2. BÖLÜM

1.9K 72 6
                                    

Sabah bir seslenme ile gözlerimi açtım annem sesleniyordı

"Kumsal annem hadi geç oldu hazırlıklar çoktan başladı kalk"

"Tamam anne hazırlanıp geliyorum"

Gece ne kadar ağladığımı bilmiyorum ama göz altlarım şiştiğine göre baya bir ağlamışım.Annemi çok bekletmeden banyaya girip günlük işlerimi hallettikten sonra çıktım hazırlanıp aşşağıya indim . Herkes kahvaltı sofrasında oturuyordu bende geçip boş olan yere geçtim.Babam konuşmaya başladı.

"Kumsal'ım bilirsin böyle olmasını ne annen ne ben isterdim,ama abin bir eşşeklik edip Derin kızımı kaçırdı. Kıyamadı iki tarafta canlarına ondan berdel son çareydi kızım affedesin bizi.."

"Babam bilirim ben senide annemide bügüne kadar ikinizde her şeyim de yanımdaydınız. Hiçbir ağa kızını okutmazken sen beni en iyi okullarda okuttun. Üzülmene gerek yok babacım yapacak bişey yok kaderim böyleymiş ahlayıp kendimi harap edince bu berdel bozulmayacak ondan sorun çıkartmayacağım baba.."

"Ah benim güzel kızım ahh "

Babamla konuşmanın üzerinden 3 saat geçti ev toparlandı hazırlıklar tamamlandı. Beni de annem yukarı hazırlanmaya gönderdi.Bende hazırlanırken evleneceğim ve birazdan sözleneceğim kişi geldi aklıma acaba nasıl biri , aslında nası biri olduğu kızların dilinde olduğundan yakışıklı olduğu belli bakalım o beni beğenecek mi ? ki beğenmese de umrumda olmaz.. (Ya beğenmezse)

Bende duşa girip çıktıktan sonra bir kaç ay önce aldığım elbise.. Üzerime borda dizimin hemen üzerinde omuzları düşük bir elbise altına ise ten rengi ince topuk ayakkabı giydim. Babam çocukluğumdan beri ne giydiğime karışan biri değil bazen abim karışırdı ve bende babama haber ederdim kulaklarını çekerdi. Sanırım ben o günleri çok özledim... Neyse Yüzüme ise çok az fondöten sürdüm çünkü ergenliğim de bile yüzümde en ufak akne yoktu. Ten rengi bir ruj ve saçlarıma da doğal dalga yaptıktan sonra aynaya baktım gerçekten de güzel olmuştum.Keşke aşık olduğum kişiyle evlenseydim belki bu işleri yaparken daha mutlu ve heyecanlı olurdum..

Ben odada onların gelmesini beklerken teyzemin kızı Açelya yanımdaydı devamlı gülme mi söylüyordu ama en ufak bir gülme, sevinme hissi yoktu. Çok şey geçiyordu aklımdan ne olucak ne yapacağım bir türlü çıkmıyordu kahrolası düşünceler, kendimi de yatak döşek atıp ağlasam bişeye yaramayacağını bildiğim için sadece dayanıyorum. Açelya camın önünde gelmelerini bekliyordu. Açelya daha önce Emir'i görmüş çok yakışıklı biri olduğundan bahsetti.Bana saatlerce ne kadar şanslı biri olduğumu en azından yaşlı biriyle berdel olmayacağını bunun için bile olsa sevinme mi söyleyip durdu.. (bir bakımdan haklıydı bu konuda şanslıydım karşıma 40 yaşına biride çıkabilirdi off şuan kendime sadece acıyorum) bir anda çığlık atıp geldiklerini haber etti.

"Ayy Kumsallll koşş kızım bakk seninki geldii" bende ona göz devirerek karşılık verdim

"Açelya nerde benimki oluyor düzgün konuş"

"bal gibide seninki oluyor iste sözleneceksiniz birazdan kızım"

"olabilir"dedim Açelya ile aramızda sadece bir yaş vardı ve Açelya'yla çocukluktan beri iyi anlaşırız.

