the real tragedy. enha

. . . ⇢ 98 ˎˊ˗

julie
bakit ka niya hahanapin?

joy
oo nga naman, bakit niya ba ko hahanapin? haha

julie
bumalik ka dito agad

joy
what? NO WAY!

joy
dito lang ako, bahala kayo jan

joy
maiintindihan naman ni fran kung bakit wala ako diyan huhu

joy
bye!

-♡️-

nakanguso lang si joy habang naghahalo ng gatas niya. nakatingin siya sa malayo pero maya-maya din ay napabuntong hininga. tinikman niya ang gatas pero matabang kaya muli niya 'yon dinagdagan ng asukal.

"kapag hindi ka pa naging matamis, itatapon talaga kitang gatas ka." pagkausap niya sa basong naglalaman ng gatas.

paano kasi nakailang scoop na siya ng asukal pero wala pa ring tamis, napakatabang pa rin nito. hindi yata napansin ni joy na maliit na kutsara ang gamit niya, mas maliit pa sa kutsarita kung kaya't hindi pa rin ito tumatamis.

or baka hindi talaga tumatalab 'yung tamis kasi nakabusangot 'yung nagtitimpla ng gatas- pfft.

"joy."

"AY PUKINGINANG ASUKAL!"

sa gulat ni joy sa biglang nagsalita ay nabitawan niya ang lagayan ng asukal. napahugot ng malalim na hininga si joy saka gigil na hinarap ang nagmamay-ari ng boses na 'yon pero agad din siyang natigilan at akmang tatakas pa nang mahuli nito ang braso niya.

"para kang tanga."

napantig ang tainga ni joy sa sinabi nito kaya napaharap siya dito. "anong tanga ka diyan? baka ikaw, hindi ka makaintindi ng hindi. bakit mo ba 'ko pinipilit na makipag-usap sa'yo?" angil niya.

natawa si lucy. sinadya niyang tawaging tanga si joy dahil alam niyang makukuha niya ang atensyon nito kung gagawin niya 'yon and guess what? it worked. gigil na nakatitig sa kanya si joy ngayon.

"look, i already told you that this is important. hindi ba pwedeng pakinggan mo na lang ako?"

"at bakit naman?"

"if you still love jay then listen."

joy paused. hindi niya maintindihan ang sinabi nito o kung ano man ang gustong iparating ni lucy sa kanya. akala niya kasi ay sila na si jay dahil sila naman ang halos magkasama tapos ito lalabas sa bibig ni lucy?

pero mas lalo lang natigilan si joy nang maalala niya ang sitwasyon nila ni jay ngayon. umiwas lang siya ng tingin kay lucy at napailing-iling. "i think hindi mo pa alam but jay and i are-"

"not half siblings."

"h-ha?" nanlaki ang mga mata ni joy at napa-angat ng tingin kay lucy pero agad din siyang natawa ng pagak. "anong pinagsasabi mo? prank ba 'yan?"

lucy looked at her, seriousness written all over her face which made joy gulped. nagpatuloy lang siya sa pag-iling-iling dahil imposible, nagpa-DNA test na sila, lumabas na ang result at positive- magkadugo sila ni jay sa ama.

"it's true, joy. paulit-ulit kitang kinukulit na makipagkita sa'kin para sabihin 'to sa'yo dahil gusto ko kayong tulungan ni jay. if you don't believe me, call tito jericho. i told him first and like you, he didn't believe me either so he repeated the test with another doctor and it's negative- hindi kayo magkadugo ni jay."

hindi makapagsalita si joy, ni-hindi nga rin siya makagalaw kaya si lucy na ang tumawag kay jericho. sumagot ito at nilagay ni lucy ang tawag sa loud speaker upang marinig din ito ni joy.

"lucy?"

"tito, joy is here. i finally told her the truth and she keep denying what the truth is, she didn't believe me." ani lucy at napatingin kay joy na nakatingin lang sa phone.

tumikhim si jericho bago nagsalita. "joy, sweetie, it's true. i know it's hard to believe but that's the truth. i'm not your real father, dinaya ng ex-wife ko at ng mom ni lucy na doctor ang resulta because they want you and jay break up."

