Forty

552 28 1
                                    

Chapter 40
I love you





"Rei, you haven't eaten anything for almost two days. Are you really just keep on staring that blank canvass?" I can feel the irritation of Elysia from her voice when she went inside my room.

Napatingin ako sa tray na dinala niya kanina pa ata at halos hindi ko man lang nagalaw.

"I'm sorry, Ely... I just... I just... can't think of anything to paint." wala sa sariling sagot ko sakanya. All of my paintings are inspired to Aly or purely about Aly and now... I just.. don't know anymore. I wanna paint so bad but my mind's blank. I can only imagine her eyes from the last time we talk.

"Rei—" napatigil siya nung hinawakan ko ang kamay niya. "Please, Ely. I just need to focus. I wanna paint without any connection to Aly. I wanna paint. Without Aly." habang diretso ang tingin ko sa canvass ng kunin ko ang paint brush.

Think, Rei.

What should I paint?

Napatigil ako sa pag iisip ng pumasok ulit si Elysia. Ugh, really? "Get your ass up! We're going to buy some grocery." sigaw niya na ikinairap ko.

"Please... Ely, I really need to paint. Call Dion to help you out." sabi ko ng humarang siya sa canvass. "Rei, we'll be only out for an hour or maybe two. Come on! After that I won't disturb you again." she said and then she raise her hand in the air as if she swearing something.

I am not really in the mood to go out.

Or maybe this is the time for us also to talk?

I lazily grab my jacket when she push me to my CR's door. Really? "You need to shower, Rei. Pang ilang week mo na yan?" sabay tingin sa damit ko na ikinangisi niya saka ako iniwan na nakanganga.

Wow. That was so straight to the point.

"When will you go back to Baguio? Kailangan mo pang mag enroll at magsisimula na ang short semester niyo." panimula ko sakanya. I can't let her stay here busy taking care of me. She has her own life too. Masyado ko na siyang nadidistorbo sa pag aaral niya.

"Can we just enjoy this moment first?" tanong niya sa akin habang kumukuha siya ng kung ano ano na gusto niyang bilhin. I really don't know what's the point of coming here if we're not going to talk.

Pagkatapos naming maggrocery pinunta namin sa parking lot lahat ng binili niya. I was about to go inside the car after fixing those foods when she stop me. "Tutal nandito na tayo, kumain na rin tayo." sabi niya ng kumunot ako.

"Akala ko ba one or two hours lang? Halos three hours na tayo." pagod kong reklamo sakanya. Gusto ko ng umuwi. "Rei, you've been locking yourself in your room for almost two weeks. Ngayon ka lang makakalabas. Sagarin  na natin at hindi ko alam kung kailan ka na naman sisipagin lumabas." sabay hila sa akin hanggang mapunta kami sa The Cove.

I am busy watching Elysia eat her food in a delicious way and then I look back at my food that I didn't even touch. Uminom lang ako ng tubig. I haven't eaten anything for the whole day but why can't I feel hunger right now? Nagutom ako kaninang umaga pero parang nalipasan na ata.

Nilaro ko na lang yung pagkain ko gamit ng tinidor ng may tumawag sa akin. "Reign?" ng makita kong naglalakad papalapit sa akin si Ate Selena.

Shit.

Sa lahat ng makakasalubong ko bakit kaibigan pa ni Aly?

"Hi, Ate." simpleng ngiti ko saka ko siya bineso. "I actually wanted to talk to you alone. Nasa labas yung table... if it's okay for you to join me with some coffee perhaps?" ng mapatingin siya kay Elysia na parang kumukuha ng permiso kaya tumingin din ako sakanya.

A Dangerous Game Called LOVE [COMPLETED]Where stories live. Discover now