Ölsem Ne Gam

116 73 17
                                    

Gel gönlüm hüzün eyleme bu yerde
Ne doğan günün hayırlı bana ne gece
Gayrı hazan esti güle, filizlendi bu çile
Zaman-ı elim'e düştüm, ömrü neyleyim

Ölsem ne gam, ermez kadr-i kıymetine
Zevk-ü sefa'dan geçtim,emelim visâline
Gelmesin gayri rüzigâr,gelmesin nafile
Cevr-u cefa'ya düştüm, dün ü neyleyim

Meylim kalmadı, emek boşuna, ne çare
Ayyuka çıkmaz feryadım,kelam bi' çâre
Tabib neylesin, bu yara ruhumda hâr'e
Dar-ı elim'e düştüm, düş'ü neyleyim


Vuslat Tuna

Rüzigar; zaman, devir
Ayyuk; göğün en yüksek yeri, uzay
Meyil; heves, düşkünlük
Zaman-i elim; eziyet zamanı.. Acı vakti
Cevr-u cefa: acı, elem, acı veren
Kelam; söz, laf
Tabib; doktor, hekim
Visâl; kavuşmak.
Kadr-i kıymet; kadir, kıymet,
Bi'çare; düşkün, aciz, garip

HAZİRAN   vuslat Tuna şiirleri 20. Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin