Yatak odasının içindeki ışıklar, odadaki alanın yalnızca küçük bir kısmını aydınlatabilecek en loş ayara ayarlandı.
Bazı kıyafetler, açık gri baskılı halının üzerine darmadağınık bir şekilde saçılmıştı.
Xiao Zhan, tüm vücudunun Wang Yibo tarafından yatağa bastırıldığını hissetti. Avuçları çok büyüktü ve aynı zamanda oldukça fazla güç kullanıyordu; teninin her santimine bastırdığında Xiao Zhan'a her yerde kırmızı izler bırakılacağına dair yanlış bir his verdi.
Üzerindeki kıyafetlerden sadece iç çamaşırı kalmıştı, Xiao Zhan'ın ince bileklerinden acınası bir şekilde sarkıyordu. Xiao Zhan onu iki eliyle sürükleyerek öpmeden önce Wang Yibo'nun onları aşağı itme şansı olmamıştı.
Edward yanlış konuşmamıştı; bu sefer Xiao Zhan'ın kızgınlığı önceki zamankilerden farklıydı, hatta biraz çılgına dönmüş gibi görünüyordu.
Xiao Zhan bir mıknatıs gibiydi; tam Wang Yibo onun bir kolunu indirirken diğer kolu ona yapıştı. Xiao Zhan'ın kıyafetlerini çıkarmasına ve onun, örtünün altına girmesine yardım etmeye çalıştı ama sonraki saniyede, Xiao Zhan'ın bacakları havaya kalktı ve vücudunun her iki tarafına da sürtündü.
"Bekle bir saniye......" Wang Yibo başa çıkmakta zorlandı. Kıyafetlerinin sadece yarısını çıkarmıştı ve gömleğinin düğmelerinden biri Xiao Zhan tarafından koparılmıştı; bu gömlek annesinden bir doğum günü hediyesiydi.
"Beklemek istemiyorum," Xiao Zhan konuştu, sesi yumuşak ve yapışkandı, tıpkı Wang Yibo'nun vücuduna yapıştığı gibiydi.
Wang Yibo bir an için düşündü, sonra zorla Xiao Zhan'ı yastıklara bastırdı, omuzlarından tuttu, bacaklarının arasına bedenini kaydırdı ve ona çok yakından baktı.
En düşük ayara getirilmiş ışık, biraz fazla zayıftı ve Wang Yibo çok net göremiyordu. Ancak bu şekilde bile, zayıf ışık ışınlarıyla, Xiao Zhan'ın yüzünde normalden tamamen farklı ifadeyi görebiliyordu.
Miyopu olduğundan dolayı, Xiao Zhan ne zaman insanlara baksa, aniden gözlerini biraz kısıp açardı ve açtığı anda kuruluğun neden olduğu susuzluk onu çok aciz gösterirdi.
Kızgınlığı nedeniyle, ifadesinde bu tür bir değişiklik daha da ortaya çıktı.
Tıpkı şimdi olduğu gibi, Wang Yibo'nun bedeninin altına bastırılmıştı, hem yüzü hem vücudu kızarmıştı, gözleri aşırı derecede nemliydi ve az sonra gözyaşlarına dönüşecekmiş gibiydi. Tüm vücudu titriyordu.
Objektif olarak konuşursak böyle bir Xiao Zhan, birine çok kolay "sensiz devam edemem" yanılsaması veriyordu.
Bu tür bir yanılsama kalbi, ve ayrıca bedeni deldi.
Wang Yibo daha da sertleşti.
Biraz nefes nefese, Xiao Zhan'ı öpmeye gitti. Eli boynuna doğru tekrar hareket etti ve oradaki yamayı yırttı. Hemencecik, Wang Yibo yaladığı şeyin onun teni değil de bir kremalı pasta dilimi olduğunu hissetti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
靠边停车; Pull Over
FanfictionXiao Zhan babasının ona dediklerini hatırladı: "Şimdi, bizim gibi insanlar daha da seyrekleşiyor ve zaten bulunabilecek çok fazla alfa yok. Yibo ile deneyin." Bunu bir süreliğine düşünmüştü. Sonra, babasının yüzüne bakarak ona şöyle söylemişti: "Bu...