"Kızım hadisine gel bi bak hiç mi merak etmıyorsun"

"Hayır neden merak edeyim Açelyaa" (aslında merak ediyorum sadece Açelya'nın diline düşmemek için öyle söyledim).Ve Açelya beni kolumdan tutup camın yanına sürükledi,ve onu gösterdi. O kadar karizmatik duruyordu ki gözlerimi bir an olsun alamadım o sivri çenesi hafif sakalları ne uzun ne kısa olan saçları, o uzaktan bile anlaşılan keskin ve siyah gözleri....
Kafasını yukarıya kaldırdı ben ise refleks olarak geriye çekildim umarım görmemiştir diye içimden geçirdim. Ve tekrar baktığımda annemin ve babamın elini öpüp içeriye geçtiler. 5 dakika sonra annem gelip
"Hadi kızım aşağıya gel ve görün sonrada gidip kahve yapacaksın güzel kızım"dedi bende sadece
"Tamam annem geliyorum" dedim ve Açelya ile aşağıya indik.Annem beni kapıda beklemişti.Biliyordu çekindiğim için içeri tek giremezdim.Annem kapıyı açtı ve ikimiz içeriye girdik. İçimden cehennemime bir adım daha yaklaştığımı söyledim.Kafam eğik girdiğim için kimseyi goremiyordum.Aralarından bir yaşlı adam
"Gelinim sensin değil mi kızım" dedi ben ise kafamı kaldırdım,tam cevap verecektim ki Emir Ağa ile göz göze geldim.Öyle bir bakıyordu ki yüzünde hiçbir his yoktu.Hemen gözlerimi kaçırıp bana soru soran adama döndüm.
"Evet Ağam " diyebildim sadece.. Babamlar kendi aralarında konuşurken babam bana
"Hadi Kumsal'ım kızım bize kahve yapta getir" dedi
bende evet anlamında kafamı sallayarak yavaş adımlarla odadan çıktım. O kadar kendimi sıkmışım ki dışarı çıkınca derin bir nefes aldım. Tam arkamı dönüp mutfağa gidecektim ki bir bedene çarptım. Kafamı kaldırıp baktım ki karşımdaki Emir..
Sendeleyerek geri çekildim ve utanarak kafamı eğdim.
İlk kez bu kadar yakından görmüştüm çok garipti içimde korkuyla karışık çok duygu vardı. Ve konuşmaya başladı
"Sen, ben seni bir yerde gördüm yüzün çok tanıdık geliyor" dedi
ilk çok şaşırdım sonra kekeleyerek cevap verdim
"Ş-şey Diyarbakır'da yaşıyoruz ikimizde, görmüş olabilirsin" dedim
Allah kahretsin ben neden kekeliyorum yaa off.. oda konuşmaya devam etti
"Hayır ben seni bir yerden hatırlıyorum bu Diyarbakır değil di eminim ama yakında anlaşılır"dedi
o kadar yüzü mimiksiz konuşuyordu ki bir duvarla konuşuyorum zannediyorum.
"Neyse Emir Ağa kahvelerini yapmaya gideyim ben " dedim
Ve yanında hızla geçiyordum ki kolumdan tuttu ve bende sendeleyerek durdum.
"Kahveme çok tuz katma bozuşuruz" dedi
Dalga geçtiği her halinden yüzündeki gülümseme sinden belliydi.Ama bu neden bu kadar kusursuz gülüyordu anlamıyorum.
"Emrinle Ağam bol tuzlu yaparım" dedim
ve göz devirerek yanından geçip gittim.Sebepsizce bu kadar yakın davranması hoşuma gitmedi canımı sıktı bildiğin benimle dalga geçiyordu.Çok beklenmeden kahveleri yapıp içeriye gittim ve kahveleri dağıttım.a bir sorun vardı ki Emir' in gözleri hep üzerimde olduğunu hissedebiliyorum.
Kahveler içildikten sonra herkes ayağa kalktı ve yüzükler takıldı bu lanet günün bir an önce bitmesini istiyordum.Sonunda yüzükler takıldı ve herkes kendi evlerine dağıldı. Annem odama gelip
"Kızım yarın öğlen hazır olasın kına ve düğün için Emir Ağa ile alışverişe çıkacaksın" dedi
bende şaşkın bir şekilde anneme baktım. Tamam erken yapılacağını az çok tahmin ediyordum ama bu denli erken helede iki gün sonra olacağını bilmiyordum.Sadece anneme
"Tamam anne" diyebildim
annem ise anlımdan öpüp çıktı. Bende kafamdaki düşünceler ile duşa girip işlerimi halledip çıktım geceliklerimi giyip yatağa girdim.O kadar yorulmuştum ki yastığa kafamı koyduğum gibi gözlerim yavaştan kapanıyordu ve son düşündüğüm şey yarın nelerin olacağıydı.....







BAKALIM KUMSAL'I NELER BEKLİYOR YARIN?

SİZCE EMİR'İN "SENİ DAHA ÖNCE BİR YERDEN HATIRLIYORUM" DEMESİ SİZCE NE OLABİLİR?

SİZCE GEÇMİŞTE EMİR VE KUMSAL TANIŞIYORMUYDU?
BAKALIM YENİ BÖLÜM NELERİ BEKLİYOR.......


Köprüdeki Kız (Töre)Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora