နောက်မနက်မှာတော့မင်းကိုယ့်အိမ်ကိုရောက်လာတယ်။မင်းကိုထွက်မတွေ့ချင်တာမို့ကိုယ်အိမ်မှာမရှိဘူးလို့ကိုယ့်မိဘတွေကိုညာခိုင်းခဲ့တယ်။ကိုယ့်မိဘတွေရဲ့မျက်နှာကလုံးဝမကောင်းပေမဲ့ကိုယ့်စကားတိုင်းလုပ်ပေးခဲ့တယ်။
ဘာလို့မတွေ့ချင်ရလဲဆိုတညလုံးနာကျင်မှုတွေနဲ့ငိုထားလို့ဖောင်းအစ်နေတဲ့ကိုယ့်မျက်ဝန်းတွေကိုမင်းကိုမမြင်စေချင်လို့ဘဲ။
နောက်တနေ့ကိုယ်အလုပ်ကိစ္စနဲ့အပြင်သွားဖို့ပြင်တော့မင်းနဲ့တွေ့ခဲ့တယ်။ကိုယ်ခပ်မြန်မြန်ဘဲထွက်သွားဖို့ပြင်တော့မင်းကတားခဲ့တယ်။ကိုယ့်ကိုတစ်ယောက်ထဲထားခဲ့မိလို့တောင်းပန်ကြောင်းနဲ့မင်းကိုစိတ်မဆိုးဖို့ပြောခဲ့တယ်။
မင်းကိုဘယ်တုန်းကမှစိတ်မဆိုးခဲ့သလိုစိတ်လည်းမကွက်ခဲ့ဖူးဘူး။ကိုယ်နာကျင်နေတာမင်းကိုမမြင်စေချင်လို့ရှောင်နေခဲ့ရုံလေးပါ။
မင်းကတော့ကိုယ့်ကိုစနောက်ပြီးကိုယ်တို့ကြားကဆက်ဆံရေးကိုနောက်တကြိမ်အသက်ပြန်ဝက်အောင်ကြိုးစားခဲ့တယ်။
တရော်မို
Uni
ႀကိဳး-3
______
မင္းေမြးေန့မွာမင္းကေရႊတိဂံုဘုရားမွာအလႉလုပ္ဖို႔နဲ႔ကိုယ္တို႔ကိုကၽြေးေမြးဧၫ့္ခံဖို႔ကိုယ္ရယ္မင္းသူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕တဝက္ကိုဖိတ္ခဲ့တယ္။ကိုယ္မသိခဲ့တာကမင္းရဲ့ဖိတ္ဆိုမႈထဲမွာရႊန္းသစ္ေဝပါေနခဲ့တယ္ဆိုတာ။
ဘုရားဖူးၾကေတာ့ကိုယ္ကဘုရားရွီခိုးခ်င္တာတေၾကာင္းတစ္ေယာက္ထဲမို႔ေၾကာက္တာတေၾကာင္း မင္းကိုအနားမွာခနေလာက္အေဖာ္အျဖစ္ေနေပးဖို႔ေတာင္းဆိုေတာ့မင္းလက္ခံေပးခဲ့တယ္။
ကိုယ္လည္းစိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္နဲ႔ဘုရားရွီခိုးခဲ့တယ္။ကိုယ္ကအၿမဲတမ္းဘုရားရွီခိုးတိုင္းနာရီဝက္နီးပါးၾကာတတ္တယ္။ကိုယ္ဘုရားရွီခိုးၿပီးေဘးကိုပတ္ရွာၾကၫ့္ေတာ့မင္းကိုမေတြ့ဘူး။ဒါနဲ႔ဘဲအနားကလူတခ်ိဳ႕ကိုေမးၾကၫ့္ေတာ့မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကလာေခၚသြားတယ္တဲ့။
ကိုယ္ထင္လိုက္ၿပီအဲ့ဒါရႊန္းသစ္ေဝဘဲျဖစ္လိမ့္မယ္ဆိုတာ။မင္းမေတြးမိခဲ့ဘူးလားကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲေၾကာက္ေနမလားလို႔ေလ။မိဘေတြနဲ႔ဘဲအျပင္သြားတတ္တဲ့ကိုယ့္အဖို႔ေတာ့တစ္ေယာက္ထဲဘုရားေပၚေယာင္လည္လည္ျဖစ္ၿပီးမင္းကိုလိုက္ရွာေနမိတယ္။
