HERAN

BÖLÜM 11

Koşar adımlarla merdivenleri çıkıp odama girdiğimde tabağı makyaj masamın üzerine bırakıp kapıyı kilitledim. Taytımın yanına sıkıştırdığım telefonumu elime aldığımda Birkan abimin numarasını son aramalardan bulup aramak için üzerine dokunmuştum. 

"Ne oldu abim?" dedi, telefonunu açar açmaz. "Bekle, Barkın abimi de ekleyeceğim." Barkın abimin de numarasını bulup üçümüzü konferansa almıştım. "Ne oldu abim?" Barkın abim de konuştuğunda sesimi yükseltip bağırmaya başladım. "Siz ne oluyor da benim dışarı çıkmama izin vermiyorsunuz?! Size ne benden?!" 

Birkan abim gülmeye başladığında sinirle odamın etrafında yürümeye başladım. "Senin için en iyisi bu salak! Zaten bir haftadır durumun iyileşti. Şimdi mekan falan görüp delirirsin diye Barkın da bende babama gitmesin dedik." Birkan abim sustuğunda tekrar bağırmıştım. "O aptal mekan umurumda mı benim?!  Emir bile gitmiş ya! Emir bile dışarıya çıkmış! Niye hep bende patlıyor işler?" Barkın abim sıkıntıyla ofladığında araya girdi. "Beren, kapat abim hadi. İşimiz gücümüz var. Akşam bizde toplanıyoruz bak. Film gecesi yapalım dedik." 

İkisi de beni dinlememeye devam ederken tekrar konuştum. "Film gecenizi de birlikte yaparsınız. Hiçbirinizi görmek istemiyorum." Birkan abim tekrar güldüğünde Barkın abimin de gülme sesini duymuştum. Daha ne kadar sinir olabilirdim, bilmiyordum. "Beren, tamam kardeşim. Bir sakin ol ya, ne abarttın!" Bende onun gibi güldüğümde bu sefer ikisinin de gülmeyeceğini biliyordum. "Tamam, canım abilerim. Sakin olacağım. Şimdi derin bir nefes alıp sakinleşeceğim ve aşağı ineceğim," Barkın abim araya girip yine keyifle konuştu. "Hah, şöyle ya... Senin iyiliğin için," Önümde duran tabaktaki kekten elimle küçük bir dilim koparıp ağzıma attım. "Evet, biliyorum. Aşağı ineceğim ve sadece ikiniz için Hazal ablayla Ezgi ablaya gittiğiniz iş yemeğinde masadaki dansözleri anlatacağım. İkinizin mutluluğu için," 

"Beren, salak salak konuşma. Ne alaka şimdi?" Birkan abim bana ciddileşmiş sesiyle cevap verdiğinde gülümsedim. Geçen sene gittikleri iş yemeğinde diğer arkadaşları dansöz çağırmış bu dansözler de abilerimin iş arkadaşları tarafından benim ana sayfama düşmüştü. Tabi ki telefonumda tüm kanıtlar duruyordu. Abimlerin suçu yoktu ama süsleyerek anlatma huyumu bildikleri için korkacaklarını biliyordum. "Alakayı aranızda halledersiniz. Özel hayatınıza karışamam," diyerek telefonu kapattığımda hala sinirimi alamadığımı fark etmiştim. 

Diğerlerini arayıp sinir çıkaramazdım. Yanlarında kesin Baran olacağı için yanlış anlaşılıp ona özgüven patlaması yaşatmak istemiyordum. Herkes gibi onun mekanına gidemediğimden sinirlendiğimi düşünebilirdi. Telefonum titrediğinde ekranı yüzüme doğru çevirip arayana baktım. Arayan numara gözükmediğinde sinirle ilk defa gizli numarayı açtım. "Ne var?" diye bağırdım, sinirimi İlkay'dan da çıkarmak ister gibi. 

Cevap gelmediğinde ofladıktan sonra tekrar bağırmıştım. "İlkay, belanı arıyorsan, bulmak üzeresin. Rahat bırak artık! Yoksa başını yakacağım!" tekrar cevap gelmediğinde oflayarak telefonu kapattım. Telefonu kapattığımda Birkan abim ekranda belirmiş, beni arıyordu. Telefonuna cevap vermeden ekrandan kaybolmasını bekledim. Camın önündeki tekli koltuğa tabağımı da alıp ilerlerken abimin arama bildirimi ekrandan kaybolduğunu görmüştüm. Telefonumu hızlıca uçak moduna alıp Instagram'ı açtım. Daha sinirlenebileceğim neler var bakmam lazımdı. 

İlk gördüğüm şey, Emir'in hikayesine koyduğu paylaşımlardı. Çektiği videoda Baran, kardeşi Dilan'ı kolunun altına sıkıştırmış yanında Hande ve Kerim etrafa bakıyordu. Sesini kapatmış olduğu için sadece Baran'ın eliyle işaret ederek bir şeyleri gösterip konuştuğunu görmüştüm. Emir, kamerasını etrafta gezdirip videoyu bitirmişti. Diğer hikayesine otomatik olarak geçtiğinde bu sefer loca koltuğunda ayağa kalkmış ve kameraya gülümsemiş bir fotoğrafı vardı. Altına ise 'Levin devri bitti. Kamran'ın devri başlıyor. Herkesi bekleriz.' yazmıştı. Hemen sahiplenmişti birde. Gözlerimi devirip bir sonraki hikayeye geçtim. Hande'nin hikayesinin açıldığını fark ettiğimde içimden küfretmiştim. Daha fazla onları görmek istemiyordum. Kerem şoför koltuğunda yanında Hande, arkada da Dilan ve Emir oturmuş son ses açılmış müziğe eşlik ediyorlardı. Sıkıntıyla nefes verip telefonu koltuğun kenarına attıktan sonra tabaktakileri yemeye başlamıştım.