Uzun Çorap || Texting

UÇ | 20

20. BÖLÜM OLDUUUK ✌🏻

Bu bölümü çok beklediğinizi ve çok beklettiğimi biliyorum. Bundan dolayı çok özür dilerim, ama şu sıralar bi' okul telaşı, dersler, sınav kaygısı falan derken anlamadan geçti gitti zaman... Bir aydır anca bi' kitap okumuşumdur, gerçekten zorlandığım bir dönemdi. Neyseki çok fazla uzatmayacağım, sizi karakterlerimle başbaşa bırakıyorum ^^

____________________

  "Nida?" diye mırıldandı Esin, kipriklerinin altından bakarak. Temkinli yaklaşmaya çalışıyordu fakat ne kadar mümkündü, ben bile kestiremiyordum. Yaptığı şey gerçekten fazlasıyla rezil ediciydi! Ne demekti anonimi bulmak için tüm sınıfları tek tek dolaşıp, gözüne kestirdiklerinin isimlerini almak! Bu rezilliği kim yapardı, Allah aşkına!

  "Hadi ama, kızma bu kadar. Ne de olsa kimse farkında değil hiçbir şeyin."

  Dediği şeye gözlerimi belerterek, "Farkında değil mi?" diye abartılı bir şekilde sesimi yükselttim. "Ya, tamam... Bağırma..." diye mırıldandı, gözlerini kaçırarak.

  Cidden! Ne yapıyordum ben! Esin yıllardır dostum, her ne kadar yanlış yapsa da kalbini kırmamam lazımdı.

  Yine de hiçbir şey demeden kafamı çevirdim ve kafamı yastığa koydum. Esin bir geceliğine bizde kalıyordu ve şu an saat bilmem kaçtı. Bugün okulda yaptığı saçmalıktan sonra kendini affettirmek için kendi kendine pijama partisi yapmaya gelmişti.

  "Ben mutfağa gidiyorum, su alacağım. Sen de ister misin?" diyerek ayaklandım ve paçaları kıvrılmış pijamamı aşağı indirdim. "Yok, sağ ol." diye mırıldanıp aşağı kaydı ve kafasını yastığa hizaladı.

  Kenarda duran ve bildirimleri biriken telefonumu alarak odadan çıktım ve mutfağa doğru yürümeye başladım. Bir yandan da telefonumu wifiye bağlayıp, WhatsApp'a giriyordum. Bildirimler aniden ekrana yağmaya başlayınca, derhal telefonu sessize aldım.

Çorap Dilencisi | 17 Yeni Mesaj!

  Onca bildirim arasından yalnızca biri beni meraklandırmıştı...
 
Sanki telefonu mesajla dolu... Hem, kim ödev guruplarına bakmak için heyecanlanırdı ki? Babaannemin WhatsApp'ı bile daha canlı ayol!

Babaannen WhatsApp'ta niye aktif be?

  İç sesim buna karşılık vermezken, ben mesajları okumaya koyuldum.

Çorap Dilencisi: Nida, bugün Esin'in yaptığı saçmalıkla bir alakan olmadığını söyle lütfen.

Çorap Dilencisi: Umarım beni yanıltırsın çünkü buna çok ihtiyacım var...

Çorap Dilencisi: Hemen uyudun mu?

Çorap Dilencisi: Saat daha yeni sekiz,

Çorap Dilencisi: Sen bu saatte uyumazsın.

Çorap Dilencisi: Dizi mi izliyorsun?

Çorap Dilencisi: Şarkı?

Çorap Dilencisi: E hadi baksana artık!!!!

Çorap Dilencisi: İnternetin neden kapalı senin?

Çorap Dilencisi: Bak şansını kaçırıyorsun...

Çorap Dilencisi: *Bu mesaj silindi*

Çorap Dilencisi: *Bu mesaj silindi*

Çorap Dilencisi: *Bu mesaj silindi*

Çorap Dilencisi: *Bu mesaj silindi*

Çorap Dilencisi: *Bu mesaj silindi*

Çorap Dilencisi: *Bu mesaj silindi*

Çorap Dilencisi: *Bu mesaj silindi*

  Cidden mi? Ne yazıp silmişti ki bu kadar? Ah be, zaten şansım olsa şaşardım!