ေတြ့ျဖစ္ခဲ့ေတာ့လည္းမင္းကရႊန္းသစ္ေဝနဲ႔အတူဓါတ္ပံုတဲြရိုက္ေနခဲ့တယ္မင္းသူငယ္ခ်င္းဓါတ္ပံုဆရာအကူညီနဲ႔ေပါ့။ဘာရယ္မဟုတ္ဘဲမင္းႏွလံုးသားမွာေနရာရခဲ့သူဟာသူမလို႔ကိုယ္ထင္ေနမိတယ္။
မင္းတို႔ကိုအေနွာက္ယွက္မျဖစ္ေစခ်င္ေတာ့တာမို႔ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲတိတ္တဆိတ္သာဘုရားကျပန္လာခဲ့လိုက္တယ္။မင္းကေတာ့သူနဲ႔အတူရိွေနရေတာ့ကိုယ္ေပ်ာက္ေနခဲ့တာေတာင္ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့တယ္။
ကိုယ့္ရဲ့အိမ္ျပန္လမ္းေတြမွာမ်က္ရည္ေတြကကိုယ့္အေဖာ္ျဖစ္ရိွေနေပးခဲ့တယ္။ဒီေလာက္နာက်င္ေနရတာေတာင္ကိုယ္မင္းကိုအျပစ္မျမင္ခဲ့မိဘူး။
ကိုယ္အိမ္ျပန္ေရာက္ေနေတာ့မွမင္းသတိရၿပီးကိုယ့္ကိုဖုန္းဆက္ခဲ့တယ္။ဒါေပမဲ့ကိုယ္ပထမဆံုးမင္းရဲ့ဖုန္းကိုပိတ္ပစ္ခဲ့တယ္။ကိုယ့္မွာလက္က်န္ခြန္အားေတာင္မရိွေတာ့ဘူးကိုကို။
ေနာက္မနက္မွာေတာ့မင္းကိုယ့္အိမ္ကိုေရာက္လာတယ္။မင္းကိုထြက္မေတြ့ခ်င္တာမို႔ကိုယ္အိမ္မွာမရိွဘူးလို႔ကိုယ့္မိဘေတြကိုညာခိုင္းခဲ့တယ္။ကိုယ့္မိဘေတြရဲ့မ်က္ႏွာကလံုးဝမေကာင္းေပမဲ့ကိုယ့္စကားတိုင္းလုပ္ေပးခဲ့တယ္။
ဘာလို႔မေတြ့ခ်င္ရလဲဆိုတညလံုးနာက်င္မႈေတြနဲ႔ငိုထားလို႔ေဖာင္းအစ္ေနတဲ့ကိုယ့္မ်က္ဝန္းေတြကိုမင္းကိုမျမင္ေစခ်င္လို႔ဘဲ။
ေနာက္တေန့ကိုယ္အလုပ္ကိစၥနဲ႔အျပင္သြားဖို႔ျပင္ေတာ့မင္းနဲ႔ေတြ့ခဲ့တယ္။ကိုယ္ခပ္ျမန္ျမန္ဘဲထြက္သြားဖို႔ျပင္ေတာ့မင္းကတားခဲ့တယ္။ကိုယ့္ကိုတစ္ေယာက္ထဲထားခဲ့မိလို႔ေတာင္းပန္ေၾကာင္းနဲ႔မင္းကိုစိတ္မဆိုးဖို႔ေျပာခဲ့တယ္။
မင္းကိုဘယ္တုန္းကမွစိတ္မဆိုးခဲ့သလိုစိတ္လည္းမကြက္ခဲ့ဖူးဘူး။ကိုယ္နာက်င္ေနတာမင္းကိုမျမင္ေစခ်င္လို႔ေရွာင္ေနခဲ့ရံုေလးပါ။
မင္းကေတာ့ကိုယ့္ကိုစေနာက္ၿပီးကိုယ္တို႔ၾကားကဆက္ဆံေရးကိုေနာက္တႀကိမ္အသက္ျပန္ဝက္ေအာင္ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။
တေရာ္မို
YOU ARE READING
ႀကိဳး (ကြိုး)
Short Storyကမ္ဘာဟာသူ့အချိန်နဲ့သူလည်ပတ်အုန်းမှာပါ ကမ႓ာဟာသူ႔အခ်ိန္နဲ႔သူလည္ပတ္အုန္းမွာပါ -Taraw Muo-
