ΚΕΦΑΛΑΙΟ 25

35 5 13
                                    

Τα δύο καράβια, ο Καρχαρίας με την πειρατική σημαία και η Γοργόνα με τη σημαία της συμμαχίας των Πέντε Βασιλείων, έπλεαν με προορισμό το Νησί των Πειρατών, όπου θα γινόταν η στέψη της Ανθής και η έναρξη της κοινής ζωής της με τον Σίμο. Η Κάτια δεν λυπόταν πια. Χαιρόταν που η κόρη της ήταν ευτυχισμένη. Στεκόταν στην κουπαστή και ο απαλός αέρας της χάιδευε το πρόσωπο και τα μαλλιά.

Δίπλα της ήρθε και στάθηκε ο Νίκος. Χαμογέλασαν ο ένας στον άλλον και του είπε:

«Λοιπόν;»

«Λοιπόν, Κάτια... Αυτό είναι το τελευταίο μας ταξίδι μαζί.» της απάντησε.

«Τι;»

«Φεύγω για πάντα από τον κόσμο μας. Θα διασχίσω τον Ανατολικό Ωκεανό.»

«Όχι... Μα αυτό ισοδυναμεί με αυτοκτονία!» αναφώνησε.

«Ίσως ναι, ίσως και όχι. Θα πάρω μαζί μου περισσότερες προμήθειες από ότι οι προηγούμενοι που είχαν πάει.»

Η Κάτια τον αγκάλιασε και του είπε δακρυσμένη:

«Όχι, Νίκο... Δεν μπορείς να μου το κάνεις αυτό. Δεν μπορείς να φύγεις... Σ' αγαπάω...»

«Και εγώ σ' αγαπώ. Τον εαυτό μου όμως όχι. Σκότωσα ανθρώπους και πλήγωσα ακόμα περισσότερους. Το είχα σκεφτεί εδώ και πολύ καιρό. Και αφού έχασα και τη Χριστίνα μου, τίποτα πια δεν με κρατάει πίσω.» της έλεγε καθώς της χάιδευε τρυφερά τα μαλλιά της.

«Κι εγώ; Δεν σημαίνω τίποτα για σένα; Δεν αξίζει να μείνεις για μένα;» τον ρώτησε με παράπονο κοιτώντας τον στα μάτια.

«Σε παρακαλώ τώρα, Κάτια. Εσύ έχεις την οικογένεια σου. Θα τα καταφέρεις χωρίς εμένα. Εγώ δεν ανήκω σε καμιά οικογένεια τώρα πια. Ούτε στη δική σου.» της είπε και της σκούπισε τα δάκρυα. «Τα έχω κανονίσει όλα. Στην Ανατολή, θα πάρει η Έφη το θρόνο μου, αν δεν έχω επιστρέψει σε έξι μήνες. Αυτό βέβαια το είπα στους αξιωματικούς μου για να μην τους στενοχωρήσω, γιατί ξέρω κατά βάθος πως δεν θα επιστρέψω. Θα αποπλεύσω από το Λιμάνι των Πειρατών τη Δευτέρα, λίγο πριν φύγετε κι εσείς για να γυρίσετε στο νησί μας. Έχω συνεννοηθεί και με τον Σίμο, ο οποίος θα μου δώσει καράβι και πολλές προμήθειες. Οι άντρες του πληρώματος είναι όλοι εθελοντές, δεν αναγκάσαμε κανέναν.»

Η Κάτια γύρισε και κοίταξε προς τη θάλασσα.

«Σύντομα αυτή η θάλασσα θα μας χωρίζει.» είπε. «Όταν την κοιτάζω, εσένα θα σκέφτομαι.»

Τα Πέντε Βασίλεια στο Νησί των Πειρατών (Βιβλίο 2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon