. . . ⇢ 91 ˎˊ˗

Magsimula sa umpisa
                                    

hindi nakasagot si mrs. lee sa sinabi ni cyril, maging ang nasa dining table ay natahimik din. si sylvia ay napayuko lang, nasasaktan na para sa anak niya habang si victon ay pinapanood lang si cyril.

not gonna lie, namangha siya after 'yon marinig mula sa dalaga. kasi kung titingnan mo ng maiigi si cyril, napaka soft nito at pure to the point na iisipin mo na lang na isa rin siyang tahimik na tao at hindi ganun ka-confident.

which is true naman, pero hindi niya inaasahang magiging open si cyril sa tunay niyang nararamdaman. hindi naman siyang sumusubok na lumaban pero hindi rin siya natatakot na magsalita.

this is new for cyril dahil kilala niya ang sarili niya, hindi niya kayang sabihin iyon pero ewan niya ba. may kung anong tumutulak sa kanya na ilabas ang tunay niyang nararamdaman at wala siyang pakialam kung ano man ang isipin ng iba.

jake.

biglang pumasok sa isipan ni cyril ang nakangiting mukha ni jake dahilan para mapakagat sa ibabang labi si cyril at unti-unting napayuko. miss niya na agad ang binata kahit wala pang isang araw nang iwan niya ito at gusto niya na umiyak sa totoo lang, pero kailangan niyang maging matapang.

wala dito si jake na laging nagtatanggol sa kanya.

"i.. i just want to be with jakey again, please.."

wala sa sariling inusal 'yon ni cyril at dahil sa katahimikang namamalagi ay narinig 'yon ng mga kasama niya sa dining table. sila mrs at mr. lee ay nagkatinginan lang habang si sylvia ay gusto na kunin ang anak at iuwi kay jake.

napabuga si victon ng malalim na hininga saka tumayo dahilan para mapunta sa kanya ang atensyon ng lahat, maliban kay cyril. naglakad ang binata papunta kay cyril saka ito hinila sa kamay at dinala sa labas.

masyadong naging mabilis ang mga nangyari at natagpuan na lang ni cyril ang sarili na gulat na nakatingin kay victon na kunot noong nakatingin din sa kanya pero kaagad ding umiwas ng tingin nang magkasalubong ang paningin nila.

damn it, bakit hindi ko magawang salubungin ang titig niya?

"v-victon-"

"what's jake's number?"

"h-huh?"

"i said, what's jake's number? ibigay mo sa'kin at isasauli na kita sa boyfriend mo." labag sa loob na saad ni victon na ikinatigil naman ni cyril.

oo, labag talaga sa loob ni victon ang gagawin niyang 'to dahil may pride siyang pinapangalagaan. inaasahan niya kasi na mapaghihiwalay niya sila at magiging masaya siya dahil nanalo siya sa laro niyang gawa-gawa niya pero hindi niya inaasahan na ganito ang kakalabasan.

at hindi pa rin siya makapaniwalang may awa siya.

oh well, mukhang hindi naman sobrang sama ni victon. nagkataon lang na bored siya at napagtripan sila cyril at jake.

"a-are you serious? tell me you're not, please.. i-i really want to go back to my home.. to my jakey.."

napabuntong hininga si victon sa sinabi ni cyril. nac-cringe siya sa mga sinabi nito, not gonna lie. but at the same time, nac-cute-an siya sa way ng pananalita ni cyril. like, she looks like a babie!

oh no, victon. you hate soft and cute stuffs!

sinampal-sampal pa ni victon ang sarili niya bago hinarap si cyril na parang batang nakatingin sa kanya saka dahan-dahan tumango. "yes, i'm serious. ibabalik na kita sa kanya-"

"thank you! thank you so much!"

hindi nakakibo si victon nang yakapin siya bigla ni cyril. hindi alam ni victon kung bakit but he just found himself hugging her back. mas lalong humigpit ang yakap ni cyril at hindi na maiwasang mapaiyak.

"thank you so so so so much..!"

pilit na ngumiti lang si victon. "i-it's nothing. honestly.. it's all my fault. haha! napagtripan ko kasi kayo. gusto ko ng thrill so why not na paghiwalayin kayo since kasal naman tayo, right?"

"what.." hindi makapaniwalang usal ni cyril. "pinagtripan mo lang us..!?"

"uh.. yeah?" awkward na tumawa si victon pero ngumisi din kaagad. "anong akala mo? kaya gustong-gusto kita makuha kasi gusto kita? in your dreams."

"wait.. so, wala ka talagang pakialam about marriage?" tanong ni cyril at tumango lang si victon.

"yes, kaya anytime pwede naman tayong mag-divorce. i don't mind tho." sagot ni victon.

hindi maiwasan ni cyril ang mapahikbi ng malakas saka hinampas-hampas ang binata. "fvck you victon lee! fvck you!"

kaagad namang hinarang ni victon ang braso niya para hindi siya tamaan sa mukha. "ya! it hurts!"

"fvck you victon! all of your pangungulit at mga pagbabanta are just part of your stupid game, fvck you!"

"y-ya! sorry na, okay!?"

tumigil si cyril sa panghahampas at masamang tinitigan si victon. "we're going to divorce tomorrow, promise that!"

hindi maiwasang matawa ni victon. mukha kasing nananakot si cyril pero imbis na matakot ang binata ay na-cute-tan lang siya sa itsura nito. "promise, kahit pa 'wag na tayo magkita after that."

ngumuso si cyril saka dali-daling pumasok sa loob. after 'yon sabihin ni victon ay wala na siyang sasayangin pang oras, sasabihin niya na ang plano nila at makakauwi na rin siya ulit kay jakey niya.

let me fix this mess, please wait for me.

-♡️-

damon
@daam

damon
so kusa na palang pumunta diyan si cyril?

damon
how's the dinner with her? did you enjoy it tho? since you won your game yknow

victon
i already ended the game

damon
eh?

damon
akala ko may pangalawa ka pang laro?

victon
i changed my mind

damon
and why?

victon
because the game isn't thrilling anymore? i find it boring

damon
uh-huh

victon
what?

damon
i don't believe you

damon
the victon lee will end his game just like that? seriously?

victon
you really know me mf

damon
ofc you're my brother mf

damon
now tell me

victon
nope

victon
i have another reason why i ended the game easily pero hindi ko sasabihin sayo of course

damon
BOO

victon
🖕😗🖕

damon
kidding aside, ano nga?

victon
because i can't bear seeing her in pain | deleted

victon
secret ;)

damon
👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎
👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎
👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎
👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎
👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎
👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎

the real tragedy. enhaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon