AÇELYA

3. Sezon - Bölüm 12 |Eğlence|

Keyifli okumalar dilerim!
*******************

"Majesteleri, akşamki eğlence için hazırladığımız kostümünüz neredeyse bitmek üzere. Ama tamamen bitmesi için giymeniz gerek ki ona göre son hazırlıkları yapalım."

Bu Çınar'ın dairesinden ayrılmadan önce duyduğum son sesti. Yaklaşık on kişilik bir ekip sadece Çınar'ın akşamki kostümü için gelmişti. Zaten korumaları yanında hayli kalabalık ediyordu. Pekala, aslında ortada pek da garip bir şey yoktu. Bir krala kral gibi davranılıyordu. Henüz kraliçesi olmayan bir kral...

Hala asansörlere karşı olan fobimi üzerimden atabilmiş değildim. Bu yüzden iki yanına da korumaların dizildiği merdivenlerden iniyordum. Hepsi de karşıya, bir noktaya gözlerini dikmişti. Orada  bir an yokmuşum gibi hissetmiştim  ve bir an için kraliçe olsaydım ne durumda olacaklarını merak ettim. Tüm bu gösterişe rağmen kraliçe olmak istemediğimi fark ediyordum. Kraliçe tanımına ait değildim, olamazdım. Tüm benliğimle kraliçeliğe yakışmazdım. Ama Çınar öyle değildi. Duruşuyla, heybetiyle, gücüyle, otoritesiyle hep bir kral gibiydi. Benim ona yaşattığım yoğun duygular sadece krallıktan biraz uzaktı ama hepsi buydu.

Dalgın dalgın ilerlemeye devam ettim. Merdivenleri bitirmiştim. Koridorda ilerlerken üçüncü birimlerin aralarında konuştuğunu duydum. İçlerinden biri "Akşam için harika bir balo elbisesi aldım kızlar, biraz pahalıydı ama buna kesinlikle değer." demişti.

Ah, tabi. Elbise...elbise almam gerekti. Ne zamandır Açelya'nın kıyafet mağazalarının olduğu caddelere gitmemiştim ya da bir alışveriş merkezine...Tıpkı dünyadaki gibiydi ve bir süredir eskiden bana normal gelen aktiviteleri yapmıyordum. Ama önce bankaya gitmeliydim. Tanrı aşkına üçüncü birimdim ve en son ne zaman paramı çekmiştim? Artık paramı alma vaktim gelmişti. Bu arada Çınar'ın yaptığı konuşmayı hatırladım. Üçüncü birimlerin sırf birini kurtardı diye yaptıkları tembellikten yakınmıştı. Haklıydı. Ben de öyleydim. Ah, burada gerçekten bir amacım olmalıydı. Başlarda amaçsızca buraya gelmiş sadece yeme ve barınma ihtiyacımın karşılanmasını istemiştim. Ama artık tamamen buraya aittim. Kendim için ve Açelya için gerçekten bir şeyler yapmalıydım.

Giriş binasının yakınındaki dev saate baktım. Beşi çeyrek geçiyordu. Eğlence saat dokuzda başlayacaktı. Hızlı adımlarla bankaya doğru ilerlerken üçüncü birimlerin son model arabalarına huysuz bakışlar atıyordum. Eğer paramı düzenli olarak çekseydim şu havalı bebeklerden bir tane de benim olabilirdi. Gerçi kullanmasını bilmiyordum ama Çınar bana öğretebilirdi. Acaba buralarda sürücü kursu var mıydı?

Uzun bir sokağın sonunda banka ulaştığımda genellikle kızlardan oluşan dev bir kuyruk oluştuğunu gördüm. Yüzüm buruşurken bu kuyruğun normal olmadığını biliyordum. Herkesin tam da şu anda mı paraya ihtiyacı oldu? Gerçekten mi? Bunun akşamki eğlence nedeniyle olduğuna neredeyse emindim. Dış cephesi aynamsı küçük karelerle kaplanmış yaklaşık beş kattan oluşan bankada sıradan dolayı resmen dışarıdaydım. Kollarımı önümde birleştirdim ve hemen önümdeki kızın kol saatine kaçamak bakışlar attım. Beşi kırk geçiyordu. Yetişebileceğimi umuyordum. Ayrıca bankada çok para biriktiğine de emindim. Ayakkabı, çanta ve makyaj malzemesi de alabilirdim. Dikkat çekmeyi pek sevmiyordum ama o eğlencenin yıldızı olmayı istiyordum.

Saat altı buçukta sonunda sıra bana gelmişti. Hesabımda bulunan tüm parayı çekmek istediğimi söyledim. Saçları arkadan at kuyruğu yapılmış takım elbise giyen kadın önündeki ekranda hesabımı görünce gözlerini iri iri açtı.

"Vay canına, sanırım milyonersiniz. Ayrıca kralın hesabından hesabınıza bir yıl önce aktarılan yüklü bir miktar para da var." dedi.

Buna şaşırmıştım. Çınar benden habersiz neden böyle bir işe kalkışmıştı ki?