Nida: İyi geceler,

Nida: Ne yazıp sildin bu kadar?

Nida: Pişt, bak şimdi de sen aktif değilsin.

Nida: Neyse, sabah uyanınca görürsün belki,

Nida: İyi uykulaaar..

  WhatsApp'tan çıkıp telefonu tezgâhâ bıraktım ve sürahiden doldurduğum suyu içmeye başladım.

  Acaba turşu var mıydı?

  Kesin vardı da, annem nereye kaldırmıştı?

  Gece gece canım neden turşu çekti ki?

  Su içerken turşu tadı mı aldım acaba?

  Ben bunları düşünürken, telefonumun ekranı aydınlanmaya başladı ve ekranda kocaman yazıyla Çorap Dilencisi belirdi. ARIYORDU!

  Elimdeki bardağı alelacele tezgâhâ bırakıp, telefonu kaptığım gibi balkona kaçtım.

  Açmadan önce bir süre saçlarımı düzeltip sesimi netleştirdim ve daha fazla bekletmeden aramayı yanıtladım.

  "Alo,"

  Sesim yine ağzımdan çıkmamıştı sanırsam...

  "Çok geç cevap verdin, meraklandım, nasılsın?"

  Hayır gören de sanacak romantiklik abidesi! İnsan önce bi' alo der!

  Değil mi zaten?

  Nasılsın demiştir, o sırada safım... Ah be kızım, seni çok üzerler!

  Kaç yaşındasın sen? Ne salak salak sorular bunlar?

  "Nida?"

  "Efendim?"

  Ay Allah'ım ne güzel sesi var, ne güzel ismim var... VIP kul muyum neyim?

  "Bi' an gittin sandım, müsait değilsen sonra da ararım ben." diye mırıldandı sakince, "Yok, balkona çıktım." dedim, kapatmasını istemeyerek. Hemen ardından, "Esin bizdeydi, ondan bakamadım mesajlarına." diye de hemen ardından ilk sorusunu cevapladım. Yorgun bir sesle 'hım hım' gibi birkaç nida mırıldandı sadece. Sonra birkaç hışırtı sesi geldiğinde, bir yere uzanmış olabileceğini düşündüm.

  "Ee, bugün için bir açıklama yapmayacak mısın?" diye sorduğundaysa, yüzümü buruşturup altdudağımı ısırdım. "Sen sanırım yorgun ve uykusuzsun, uyu, sonra anlatırım." dedim, başka türlü konu değişemeyeceğimi anlayıp. Sadece derin bir nefes çekti, sonra da sessiz kaldı. Kapatacak sandım, ama ben kapatamadım da. Sinirlenmiş miydi?

  "Neden sana bir şey diyemiyorum ki? Oysa en çok da sana anlatacaklarım var..."

  Uyku mahrumu, hafif kısık bir sesle mırıldanıyordu fakat ne dediğini seçebiliyordum. Susmayı tercih ettim...

  "Kaderimdir hep çektiğim... İnlerim hiç reha bulmam..."

  Yorgun, sessiz fakat bir o kadar da pürüzsüz bir sesle şarkıyı mırılandışı, bana öyle güzel bir his bırakıyordu ki... Sanki bir gün gitse, geride bıraktığı hisler olacak gibiydi.

  Sahi, bir gün gitse, hiç gelmemiş gibi olur muydu?

  "Nida?"

  Tam o sırada telefondan gelmeyen bir erkek sesi, korkuyla irkilmem ve telefonun refleksle elimden düşüp, beşinci kattan aşağı yapışması... İşte gecenin sonu tam anlamıyla bir içler acısıydı!

___________________

Yaa, ciddi ciddi bu bölümün de sonuna geldiiik 🦋 cidden buraları o kadar çok ihmal ettim ki, bu bölümü atmaya bile utanıyorum resmen! Yakında 2022 olacağız ve ben daha yeni 20. bölümü atıyorum... Neyse neyse, siz zaten beni anlıyorsunuz,  hepinizi çooook seviyorum ve bolllca öpüyorum 🦋 Gece bölümümüz hazıııır^^