{ထိုေန႕က ဒီအေၾကာင္းကိုမၾကားခဲ့ရင္ ေကာင္းသား ဒါဆိုမလိုအားအပ္တယ့္အရာေတြျဖစ္လာရာမလိုေတာ့ဘူးေလ }
" ဟဲ့..ဟဲ့. ေဆးတၱသိုလ္က နဲ႕ Queen တို႔အခ်စ္ဇာတ္လမ္းသိၿပီးၿပီလား"
အထက္တန္းေက်ာင္းသားမ်ား၌ ထိုသတင္းကအရမ္းေခတ္စားေနျပန္သည္။
ေဆးေက်ာင္းက King ကိုႀကိဳက္ၾကလြန္းလို႔ ေက်ာင္းေတြလစ္ၿပီးသြားၾကည့္ၾကေသးတက္သည္။
"Taehyung မင္းသိၿပီးၿပီလား...ငါတို႔ငမ္းငမ္းေနတယ့္ King ကပါသြားၿပီတယ့္.."
"ဟမ္..ဘယ္က King လဲ ေက်ာင္းကလား နင္တို႔ငမ္းတာကအမ်ားႀကီးေလ..."
"ဟာ..နင္ကလည္း...ေဆးေက်ာင္းက King Jeon Jung Kook ကိုေျပာတာေလ "
"ဘယ္လို...! "
"ဟက္..လန့္လိုက္တာ႐ုတ္တရက္ႀကီးထေအာ္ရလား.."
"မဟုတ္ပါဘူး..ငါက ဒီတိုင္းပါဘဲ "
"ေအးဟာ..အမ ေလးကလည္းေခ်ာတာမွ..ႏွေျမာလိုက္တာ.."
*မျဖစ္နိုင္တာ..အကိုကအဲ့လိုလူမ်ိဳးမွ မဟုတ္တာငါသိတာဘဲ..အကိုဆီကစကားကိုဘဲယုံရမယ္..ေလွ်ာက္မေတြးနဲ႕ Kim Taehyung အကိုကအဲ့လိုလူစားမ်ိဳးမဟူတ္ဘူးဆိုတာမင္းသိပါတယ္*
"Kim Taehyung ငုတ္တုတ္ႀကီးေမ့သြားတာလား..ဟမ္.."
"မဟုတ္ပါဘူး...ငါဒီတိုင္းေတြးေနတာပါ..သြားၾကေတာ့ဟာ..စာေမးပြဲနီးေနၿပီ..ငါစာလုပ္ရေတာ့မယ္..."
"ေအးပါဟယ္..ေအးပါ နင္ကလည္းေငါက္လိုက္တာ"
"သြားေတာ့..ဟာ..ကိုယ့္ေနရာကို"
Taehyung စိတ္ေတြမၾကည္မလင္...
*အကိုနဲ႕ငါတြဲေနတာလည္းၾကာပါၿပီ..ငါယုံၾကည္ရမယ္.. *
*********
"Taehyung ညစာလည္းသိပ္မစားဘူးဘာျဖစ္တာလဲ"
ထမင္းစားပြဲဝိုင္းမွာ Min Yoongi မွစကားစလိုက္ျခင္ျဖစ္သည္။
ထမင္းကိုမစားဘဲ ဇြန္းျဖင့္သာ..ေမႊေနၿပီး တစ္ခုခုေတြးၿပီးငိုင္ေနတယ့္ Taehyung ကို Yoongi ဘဝင္မက်..
"Taehyung.. ! "
"ခမ်ာ..."
Mr Kim မွ ေအာ္ေခၚလိုက္မွ..အေတြးနယ္ခ်ဲ့တာကိုရပ္တန့္လိုက္ာသည့္ Taehyung..
YOU ARE READING
"အကို့နာမည် ကျနော့်နှလုံးသားတွင်း၌သာ တွင်ကျန်သည်"
Fanfictionအကို က ဝင်လာတာတော့လည်း ငါ့မှာမတားမိသလို... ထွက်သွားပြန်တော့လည်းမဆွဲထားမိပြန်ဘူး... လက်လွတ်လိုက်ရတာနာကျင်တယ်..ဆွဲထားပြန်တော့ပျော်ရွင်ခဲ့ရလို့လား....ဟမ်...
