(zawgyi)
ဝိညာဥ္?
အသက္ရွင္ေနေပမယ့္ လူေတြ အတြက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ မျမင္ႏိုင္တဲ့ ဝိညာဥ္တစ္ခုလို . .
သူတို႔ေျပာတာက မ်က္လွည့္ပညာရွင္တစ္ေယာက္လို ကၽြန္ေတာ္က ျမင္ကြင္းကေန ဖ်တ္ခနဲ ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတတ္တယ္တဲ့။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို သူတို႔ တကယ္ အေရးစိုက္ၾကတာမွ မဟုတ္ဘဲ။
မိဘအရင္းေတြေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္ျဖစ္တည္မႈကို ဂရုမစိုက္ၾကဘူးေလ။
အဲ့တာေၾကာင့္ပဲ အေမက ထားသြားၿပီး အေဖက ကၽြန္ေတာ့္ အေတြးကို တစ္ခ်က္ေတာင္ မေမး၊ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့တာေပါ့။
'ေကာင္ေလးက လူမႈေရး မသိတတ္လိုက္တာ'
'စာေတာ္ေပမယ့္ ဆက္ဆံေရးမေကာင္းမွေတာ့ ဘာလုပ္မွာလဲ'
'မိဘေတြက သူ႔အစ္မကို ပိုခ်စ္တာလည္း မေျပာနဲ႔၊ အငယ္ေကာင္က အျမဲ ဘုကလန္႔ေလ'
'သူ႔အစ္မနဲ႔ တစ္ျခားစီပဲေနာ္'
'အစ္မကိုေတာ့ လူတိုင္း ခ်စ္ၾကတာ။ ေက်ာင္းမွာလည္း သတင္းေကာင္းေတြနဲ႔ ေမႊးေနတာပဲ။ ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြေလးဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း မ်ားတာေပါ့'
'ေကာင္ေလးက သူငယ္ခ်င္းလဲ တစ္ေယာက္မွ ရွိပံုမေပၚဘူး'
ဒါေတြဟာ ေသြးသားမေတာ္စပ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ အစ္မ Dohyun နဲ႔ ယွဥ္ရင္ ၾကားရေနက် စကားေတြေပါ့။
သူတို႔ရဲ႕ နာမည္မေျပာနဲ႔၊ တစ္ခါမွေတာင္ မျမင္ဘူးတဲ့ သူေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေဝဖန္၊ မေကာင္းေျပာႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြ ရွိေနတယ္လို႔ ထင္ေနၾကတာလည္း သိပ္စိတ္ပ်က္ေကာင္းလြန္း၏။
တစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ႔ အျမဲတမ္း ယွဥ္ခံေနရတယ္ဆိုေပမယ့္လည္း သူမ အေပၚေတာ့ မနာလိုတာေတြ၊ မုန္းတီးတာေတြ၊ အဲ့လိုခံစားခ်က္ေတြ ဘယ္ေတာ့မွ မရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ၾကားက ဆက္ဆံေရးက သိပ္မေကာင္းေပမယ့္ အမွန္တိုင္း ဝန္ခံရရင္ ကၽြန္ေတာ္ Dohyun ကို အားက်မိ၏။ သူမက ေတြ႕တဲ့လူနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းပင္ ပနံသင့္ မိတ္ေဆြဖြဲ႕ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမွာ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေခါင္းထဲမွာ စာေၾကာင္းေတြစီၿပီးမွသာ စကားေျပာႏိုင္တဲ့သူေလ။
YOU ARE READING
something like love - light ver {markhyuck}
Fanfiction[completed] (zawgyi) ဒီခံစားခ်က္ေတြက ဘယ္ကို ဦးတည္ေနလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ သိတယ္။ 'အခ်စ္' လူတိုင္းကို တစ္နည္းမဟုတ္တစ္နည္းနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ဒုကၡေပးတဲ့ အရာေပါ့။ အဲ့တာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ မခ်စ္ခ်င္ဘူး။ သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္မိခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ပထမဆံုး...
