Nerdy Girl is a Gangster (ON-HOLD)

Chapter 2

Chapter 2:

Sharmaine POV

I’m still here in my condo. Nagmumuni-muni. Di pa nga ako nakapag-ayos dahil sa pagmumuni, maging ang pagligo di ko pa nagagawa. Buti na lang talaga when that guy saw me, hindi ko suot ang mga pangdisguise ko. Kung hindi, malaki ang magiging problema naming lahat.

Maraming mapapahamak. Kaya ngayon, alam kong senyales na ‘yon na dapat na akong mag-ingat sa mga ikinikilos ko. Baka mahuli pa ako, at tuluyan nilang malaman.

Ayokong umabot sa puntong ‘yon pero alam kong mangyayari’t mangyayari iyon, pero wag muna ngayon. At kailangan ko maghanda.

Nagsimula na akong mag-ayos para sa pagpasok sa school. I take a bath, wear my accessories and just let my hair messy.

First time kong hindi nakaipit na papasok. Lagi ko kasing iniipit ‘yan. Pero ngayon hindi ko maipit dahil sa basa pa ito. My time is wasted because of thinking too much about the incident earlier. Kaya hindi ko na nablower ‘yung buhok ko.

Tapos na akong mag-ayos at pumunta na ako sa school. Ang daming nakatingin sa akin, siguro nagtaka sila na hindi ako nakaipit.

“Ang ganda niya talaga pare, sana lahat ng nakikita kong nerd dati? Siya pa lang ang nakita kong napakagandang nerd..”

“Oo nga pare, gusto ko sana siyang ligawan pero baka pag-initan ako nila Charles.”

“Oo nga pare, bakit ba kasi ganun kagalit ni Sharlene sa kanya? Kaya tuloy sila Charles galit sa kanya kasi patay na patay ‘yun kay Sharlene.”

“Ewan ko nga pare eh, magkamukha pa naman sila. Akala ko nga nung unang kita ko sa kanya eh kambal sila. Hindi pala, pero nakakapagtaka lang ang dami nilang pagkakatulad. Parehas silang amerikano, blonde rin ang buhok at iba pa.”

“Sang-ayon ako pare.” Bulungan ng iba ngunit naririnig ko din naman. Napairap na lang ako sa narinig.

Kilala nga pala ako rito sa Campus, paano ba naman ako lang ang nag-iisang nerd dito.

Usap-usapan tuloy ako rito, sana pala tinali ko na lang ‘yung buhok ko kahit basa.

Hindi ko na lang pinansin at nagpatuloy sa paglalakad.

Nakarating ako ng cafeteria at nakita ko sila Sharlene na nakadikit ang mga kilay nito.

"Fuck!" pagmumura ko sa sarili.

Nakalimutan kong 6 am. ng umaga kailangan nila Sharlene ‘yung paper works nila. Tingin ko ngayon ay ang maghanda ako sa gagawin nila Amber sa akin.

Sa totoo lang kaya ko silang lahat patulan, pero hindi ko naman pupwedeng gawin ‘yon. Kaya nga ako nagpapanggap, kailangan kong tanggapin ang mga kinahihinatnan ng ginagawa akong pagpapanggap.

Pumunta ako sa table nila Amber na kasalukuyang nagcross ang mga hita nito na parang Donya at pinapaypayan pa ng isa sa kasama ng mga alipores niya.

“Alam mo ba kung paano tumingin ng oras sa relo o orasan?” tanong ni Sharlene sa akin.

"Oo naman." matapang kong sagot sa kanya.

Ayokong magpanggap na mahina ako ngayon dahil wala ako sa mood dahil sa mga nangyari kanina.

"Meron ka naman pala. Bakit ngayong tumitingin ako sa relo ko quarter to 7 na? Nagtatanga-tangahan ka ba talaga o tanga ka talaga?" pinikit ko ng mariin ang mata ko sa pagpipigil ko ng inis ko sa pinagsasabi ni Sharlene.

Ang aga-aga sira na ang araw ko. And Sharlene is so expert in ruining my day.

