Melina günlerce çalıştığı bir projeyi sunmak için gittiği üniversitede en yıkıcı felaketin içerisinde bulur kendini. Yıllarca içinde tuttuğu ve kimseye bir nebze belli edemediği o hislerin kayboluşunu izlerken, asıl sorun bu değildi. Asıl sorun; tüm...
Dingin bir uykunun sonunda göz kapaklarımı sonuna kadar aralayıp etrafıma bakındım. Saatlerdir teni tenimde, nefesi saçlarımda, gözleri gözlerimde ve beni mayıştıran kalite kokusu burnumdaydı. Bedenimi oturur pozisyona getirdiğimde sıkıntıyla iç çektim.
Şimdi ise yoktu yanımda.
Gitmişti.
Dizlerimi kendime çekip başımı yasladım. Ne ağlamaya gücüm vardı ne de herhangi bir tepki vermeye. Acınası halimden sıkılmaya başlıyordum, bir taraflara sinmiş, ağlayan, acı çeken Melina Kılıç olmak yoruyordu artık. Kurtarılmayı beklemek yerine, öleceğimi de bilsem bu hikâyenin mutsuz sonla bitmesine izin veremezdim.
Yastığın üzerine duran katlanmış kağıda ilişti gözüm. Bedenimi kaldırıp uzandım, parmaklarımın arasına sıkıştırdığım kağıdı kendime yaklaştırdım. "Peri Kızım'a." Gülümseyerek gezindirdim el yazının üstünde parmaklarımı. Katlanmış kağıdı tamamen açıp iç yüzünü dolduran yazılara göz gezdirdim hızlıca. Derin bir nefes alıp bakışlarını ilk satırla birleştirip okumaya başladım.
İnsan çoğu şeyi sevip ona bir değer biçebilir. Peki bu sevdiğimiz şey bir insansa? İşte sanırım asıl olay tam da orada başlıyor. Dudaklarımı hüzünle yukarıya kıvırıp başımı öne eğdim. Kağıdı daha dik tutup merakla geri kalanları da okumaya devam ettim.
Sonsuzluk neydi? Bu hayatta senden bir parça, bir şeylerin kalıp sonsuza kadar var olması mı? İsterim ki sen hep yanımda uyu, ben ise sonsuza kadar seni izleyeyim. Bıkmadan, usanmadan, son nefesimi verene kadar... Sen uyuduğundasaçlarınla oynarım mesela. Yüzünü okşarım dokunmaya kıyabilirsem. Gözlerinin altından öperim seni uyandırmadan. O anda dünyada senden daha değerli hiçbir şey olmadığını bil isterim ve o anda dünyada hiçbir şey seni izlemekten daha değerli olamaz. Sonra nefes alıp verişini dinlerim yavaşça. Öyle huzurlu bir müziktir ki bana soluk alışverişlerin, mutluluktan kalbimin duracağını sanırım. Sen göğsümde uyursan, bu görüntü benim için dünyanın en güzel filmidir.
Dudaklarımdan çıkan hıçkırıkların ilk kez çıkışına izin verdim. Kalbimin üzerinde gezinen bu his beni boğuyordu, nefes alış verişimi kesiyordu. Ellerimle yüzümü hızlıca havalandırıp son paragrafı da okumak için tekrar kaldırdım kağıdı.
Sen benim her an mutlu görmek istediğim tek kişisin. Hepsi geçecek ve hep güzel anlar var olacak diyemem çünkü bu hayatın kuralları içinde iyi ve kötü dengeli uğruyor insana. İyi anlar zaten en güzel şekilde geçiyor, mühim olan kötüyü nasıl geçirdiğimiz, yaşadığım sürece hep yanında olacağım ve tüm kötü günlerini kendime kötü gün bilip beraber alt etmenin bir yolunu bulacağım. Ve sen sonra irislerini büyüterek kocaman güleceksin. Sana söz veriyorum geri geleceğim ve biz kaldığınız yerden en güzel şekilde devam edeceğiz. Seni çok seviyorum Peri Kızım.