"w-why..?" joy asked in disbelief.

hindi siya makapaniwala dahil tandang-tanda niya pa ang matamis na ngiti ni mrs. park sa kanya noong una sila magkita. naaalala niya pa ang sinabi nitong 'wag niya daw ipaparamdam kay jay na walang nagmamahal sa kanya tapos ganito malalaman niya?

so, peke lang lahat ng 'yon? ayaw niya talaga ako para sa anak niya?

"it's because of me." si lucy ang sumagot sa tanong ni joy. "the day tita and i finally met again, nakwento ko sa kanya ang about sa feelings ko for jay and she promised me na kami ang magkakatuluyan ni jay so she and my mom did that to you.. i'm sorry."

yumuko si lucy matapos niya 'yung sabihin. sa totoo lang, siya na ang nahihiya sa ginawa ng mom niya at ni mrs. park sa relasyon nila jay at joy. naguguilty din siya dahil nagmamahalan ang dalawang tao tapos sisirain nila just because of her?

alam naman ni lucy na hindi siya ang gusto ni jay at matagal niya na tanggap 'yon kaya ngayon, hangga't maaari gusto niyang maayos nila jay at joy ang nasira nilang relasyon dahil sa paniniwala nila sa isang pagkakamali.

hindi sumagot si joy, hindi niya talaga alam ang sasabihin niya. masyado siyang nagulat sa nalaman niya to the point na hindi niya na makaya pa. sumasakit na rin ang ulo niya kaya sa ngayon, gusto niya munang mapag-isa.

"ka.. kailangan ko lang magpahangin, excuse me." usal ni joy saka nanghihinang naglakad palayo doon.

sinundan lang siya ng tingin ni lucy at nang tuluyan itong mawala sa paningin niya, napalingon siya sa gilid ng pader sa kanyang likuran. doon ay lumabas si jay na kanina pa nakikinig sa kanila, pilit itong ngumiti.

"jay.."

yes, jay already know the truth at hinayaan niya si lucy ang mismong magsabi kay joy ng lahat. nakakadismaya lang dahil sarili niyang ina ang dahilan kung bakit nangyari sa kanila ni joy ito.

"let her be, handa naman akong maghintay. mahirap i-process ang nalaman namin kaya sa tingin ko need muna namin ng enough time para mapag-move on sa nangyari. i know that the day will come and she will come back to me again because i can feel that even though she tried to forget me, i still remained in her heart."

lucy smiled softly after hearing that from jay. "you two are so lucy to have each other at wala na 'kong makitang iba na makakasama niyo in the future kundi kayo lang dalawa."

napangiti din si jay. "i know, we're really perfect for each other."

"yeah, ginulo lang ni mom ang lahat."

umiling-iling si jay. "no, it was actually mom's idea. she confessed to me, nakailang sorry na din siya dahil wala naman daw talaga siyang balak gawin 'yon sa'min but she feel bad for you at nag-promise siya kaya ayon ang nangyari."

"so in short, it's all my fault." napatingin sa kanya si jay dahilan para matawa si lucy. "i'm just kidding."

"it's not your fault, hindi mo naman ginusto na gawin nila 'yon."

tumango si lucy saka tinapik sa balikat si jay. "goodluck sa panibagong panunuyo kay joy."

napangiti si jay. "basta para sa kanya."

matapos non ay tuluyan na silang nagpaalam sa isa't-isa. sumama lang talaga si lucy dito dahil alam niyang nandito si joy at nakausap niya na ito kaya mukhang kailangan na bumalik si lucy, lumayo sa kanila.

it's for the best.

si jericho na narinig lahat ng pinag-usapan nila dahil nakalimutan ni lucy na patayin ang linya ay napangiti na lang at siya na ang nagpatay ng tawag. though, malungkot siya dahil akala niya talaga anak niya si joy pero mas lamang ang saya dahil naniniwala siyang magkakaroon ng happy ending ang dalawa.

hopefully.