ဦးကို မုန်းခွင့်ရချင်တယ်.../ဦးကို မုန္းခြင့္ရခ်င္တယ္...[Completed]

Part(6)

ထမင်းစားခြင်းနဲ့စကားပြောခြင်းကို လက်စသတ်ကာ ကျောခိုင်းပြီးထွက်သွားတဲ့ သသကိုကြည့်ရင်း စည်း အသာပြုံးမိသည်။

'ဒီလို လန်းဆန်းနေတာ တော်ပါသေးတယ်'

"ဦးရဲ့အရိပ်ကရုန်းထွက်မယ်ဆိုရင် ဦးရဲ့ယုံကြည်မှုကို ရဖို့လိုအပ်တယ်..."

🌺~🌺~🌺~🌺~🌺~🌺~🌺~🌺~🌺

သခင် ဖေဖေတို့အမှုနဲ့ပတ်သတ်တဲ့အချက်အလက်တွေကို သုံးသပ်နေခြင်းဖြစ်သည်။

အရင်လိုသာဆို ရုံးချုပ်မှာ အမှုဖိုင်တွေကို ပြန်ရှာကြည့်ရင်ရပေမဲ့ ဒုစစ်ဆေးရေးမှူးချုပ်က အမှုဖိုင်တွေကို ရှင်းပစ်မယ်ဆိုတာ သိ‌တာကြောင့် ရှာလည်းမတွေ့ဘူးဆိုတာ သိသည်။

လမ်းမှာရိုက်ထားတဲ့ CCTVမှာတမ်းတွေကိုတောင်းကြည့်ပေမဲ့ စေ့စပ်လှတဲ့စည်းချက်ညီညာက သဲလွန်စမကျန်အောင် အကုန်ရှင်းသွားသည်။

"တစ်နေရာမှာတော့ သေချာပေါက် သက်သေရှိရမယ် စည်းချက်ညီညာ ခင်ဗျားကို မရှုံးစေရဘူး..."

မျက်ဝန်းတွေက ဘေးနားက ပြက္ခဒိန်ဆီအကြည့်ရောက်သွားတော့ အနီဝိုင်းထားတဲ့ရက်က မနက်ဖြန်ပင်..

ထိုနေ့က ညီမလေးရဲ့မွေးနေ့...

"ဒီနှစ်တော့ ကိုကို ညီမလေးကို အလည်မခေါ်သွားရတော့ဘူးပဲ...တောင်းပန်ပါတယ်"

ညီမလေးကို အစက ညီမအရင်းတစ်ယောက်လိုချစ်ပေမဲ့ အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှ ညီမလေးအပေါ် အဖြူရောင်ကနေ အရောင်ပြောင်းလာခဲ့သည်။

ရုံးကပြန်လာတိုင်း ညီမလေးကိုမတွေ့ရရင် မနေနိုင် ညီမလေးစိတ်ကောက်ရင်လည်း သူ့မှာ ပြာယာခတ်ပြီး ချော့နေမိတာ။

ဒါပေမဲ့ မောင်နှမအရင်းမဟုတ်ဘူးဆိုတဲ့အသိက သူ့စိတ်ကို အမြဲတွန်းအားပေးနေသည်။ ညီမလေးကတော့ ဘာမှမသိရှာဘဲ သူ့အပေါ်ကို အကိုအရင်းတစ်ယောက်လိုချစ်ပြီး ခင်တွယ်နေတာ။

အဖြစ်မှန်တွေသိသွားရင်ရော သူ့အပေါ် အရင်လိုပဲ ချစ်နိုင်ပါဦးမလား...

သခင် ညီမလေးဆီ မသွားဘူးလို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပေမဲ့...

🌺~🌺~🌺~🌺~🌺~🌺~🌺~🌺~🌺