Chapter 19

26 4 0
                                    

Chapter 19


Madaling araw pa lang ay nagising na ako dahil sa pag dating nila mommy at daddy kasama ang dalawang kasambahay na may dalang mga prutas pero kung titingnan ay mas maraming mansanas.


"Mom, hindi naman ako mag s-stay nang matagal dito. You know how much I hate hospitals, mommy. Dapat hindi na kayo nagdala ng maraming prutas—"


"Oh! So, you didn't appreciate these fruits?" Mommy pouted and sounded so disappointed.

I know she's just acting but I'm not a bad daughter so I just thanked them for bringing fruits for me.


"I heard the guy was supposed to be Zaiker's brother-in-law?" Dad said.


My forehead creased because of what my father said. Naalala ko naman ang nangyari bago ako himatayin and Jethro wants to kill me para maikasal na ang kapatid niya at si Zaiker. Mommy cleared her throat and caressed my hair while she's sitting on the chair beside my bed.


"Don't listen to your father. Masyadong mataas ang pride niya kaya hindi niya masabi na hindi na siya galit kay Zaiker." Mommy smiled like she's assuring me that it's true.


Hindi ko gaanong nakausap sila mommy dahil nakatulog na ako matapos mag lunch hanggang sa oras na para umuwi na ako. Ayoko rin muna silang makausap tungkol sa kung ano-ano. I feel like there's still a wall between us.


I know they noticed that I'm distancing myself from them. Kaonti na lang ay maalala ko na ang nangyari sa 'kin kung bakit nawala ang mga ala-ala ko. Sana naman ay hindi na madagdagan ang mga sinabi nilang puro kasinungalingan.


I'm getting tired of hearing lies from the people who I trust the most.


Ginising ako ni Thanaya nang oras na para umuwi. She helped me to wear the comfortable outfit that they prepared for me bago umuwi.

"Ah, finally. Hospital gown no more." I sighed as I look at my reflection on the mirror infront of me.

"Narinig ko si Tito at Tita kanina. They will ask you to go back to Italy, kasama sila. Sasama ka ba pabalik?" Thanaya asked.

Nasa loob parin kami ng banyo, nakalabas na rin sila mommy at daddy kanina pa kaya naman hindi na ako nagdalawang-isip na sumagot sa tanong niya.

"I'm actually planning to go back to Italy. But, of course I'll talk to Kier first bago ako umalis."

Thanaya eyed me, I arched my brow then spoke, "What?"

She shook her head, "Nothing,"

Lumabas din kami ng banyo pagkatapos no'n at sabay na nagtungo sa labas ng hospital with more than two bodyguards behind us and dalawa naman sa harap. Nakakahiya tuloy sa mga taong nakasalubong namin sa lobby ng hospital. May iba pa na napapatigil at sinusundan kami ng tingin.


"Grabe! Kapag bumalik ka sa pag mo-model hindi lang ganito karami ulit ang magiging bodyguard mo ano?" I chuckled at my cousin's reaction.


"Well . . ." I shrugged and smirked as we walk at sabay ring natawa. Gosh! How I miss laughing with this witch.


Sinalubong kami ng isang pamilyar na black BMW m5, sa sobrang pamilyar ay nahulaan ko kaagad kung kanino and my guess is right when my gaze went down to its plate number.

ZKA 0127

Nasa likod nito ang isang puting Tesla. I heard my cousin gasped when the driver of the Tesla came out.


Burning HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon