ភាគទី​២០:រំដោះទុក្ខសត្វ

Start from the beginning
                                        

" ចៅហ្វាយរើសមនុស្សមិនខុសទេ ទាំងស្អាត​មានចិត្តល្អចេះជួយដោះទុក្ខសត្វលោកទៀតពិតជាគួរអោយសរសើរមែន " នាយជំនិតរូបសង្ហា លើកសរសើរឡើងធ្វើអោយអ្នកជាចៅហ្វាយញញឹមបិទមាត់មិនជិត ខុសពី​ ថេហ្យុង​ គេស្ទើរតែបោកក្បាលនៅទ្វារឡានអោយបែកភ្លាមៗទៅហើយ ។

មនុស្សចង់បត់ជើងតូច តែគេមកនិយាយថាខ្លួនចង់រំដោះសត្វលោកអោយរួចចាកផុតទុក្ខអីឯណា... ហ៉ើយ.. នេះបានថាមនុស្សមិនយល់ក្រៀមភាសានិយាយមែន ។

"​ ហ្នឹងហើយៗ...តែជួយបើកអោយលឿន លឿនបន្ថែមទៀតមក ហ្អឹកៗ ខ្ញុំផ្ទុះឥឡូវហើយ " ដល់ដំណាក់កាលនេះទៅហើយ ថេហ្យុង​ មានតែជែទូកតាមទឹកខុសគោលដៅខ្លួន មុខវិញជូរហួញខំប្រឹងទប់នោុំស្ទើរផ្ទុះតម្រង់នោមឥឡូវនេះទេ ។

" ជាប់ភ្លើងស្តុបហើយចាំ៤៥វិនាទីទៀត ទើបអាចបន្តដំណើរទៅមុខបាន " កៃជី

" អ៎ាយយយ... កម្មៗ​ ហ្អឹក​ហ្អឹក... ឈឺនោមណាស់អាប់ប៉ាអើយ " គ្រាន់តែឮ​ភ្លាម​ ថេហ្យុង​ ប្រកាច់ប្រកិនអង្គុយទន្ទ្រាំខ្លួន ស្រែកប្រកាច់ននៀលគូតលើពូកឡានពណ៌ខ្មៅទន់ខ្មៅទន់ល្មើយ ដង្ហើយហ​អាប់ប៉ា​នេះមិនដឹងជាកម្មអ្វីទេ មនុស្សឈឺបត់ជើងតូចស្ទើរស្លាបើបែរជាមកកកស្ទះផ្លូវ និងជាប់ភ្លើងសញ្ញាចរាចរណ៍បន្ថែមទៀត ។

"​ អូនមិនស្រួលខ្លួនហ្អេស៎?? មើលចុះបែកញើសអោយសស្រាក់ អាជី តម្លើងម៉ាស៊ីនត្រជាក់បន្ថែម " ឃើញសភាព ថេហ្យុង​ មិនស្រួលកាន់តែខ្លាំង​ ជុងហ្គុក​ ធ្វើស៊ូមុខក្រាស់ខិតខ្លួនចូលក្បែរកាយតូច​ លើកដៃជូតញើសតាមជើងសក់​ ថេហ្យុង​ ទាំងញ័រដៃទទ្រើក ដោយមិនភ្លេចបញ្ជាអោយ កៃជី​ តម្លើងម៉ាស៊ីនត្រជាក់ក្នុងឡាន ។

"​ អត់ទេ.. កុំបន្ថែមៗ " អូមេហ្គារូបស្រស់​ រហ័សគ្រវីក្បាល​ហាមឃាត់​ នេះបើបើកបន្ថែមលេខម៉ាស៊ីនត្រជាក់ទៀត​ សូមធានាថាគេនឹងបន្ទោរបង់ដាក់ពូកឡានជាមិនខាន​ បើវាធ្លាយចេញមករឹមៗហើយនោះ ។

"​ ហេតុអី?? " ជុងហ្គុក

" ភ្លើងខៀវវិញនៅ?? ខ្ញុំចង់​រំដោះទុក្ខសត្វ អ្ហឹក " មិន​ឆ្លើយ​ ថេហ្យុង​ សួរសំណួរត្បកគេពិតជាទ្រាំលែងបានមែនហើយ ព្រះអើយ ។

ថ្នមស្នេហ៍​ 𝐎 𝐌 𝐄 𝐆 𝐀 ➹Where stories live. Discover now