𝐆𝐢𝐬𝐞𝐥𝐥𝐚

Εμείς.

Γλύφει τον λαιμό της και φτάνει στο πρόσωπο της, χαϊδεύει απαλά το μάγουλο της και την καρφώνει με το βλέμμα του

- Αν οποιαδήποτε στιγμή νιώσεις πώς δεν θες ή πονέσεις θέλω να μου το πεις

Εκείνη του απαντάει με ένα φιλί και τυλίγει τα πόδια της γύρω από την μέση του
Κατεβάζει το εσώρουχο του με τις πατούσες της και εκείνος χαμόγελαει ανάμεσα στο φιλί τους
Κατεβάζει το εσώρουχο της αφού αφήσει ένα φιλί ανάμεσα στους μηρούς της και της κόβεται η αναπνοή

Τρίβει τις περιοχές τους την κοιτάει στα μάτια

- Είσαι έτοιμη?

- Ivan απλά μπες... σχεδόν τον παρακαλάει εκείνη και μπαίνει αργά μέσα της

Γραπωνει με τα χέρια της τα μπράτσα του και ρίχνει το κεφάλι της πίσω

Την εγκλωβίζει μέσα στην αγκαλιά του και επιταχύνει τον Ρυθμό του

- Σε αγαπαω... λένε ταυτόχρονα και γελάνε πάνω στην ένταση

.
.
.

Σπάει την πόρτα και τον βρίσκει να πίνει ουίσκι μπροστά από το τζάκι , πλάτη σε εκείνον

- Το περίμενα ότι θα είσαι εδώ. Πάντα έρχεσαι στο μπουρδέλο της μάνας μας

- Είναι το μόνο που δεν κάψατε από εκείνη εσύ και ο πατέρας μας Valerio... σηκώνεται και πλέον τα δύο αδέρφια κοιτιουνται στα μάτια

- Που την έχεις?

- Την μάνα μας? Στον τάφο...τον δουλεύει ο Rodrigo και ο Valerio βγάζει το όπλο του και πυροβολεί το ποτήρι, με το ουίσκι κάνοντας το θρυψαλα

- Που είναι η Gisella, Rodrigo?

- Μακριά σου... συνεχίζει εκείνος χαλαρός

Ο Valerio τον προσπερνάει και αρχίζει να ανοίγει όλες τις πόρτες

Βρίσκει στο κρεβάτι το νυφικό της και βγαίνει έξω κρατώντας το

- Ώστε την φυγαδευεσες ε? Ήμασταν σίγουροι ότι κρύβεσαι εσύ πίσω από αυτό. Εσύ και ο μπάσταρδος ο Kozlavsky...του φωνάζει

- Ναι. Εγώ. Εγώ, εκείνος, η οικογένεια της,η οικογένεια του ,αλλά μέχρι και η οικογένεια μας Valerio. Εμείς που αγαπάμε την Gisella, εμείς που νοιαζόμαστε και εμείς που δεν θέλουμε μια τέτοια ζωή για μια γυναίκα. Εμείς.

- Θα το πληρώσεις και θα το πληρώσεις με το χειρότερο νόμισμα Rodrigo. Και εσύ και αυτοί....τον προειδοποιεί και βγαίνει έξω.