: Amesia Girl

47 0 0
                                    

=____=

<~ pa click naman oh???

bait naman kayo diba??

please????

Chapter 8: Amesia Girl

------------------------------------------

nasa hospital na ako....

how's jhaincel? well gwenn is right... ako lang talaga kilala nya.... and she soo close to me.... sobrang iba approach nya saken... and i did'nt expect this.....

"kenneth! san ka ba galing? nasan ba tayo? who are they? ayoko na bumalik sa kweba... wag mo ako iiwan..."

grabe kitang kita ko yung lungkot sa mata ng mga parents nya.... kahit sila they didn't expect na manyayari to...

"yeah di kita iiwan... magpagaling ka na ah? dito lang ako sa tabi mo... dont worry...."

"talaga? dont leave me here alone... im scared..."

"im here to protect you ok? much better if you take a rest..."

"promise me you will never leave me alone here ah?"

"i will...."

then nakatulog siya.. lumabas muna ako sadali... worried lang ako sa emotions ng parents niya at ni gwenn... i know sobrang hirap i accept agad yung pangyayaring to... i really blaming my self... im a big disapointment...

"best.... gagaling pa kaya si jhaincel? miss ko na siya eh.... nakikita ko nga siya... pero ibang tao naman ako sa kanya.... parang hangin lang kami nila mommy at daddy sa kanya eh..." and she start crying....

"tahan na... everythings gonna be alright ok? cheer up... babalik din si jhaincel.... maaalala rin kayo ulit nun.... then malay mo... bukas... she will call your name... :)"

"best... thank you for always being there... i dont know what to do if wala ka sa tabi ko.... baka kung ano ano na nanyari sa akin kung wala ka talaga...."

"im always at your service.... minuto-minuto.. oras-oras... 24/7!"

"haha baliw... pa hug nga... :"333"

sa totoo lang naman... di ko kasi kaya na nakikita siyang malungkot eh.... i realy love this girl...

my best friend......

"kenneth??? nasan ka?? kenneth???"

i forgot her... ayun nagising na...

"yeah i coming...."

Gwenn's POV

hi everyone! :)

its my first time to give my POV... apir! :D

well yes im still sad... kasi naman di pa rin bumabalik  yung memory ng kambal ko... at tanging si kenneth lang naaalala nya... why life is soo complicated? why life have many problems... bakit sa dinami daming masasama sa mundo... bakit yung kapatid ko pa?? eh sobrang bait nga nun eh.... achiever, good student , daughter, sister... bakit siya pa??? 

well eto ako... nakatitig sa kanilang dalawa... para nga silang mga sira... paglaruan daw ba yung saging? pano... pakinggan nyo sila...

"here come's the train... say ahhhh....."

"eh teka kenneth.. dami pa nga laman ng bibig ko oh?"

"kumain ka ng marami para lumakas ka! :D"

"komplikasyon naman sa tyan aabutin ko sayo eh...!"

grabe they soo sweet... sana dati pa sila ganyan... eh di sana masaya na ang lahat nuon pa....

but i cant explain this feeling...

parang sobrang inggit ako ka jhaincel...

no... i dont think soo...

naninibago lang ako... yeah... normal lang to...

ngayon lang naman sila naging ganyan kasaya eh... :)

i hope on the next day... everything will come back to normal...

miss ko na kasi i hug si jhaincel eh....

sobra.....

"oi best halika dito" <~kenneth

"huh? ah... eh... ano... maya na lang.. hinihitay ko pa kasi sila daddy..."

"dali halika na kasi" sabay hila niya saken....

"kenneth sino siya" <~ jhaincel...

"call her ate... she its your sister gwenn..."

"hi... did you remember me? ako ang ate mo..."

"a---te...??"

"yeah... kambal tayo.... nauna lang ako ipinanganak sayo ni mommy... soo kaya ako ang ate... :)"

"a---te...? kam---bal....?? 

"yes... naaalala mo ba??"

"a--te.... kam--bal.... a-te.... kam---  *ahhhhh.... arayyyy.... sakit ng ulo ko..... ahhhhh....... my head..... ahhh...... arayyyyy....."

"tawagin mo si doc.... dali gwenn!"

"so---so---sorry... ok...."

dali dali akong lumabas sa kwarto at nagsisigaw sa hallway...

.................

.................

after nung 1 oras... pinatulog muna nila si jhaincel.... sabi nung doktor migrain daw... she remind something... but this time di niya pa kaya... soo ang advice nya... wag siya masiyado mamadaliin sa pag alala sa mga bagay-bagay....

"dont worry best ok na siya...."

 "yeah... sobrang peaceful nga nung muka nya oh... uhmm. sorry... yan kasalanan ko.... yan nagkamigrain siya.."

"ano ka ba... ok lang yan.... normal lang talaga yun pag may inaalala ka.... minsan nga pag sa test nanyayari sakin yun.... grabe ang sakit ng ulo kO!! :D"

"oo nga eh... grabe ka maka unan sakin mapipisa na ako sayo..."

"oi hindi ah... ang gaan ko kaya... :P"

"muka mo.! xP"

"gwapo... oo alam ko matagal na... :D"

"ang kapal!!!!" *pinch....

"araaayyyy....... ahhhh....."

"shhhh! baka magising si jhaincel!!!! :P"

"araaaayyyy masakit na.... tama na!!! >O<"

i know sobrang mawawala ang happiness ko pag nawala tong taong to sakin...

kasi... mahal na mahal ko tong kolokoy na to... as in... im inlove with this person... ♥ :"3

----------------------------------------------------------------

weee... umamin na siya.... haha....

soo what will happen sa mga susunod na tagpo

abangan... :P

click vote and be my fan... :)

MK_Cabuslay 

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Mar 24, 2011 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

my disaster?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon