TROUVAİLLE

30. BÖLÜM/S2 SEZON FİNALİ 'SEÇİMLER VE BEDELLER'

"Aybike,DUR!"

Ve silah elinden çekildi,büyük bir gürültüyle patlarken, şoktan sarsılmış bir şekilde karşısında duran kadına baktı.

"Sen... Sen ne yap-"

"Asıl sen ne yapıyorsun! Ne yaptığını sanıyorsun?!" diye bağırdı Eylem,aynı zamanda kızı omuzlarından tutup sarsıyor,kendine getirmeye çalışıyordu. Aybike nihayet kendine geldiğinde gözyaşları içinde yere çöktü,Eylem buna engel olmadı,aksine kıza sarılmayı hiç bırakmadan o da çökmüştü yanıbaşına. Tek eliyle kızı sarıp sarmaladı, diğer eliyle silahı sıkı sıkıya kavradı,tekrar almasın diye.

"Niye kurtardın beni? Ben... Ben kurtulacaktım,herkes de benden kurtulacaktı..."

Kapının önünde dikilen adamı çok sonra fark etti ikisi de. Fethi hayal kırıklığı ve acı içinde bakıyordu ikisine. İki kadının bakışları ona döndüğünde kapının kenarına tutunarak yere çöktü o da. Buraya kadardı. Bütün çabası,acısı, çırpınışları buraya kadardı. Yeğenini bu ateşin içinden çekip alacaktı ama kalbindeki acıyı nasıl söküp atacaktı? Bilmiyordu,bilmek de istemiyordu.

Aybike Eylem'in kollarının arasından çıkıp amcasına doğru ilerledi. Gözlerindeki acıyı gördüğünde bunu ondan çekip almak istedi. Çökerek onunla aynı hizaya geldi. Eylem gözyaşlarıyla bakıyordu onlara.

"Özür dilerim... Çok özür dilerim..." deyip adama sıkıca sarıldığında, amcasına nasıl bir yük bıraktığından haberdar değildi.

"Asıl ben özür dilerim ay parçası. Affet."

Ve Aybike Fethi'nin bu özrü neden dilediğini anlamamıştı,hiç bilmedi. Onu kurtarmak için şüpheleri üstüne çekmişti ve Aybike bir yangının içinde yanarken ona kimse yardım etmemişti. Ve Aybike Eren,bugün,o silahı kafasına dayadığı an,amcasını da o yangının içine çekmişti,farkında değildi,hiç olmadı. İnsan kendi acılarının benciliydi. Acılarından kurtulmak istemişti,kendini öldürmek istemişti ama geride bırakacaklarına ne olur hiç düşünmemişti. Fethi ise gencecik bir kızın ölümündenki sırları ortaya çıkarmak istemişti ama bunca acının içinde Aybike nasıl yaşar,nasıl dayanır hiç düşünmemişti. Ve Fethi Eren,bugün,kızını o alevlerin arasından çekip almıştı, yanmasına rağmen.

Bugün,ikisinin de hayatında bir dönüm noktasıydı.

Yaralı,tepeden tırnağa herkes yaralı,
Alışılmıyor acıya, yok kaidesi kuralı...
Kanayıp, ne kadar tutabilirsin gül uğruna dikeni?
Ne gelen anladı ne giden olanı biteni...

-FLASHBACK SON-

'Bir seçim yapmanı istiyorum.'

Seçim, seçim, seçim. Neyin seçimi?! Anlamıyordu. Aklı almıyordu. Kesinlikle bir kabus görüyor olmalıydı. Tırnakları yeri çizerken,alt kısımları kana bulanmıştı. Hala kimin olduğunu çözemediği kana...

"Ne... Ne saçmalıyorsun?" diyebildi zorlukla,sesinin çıkıp çıkmadığından bile emin değildi.

"O seçimin seçeneklerini söylemeden önce,bazı gizli kalan sırları öğrenmen gerekiyor. Sevgilinin sırtındaki yaraların gerçek sebebini bilmek ister misin?"

Biliyordu zaten. Duymuştu. Seçeneği olsa asla duymamayı tercih ederdi ama... Kelimesi kelimesine dinlemişti,her harf kalbine saplanmış, her cümlede farklı boğulmuştu. Sessizliğini farklı yorumlayan adam ise genzinden boğuk bir ses çıkararak güldü.