Sapakin ko ang inaalagaan niyang mukha, kapag hindi ako nakapagtimpi.

Maraming nagsasabing magkamukha kami ni Sharlene at maraming nagtataka kung bakit 'di kami magkapatid. Parehas pa kaming pure American. Parehas kaming blonde ang buhok. Napagkakamalan kaming kambal. Pero alam kong hindi mangyayari iyon, patay na ang mga magulang ko at siya ay may magulang pa. Marami kaming pagkakatulad pero marami rin kaming pagkakaiba, katulad na lang sa ugali niya. May pagkaganyan din naman ako, pero slight lang, nasa lugar naman ang pagkamaldita ko lalo na kapag nasa laban kami. Pero mabait talaga ako.

“I’m sorry. I forgot.” nakayuko kong saad sa kanya ayokong makita niya ang nagdidilim kong mukha. Bakit ba ako nagsosorry sa kanya? Alam ko namang hindi niya tatanggapin.

“SORRY?! Hindi mababalik ng sorry mo ang lahat hindi namin napasa kay ma'am yan kanina at dahil sayo iyon! Hanggang 6:30 lang ang deadline niya sa amin! YOU’RE SO STUPID!” Then she slapped me. Hindi naman ako nasaktan masyado siguro namula lang ‘yung mukha ko. Masyado kasing sensitive ang balat ko, bawal din akong magbilad sa araw. Masakit sa balat.

Hinila niya ‘yung kamay ko, mabuti na ‘yun pero subukan niya lang gumawa ng maling hakbang hindi ako magdadalawang isip na labanan siya.

Kumuha siya isang baso ng tubig at tinapon sa mukha ko. Tapos hinila ang buhok ko at pinagsasabunutan niya ako pati na ang mga alipores niya. Pero di ako nagpatinag.

“Wrong move girls.” Then tinulak ko silang lahat para makatakas sa mga kamay nila na nakahawak sa buhok ko.

Hawakan niyo na lahat wag lang ang buhok ko. Napakaganda ng buhok ko para lang sabunutan. Nasa lapag silang lahat pagkatapos ko silang itulak na may pagkagulat sa mga mukha nila.

“Are you all shocked? Don’t you dare touch my hair or else you will die.” I said with my cold tone. Then, tumalikod na ako sa kanila para umalis, masyado ng maraming tao ang nanunuod.

Nakakainis! Center of attraction na naman ako.

“Woah, ang hot niya pare.”

“Oo nga pare, dapat ganyan na lang siya lagi, lumaban siya sa kanila Sharlene.”

Bulungan ng iba dahil baka marinig nila Sharlene at pag-initan din sila nila Sharlene.

“Who dare you BITCH! Who dare you to push me?!” Then, kinuha niya ‘yung buhok ko at sinabunutan ako. Tinulak ko ulit siya.

“This is my last warning Sharlene. You don't know what can I do to you.” Then may narinig akong mga palakpak sa kabilang gilid.

Bakit sila nandito?!

“Woah! Buti naman at lumaban kana Honey! ‘Yan ang gusto ko sayo eh!” Then pumunta siya sa gawi ko at hinalikan ako sa pisngi. Anong ginagawa nito.

“Hey dude! Ang daya mo! Hinalikan mo ‘yung baby ko! Ako rin pakiss!” Then, he kissed me also.

Ako? Nakatanga lang dito. Bakit sila nandito! At hinalikan pa nila ako!

“Ang daya niyo! Sweetheart! Bakit sila lang may kiss? Ako rin!”

“Oo nga ako rin!” Sabi ng iba pa.

“Bakit kayo nandito! Arggg! Kiss?! Kiss kissin ko ‘yang bibig niyo eh! Kayong dalawa! Yari kayo sa akin mamaya!”

“Oo naman honey, ready-ing ready ako!”

“ANO? HONEY? BABY?!” Sigaw ng mga tao rito sa cafeteria.

Napabuntomg hininga na lang ako.

Siguro marami na talagang iinit ang ulo sa akin maliban kanila Sharlene, at mas titindi ang galit sa akin ni Sharlene dahil sa mga ito.

What should I do?!

--