Loved Behind the Sun

Chapter 06

Pinaandar na niya ang makina ng kotse pero nagtaka ako dahil hindi niya pa ito pinapatakbo. Napatingin siya sakin at nagulat ako ng dahan dahan siya lumalapit sakin at ako naman ay dahan dahan din lumalayo.

Inabot naman niya ang seatbelt sa gilid ko at isinukbit ang seatbelt sa akin, nakalimutan ko pala mag seatbelt. He chuckled at nagsuot narin siya ng seatbelt.

"You should've just reminded me to wear seatbelt, marunong naman ako," I said.

"Ano bang iniisip mong gagawin ko sayo? Are you expecting a kiss from me Zole?" Tanong niya at napansin kong bumaba ang tingin niya sa labi ko kaya tinaasan ko siya ng kilay.

"The nerve of you, of course not! Magmaneho ka na nga nagugutom na ko," Sagot ko at pinagkrus pa ang dalawang braso ko, tumingin na lamang ako sa side window dahil naiirita na ko sa tingin niyang nakakaloko.

Tahimik lang kami sa buong byahe hanggang sa makarating kami sa restaurant na pagkakainan namin. Mukhang bagong bukas nga ang restaurant dahil mukhang bagong gawa pa lamang ito, marami rin tao sa loob. Walk in ba kami or nag pa reserved na siya?

Lalabas na sana ako ng kotse pero bigla niya ko pinigilan at kaagad lumabas ng kotse, pinagbuksan niya ko ng pinto. Mukhang gentleman talaga ang lalaking 'to.

"Good morning po Maam and Sir, any reservations po?" Tanong ng isang babae, tingin ko siya ang Manager ng restaurant.

"Yes, reservation for two under Mr. Demanuca," Sagot ni Alexie. Chineck nong babae ang record niya.

"This way po Maam and Sir," She guided us on the reserved table and being a gentleman ay hinila pa ni Alexie ang upuan na uupuan ko saka rin siya umupo sa tapat ko. Binigyan na din kami ng menu at nagsimula na kami mamili ng kakainin.

"What do you want to order?" Tanong niya.

"I'll have the carbonara pasta and mango juice sa drinks, ikaw?" Tanong ko.

"Hmm, I'll get the pesto pasta and pineapple juice for drinks," Sagot niya.

Sumenyas na siya ng waiter na kukuha ng order namin and he ordered our foods.

"Your food will be served in 10 minutes po," Sabi ng waiter at kaagad ng umalis.

"How's work? Feeling stressed?" Pangangamusta niya at umiling naman ako.

"Hindi naman, the company is doing well kaya hindi ako nasi-stress. How about you? Mukhang ikaw ata ang stress ah?" I asked back and he chuckled.

"Of course not, our company is doing great as well so bakit ako masi-stress? Kaya nga may oras pa ko yayain ka kumain ngayon diba?" He answered at umirap na lamang ako.

After 10 minutes ay dumating na nga ang pagkain namin. Kaagad naman namin 'yon tinikman at masasabi kong masarap ang carbonara nila, feeling ko kukulangin pa ko sa inorder ko pero baka tuksuhin pa ko ng lalaking 'to na ang takaw ko tsaka diet din ako ngayon.

"Zole..." Tawag niya sakin at napatingin naman ako sakanya. He suddenly wiped the side of my lips with his thumb finger na ikinagulat ko at mas nanlaki ang mata ko ng tinikman niya pa yung sauce na nasa daliri niya.

"Masarap din yung carbonara nila ah, kaya pala mukhang sarap na sarap ka," He said at nagpatuloy sa pagkain.

"Could you stop doing that? Pwede mo namang sabihin nalang hindi yung ginugulat mo ko lagi," I scolded at tumawa naman siya.

"Nagugulat nga ba or kinikilig?" He asked at nanlaki nanaman ang mata ko.

"Tsk, ako? Kikiligin sayo? Feelingero ka noh?" I sarcastically asked.