靠边停车; Pull Over

Yedinci Bölüm

"Merhaba? Anne?" Wang Yibo aramayı yanıtladı ve arabaya bindi, ama çalıştırmadı.

"Yibo, baban ve ben birkaç gün daha kalacağız, yarın da dönmeyeceğiz." Wang Yibo'nun annesinin sesi arama sırasında biraz gergin geliyordu ve ayrıca burnunu da çekmişti.

"Mm? Yarın birlikte yemek yemek için döneceğinizi ve sonra adaya geri döneceğinizi söylememiş miydin?" Wang Yibo sordu.

Ebeveynleri bunun yanı sıra başka şehre de gitmişlerdi ve oraya gitmek sadece üç saatlik bir yolculuktu. Yarın ikisiyle birlikte yemek yemeyi ve ardından adadaki evlerine dönmeyi önceden planlamışlardı.

"Mm, halletmemiz gereken bir şey var, o yüzden şimdilik geri dönmüyoruz," Wang Yibo'nun annesi tekrar söyledi. "Yibo, Zhan Zhan'dan özür dilememe yardım et, bu sefer onunla çok fazla konuşamadım." diye ekledi.

"Bunun için endişelenme," dedi Wang Yibo. 

Garaja arabasını almak için başka biri geldi, sonra uzaklaştı ve farları Wang Yibo'yu biraz kör etti.

"Sen ve Zhan Zhan birlikte iyi olmak zorundasınız. Babasının meselesinin onun üzerinde büyük bir etkisi oldu, ama bu çocuk şikayet etmekten hoşlanmıyor, bu yüzden onunla ilgilenmeye daha fazla odaklan." Wang Yibo'nun annesi ona talimat vermeye devam etti. 

O ve Xiao Zhan yarım yıldan beri birlikteydiler ve nişanlandıkları gün bile, annesi ona asla böyle şeyler söylememişti.

"Anne, sorun ne? Tüm bunları söylüyorsun." Wang Yibo biraz güldü, sonra şakalaştı, "İkinci bir menopoz mu?"

Telefonun diğer ucunda annesi birkaç saniye sessiz kaldı, sonra yumuşakça konuştu: "Yibo, mutlu olmalısın."

Wang Yibo bir an için dondu, sonra gülümsemeye devam ederek şöyle dedi: "Çok mutluyum, anne, hayatım sorunsuzca ve işim düzgünce gidiyor."

"Mm, bu iyi o zaman." Wang Yibo'nun annesinin biraz dikkati dağılmış gözüküyordu ve karşı taraftan babasının sesi geldi.  Başka biri daha var gibiydi ama net bir şekide duyamıyordu.

Annesi, "Ben şimdi kapatacağım, sen ve Zhan Zhan iyi olun," dedi.

"Senin ve babamın iyiliğini dileyen ben olmalıyım," dedi Wang Yibo.

Aramayı kapadıktan sonra, Wang Yibo hemen ayrılmadı.

Biraz yılmış hissetti; gerçekte, yarın izin almıştı ve yemekten sonra ebeveynlerini geri almayı, onlarla kendisi ve Xiao Zhan hakkında yüz yüze konuşmak için eve gitmeyi planlamıştı.

Annesinin, Xiao Zhan'dan ne kadar memnun olduğunun önemi yoktu, birlikte olmaya devam etmelerinin hiçbir yolu yoktu; o çok kibar bir kadındı, çocuğunun hayatının istikrarlı ve barış içinde geçmesini umuyordu ve uzun zaman önce Xiao Zhan'ı, ailenin bir parçası görmeye başlamıştı. 

Fakat şimdi, Wang Yibo'nun bir şey söylemesi daha da imkansızlaşmıştı. Annesinin çok fazla hayal kırıklığına uğrayacağını, biraz da ümidini yitireceğini hissetti. Ve doğrusu böyle bir şeyin yaşandığını görmek istemiyordu.

Bu sırada Xiao Zhan aradı. Wang Yibo açtıktan sonra karşı taraftan rüzgar sesini duydu.