Tae သည်စူပုတ်နေသောကုကုမျက်နှာလေးအား ကြည့်ပြီးပြုံးကာအသဲယားနေ
လေ၏
" ရှင်ဘာရီတာလဲ ကျမမစီးတက်လို့လှောင်နေတာလား ကြည့်နေ ဟွမ့် စီး
ပြမယ် ဖယ် "
သူမတုန်တုန်လေးနှင့်စီးနေလေ၏ ခြေထောက် မငြိမ်သောကြောင့် ပြုတ်ကျသွားလေ၏
" အားးအီးးးအဟင့်...အဟင့် "
Tae ချက်ချင်းပြေးလာပြီးသူမအားထူလေ၏
" နှာဘူးကြီးရှင့်ကြောင့်ကျမချော်လဲတာ
အီးးးးဟီးးးးအဟင့်...အဟင့်...အင့်😭😭😭😭😭"
" ဟောဗျာ ဘာမှလဲမလုပ်ရဘဲနဲ့ အပြစ်
ဖြစ်တာဘဲလား "
" ရှင်ကျမကို မှချက်ချင်းလာမထူတာ
😭😭😭"
" ဟောဗျာ ခများလေး ပြုတ်ကျတာကိုတွေ့တာနဲ့ချက်ချင်းလာတာလေးဗျာ "
" မသိဘူး ငိုမှာဘဲ 😭😭😭😭"
" ဆက်ပြီးအော်ငိုရင် နမ်းမှာနော "
" မသိဘူးငိုမှာဘဲ ရှင်ကြီးက ကျမကို
နာအောင်လုပ်တယ် "
" အယ် Jimin တို့ ကြားရင်တစ်မျိုးထင်
နေမယ်လေးကွာ တိတ်တော့ ညကျရင်
မင်းအတွက်လက်ဆောင်ပေးမယ် "
" တကယ်လား😭😭"
" တကယ်ပေါ့ တိတ်တော့မျက်လုံးတွေတောင်နီနေပြီး မလှတော့ဘဲနေတော့
မယ် "
" ရှင်ပြောတော့ကျမကမလှဘူးဆို "
" ဒီကောင်မလေးစကားအတော်တက်
မင်းကမလှပါဘူး ချစ်ဖို့ကောင်းတာပါ "
ကုကု သည် Tae အားစိုက်ကြည့်ပြီး
" အရှုး စကားကိုအမျိုးမျိုးပြောတယ်
ဟွမ့်ညကျရင် လက်ဆောင်မပေးလို့က
တော့ တွေ့မယ် ဟွမ့် 😏😏😏"
" ဟုတ်ပါပြီးဗျာ ပေးပါ့မယ် ခုတော့ထဦး
နေ့လယ်စာ သွားစားရအောင် တည်ဖို့က
အဆင်ပြေပြီး "
" အွန်းပြီးရော ကင်းမွန်ထောင်းစားမယ် "
ေပျာ်နေသော သူမလေးအားကြည့်ကာစိတ်ထဲတွေးမိသည်
( ကလေးစိတ်တောင်မကုန်သေးပါလား )
ညပိုင်းသို့ရောက်သော် Jimin သည်
Part-15
Start from the beginning
