Κεφάλαιο 9

34 6 20
                                    





Η μέρα της αναχώρησης των Πέντε Στρατών έφτασε. Ξεκίνησαν όλοι απ' όλα τα βασίλεια για να μεταβούν στο Λιμάνι της Ανατολής, όπου θα βρίσκονταν όλα τα καράβια, για να φύγουν για το ταξίδι προς το Νησί των Πειρατών με σκοπό τη ναυμαχία αντεπίθεσης. Ειδικά οι Δυτικοί ξεκίνησαν από πολύ νωρίς, πριν ακόμα χαράξει, γιατί είχαν τη μεγαλύτερη απόσταση να διανύσουν.

Ο Κώστας ήξερε τι ήθελε να κάνει. Δεν επρόκειτο να μείνει πίσω στη Δύση και να περιμένει πότε θα χρειαστεί και αν θα χρειαστεί να πολεμήσει. Γι' αυτό πήγε και βρήκε τον πατέρα του τη στιγμή που ήταν έτοιμος να φύγει με τον υπόλοιπο στρατό.

«Τι συμβαίνει, γιε μου; Δεν χρειαζόταν να ξυπνήσεις κι εσύ από τόσο νωρίς.» είπε ο Πέτρος.

«Το ξέρω, όμως... θέλω να σου πω κάτι.»

«Πες το μου, μόνο λίγο γρήγορα γιατί σε λίγο θα φύγουμε.»

«Θέλω να πάω εγώ στη θέση σου.»

«Μα τι λες τώρα; Σοβαρολογείς;»

«Απόλυτα. Έχω μαζέψει τα πράγματα μου. Ξέρω ότι εγώ έφταιγα για την απαγωγή της Ανθής και θέλω να επανορθώσω.»

Ο Πέτρος δεν μπορούσε να αφήσει τον γιο του να πάει σε εκείνον το σκληρό πόλεμο και να μείνει ο ίδιος πίσω.

«Οι Πειρατές θα μας έκαναν ούτως η άλλως πόλεμο, Κώστα.» του είπε, προσπαθώντας να του αλλάξει γνώμη. «Αργά ή γρήγορα, θα έβρισκαν άλλη αφορμή.»

«Ναι, όμως εγώ σαν ξάδελφος της έπρεπε να την προστατεύσω. Εξαιτίας μου βρίσκεται τώρα στα χέρια τους και κάθε νύχτα από τότε δεν μπορώ να κοιμηθώ από τις ενοχές. Δεν θα ησυχάσω αν δεν πάω να πολεμήσω μαζί με τα ξαδέλφια μου και αν δεν τους βοηθήσω να τη σώσουν.»

Ο Πέτρος ξεφύσησε αναποφάσιστος. Ο γιος του τον κοίταξε ικετευτικά κι έπειτα συνέχισε:

«Θα υποφέρω αν μείνω πίσω. Σε παρακαλώ, άσε με να πάω. Δώσε μου μια ευκαιρία να πολεμήσω για την πατρίδα, για την ελευθερία, για όλα όσα μου έμαθες να θεωρώ ιδανικά. Μόνο έτσι θα βρω τον εαυτό μου.»

«Δεν ξέρω εάν παίρνω τη σωστή απόφαση αυτή τη στιγμή...» είπε σκεπτικός ο Πέτρος. «Όμως εντάξει. Μπορείς να πας.»

Το χαμόγελο φώτισε αμέσως το πρόσωπο του Κώστα.

«Χίλια ευχαριστώ, πατέρα. Δεν θα σε απογοητεύσω.»

«Υποσχέσου μου μόνο ένα πράγμα.» του είπε ο Πέτρος και κοίταξε προς το μέρος της Λίζας, που βοηθούσε στη φόρτωση των προμηθειών. «Να γυρίσετε εσύ και η μητέρα σου ζωντανοί.»

Τα Πέντε Βασίλεια στο Νησί των Πειρατών (Βιβλίο 2)Where stories live. Discover now