Soledad

Kabanata 15

Solea cringed. Most probably my parents would believe that, especially my mother.

"Hindi pa po, nana." Ang narinig niyang matapat na sagot ni Regina. Gustong matawa ni Solea sa oras na iyon. She had an inkling of what the old woman was pertaining to.

"Kung gayon ay mag-iingat kayo, lalo ka na ineng. Ang kaluluwa ay katulad nang kandila, sa pagtagal ay unti-unting nauupos. Makabubuti na makabalik ka sa kung saan ka nararapat."

Aaminin ni Solea, bagamat hindi niya naintindihan nang lubos ang sinabi nang matandang babae ay nakaramdam siya nang kilabot.

Walang nakaimik sa mga naroon. Hindi na rin nagsalita pa ang matandang babae at pagkuwa'y nagpaalam na rin sa kanila. What happened to her delayed the old woman and her child companion's errand that day. Pero bago ito umalis ay humiram ito nang panyo sa kanila, si Caridad ang nagbigay nang panyo nito. The old woman put something on that and made Solea hold the handkerchief.

When the old woman and her companion's gone it was just then that Regina talk.

"Ang asin, ayon sa aking pagkakaalam ay mabisang pantaboy nang mga ligaw na kaluluwa o anuman na elemento, lalo na nang masasama."

Silence then resume once again between all of them.

Hindi nagtagal ay dumating na rin si Noe at ang duktor na kasama nito. By the stroke of luck, the Dela Rama sisters knew the doctor.

The doctor was Ireneo Guillermo, the same doctor who responded to her when she first came in this time. Kaibigan ito ni Miguel na siyang kasintahan ni Regina.

At first glance, the doctor exude a respectable aura, perhaps his all white suit added that pleasant atmosphere. In a sea of men, he surely would stand out. Matangkad ang duktor na bagamat moreno ay malinis pa rin na tignan. Medical professionals always had this immaculately clean vibe around them whenever she encounter one and the doctor passed her vibe check.

She was beyond grateful that Ireneo let her sit. Nananakit na ang kanyang balakang at likod sa pagkakahiga sa matigas na sahig nang kariton. Iyon lang ay pagkaasiwa naman ang nadama niya nang mapansin ang mangilan-ngilang tao na nakatingin sa gawi nila.

In no time, Ireneo performed his duties as a doctor. Walang imik na nakasunod lang siya sa bawat galaw nito at pagsagot sa mga katanungan nito. It was just that, Solea could not help but get distracted as she sat face to face with the doctor. Ang sinserong pagtingin nito sa mga mata niya tuwing nagtatanong ito, ang paminsan-minsang pagtango sa kanyang sagot at maingat na pagdaiti ng mga daliri nito sa bahagi ng kanyang pisngi, ulo at braso ay nakakapagpatuliro sa kanya.

Doctor Ireneo Guillermo was not that model type handsome guy in his 20s but his effect on her was kinda lethal. If she would describe herself in one word that she would often hear her Filipino friends would jokingly say, that would be.

Marupok.

Doctor Ireneo tick all the box on her ideal guy checklist.

"Makabubuti kung makapagpahinga muna ang pasyente." Ireneo said when he finished his check up on her to Regina. "Mukhang mahalaga ang inyong pagparito sa aming bayan." Patuloy nito sa pagsasalita na isinasalansan ang ilan sa gamit nito sa dalang leather bag. "Kung inyong nais ay bukas ang aking klinika upang doon ay makapagpahinga ang iyong kapatid."

"Maraming salamat, Ireneo. Makakabuti na roon na lamang muna si Soledad. Mahalaga ang aming pagparito ngunit mas higit na mahalaga ang masiguradong maayos ang kalagayan ng aking kapatid."

"Kaya mo na bang tumayo, Soledad?" Elena asked of which she answered with a nod. Inalalayan na lamang siya nito sa pagtayo hanggang sa makaupo sa upuan nang kariton. Minabuti na lamang nang magpipinsang Dela Rama at Tanhueco na arkilahin ang kariton upang hindi nakakahiya sa kutsero na nasayang ang oras dahil sa pagkahimatay niya.

Nagpaalam na rin si Rosalia sa kanila habang walang lingon likod na nagpatuloy sa paglalakad si Noe. He did not bother to bid them farewell. Perhaps, that was his personality.

Their group along with the doctor went to the latter's clinic. Doon ay nagpaiwan na lamang si Caridad upang samahan siya. The Dela Rama sisters would take care of the clothes shopping.

What a bummer!

Doctor Ireneo Guillermo was a hospitable host. He offered them something to drink and eat. Nang masiguro nitong kumportable na sila ni Caridad ay nagpaalam na rin ito.

"Siya ay iyong tipo, hindi ba?" Caridad teased her as soon as the door of the clinic's room closed.

"Sino?"

"Ang duktor, Soledad."

Hindi nakaimik si Solea. Caridad was an observant fellow.

"Si Noe, bagamat ganoon ang pakikitungo sa atin ay kakatwang siyang nagprisinta upang tawagin ang kakilala nitong duktor." Caridad then looked at her with pity now evident on her face. "Ang damdamin ninyo para sa isa't isa, bakit binigyan pagkakataon upang mauwi lamang sa wala?"

"Ano ba ang mayroon kami ni Noe?" Solea asked. Perhaps, Caridad knew. Ito ang naging tulay ni Noe upang maiabot sa kanya ang lumang bracelet na ipinabalik nang huli.

Mataman lamang siyang tinignan ni Caridad. Ang lumabas sa bibig nitong mga kataga ay nakapagpaawang nang kanyang mga labi.

"Kumalat sa buong bayan na siya ay bastardo nang iyong yumaong lolo sa ama, Soledad. Siya ay iyong tiyuhin. Siya ay isang Dela Rama." Caridad said truthfully. "Kung sa estado nang buhay ay walang pakialam ang iyong ama, Soledad. Makabago na ang pananaw nang iyong ama, at kaya ni Noe na iangat ang kanyang sarili. Kaya niyang patunayan na karapat-dapat siya para sa'yo. Ano ang silbi nang kanyang pagsisikap upang makatapos ng pag-aaral?

Ngunit, nagbago ang pananaw nang iyong ama nang dahil sa sikretong matagal na itinago nang ina ni Noe. Patawarin ako ni Ate Regina pagkat hindi na niya nais pa na malaman mo ang patungkol sa paksa na ito. Subalit, hindi rin maatim nang aking konsensya na patuloy na itago sa iyo iyon, Soledad. Pero, sa nakikita ko ngayon ay wala ka nang ni katiting na damdamin para kay Noe. Marahil ay dahil sa pagkawala nang iyong alaala ay kasama na roon ang mga alaala ninyo, ninyong dalawa."

What the hell!

It kind of dawn to her why the don was so against with the relationship between Soledad and Noe. Na gagawin nito ang lahat upang mapaglayo ang dalawa, kahit pa ang kapalit niyon ay pagkakulong sa kasal na walang pagmamahal at kamuhian ito nang sariling anak. A father would do anything to protect his child. Don Romualdo Dela Rama love his daughter even when he did not know how to show it.

But, Elena on the other hand, what was she trying to pull? Bakit ganoon na lamang na para ba at ipinagsisiksikan nito si Noe kay Soledad?

"Si Elena, wala pa ba siyang nalalaman?"

"Marahil ay kanya nang nalaman. Hindi ko rin sigurado ang itinatakbo nang isip nang kapatid mo na iyon. Marahil ay nais niya na ikaw ay makaalala." Caridad then paused to drink on her glass. "Sa ngayon ay tingin ko, katakut-takot na sermon ang kanyang natatanggap mula kay Regina."

Highly likely Regina will do just that!

"Panghuli na ito, Caridad." Solea then continued. "Si-si Rosalia?"

Mataman na tinignan lamang siya ni Caridad. Nang magsalita na ito ay mas nahatak pa nito ang kanyang kuryosidad.

"Siya ay dati mong kaibigan, Soledad. Dati dahil siya mismo ang pumutol nang ugnayan ninyo, at si Noe ang ugat niyon."

Hmn...

___________________________________________

Hello everyone!

As a bid of farewell to 2021, here's an update.
Dalawang new year na ang lumipas at lilipas di ko pa rin tapos ito. Hindi katulad sa EV na every other day may update. Pero, di pala ito EV. Hahaha!

Mas nakakaurat ito.

HAPPY NEW YEAR to all of you dear readers, old and new and loyal. Thank you for being there still reading this story.

Also, thank you for giving this story a vote and reading list line up addition. May nakakapansin na rin.

Kumusta ang revelation sa chapter na ito?😅
Excited to hear from all or some of you~💜