ေဂ်ာင္ဂုကမူ နားမလည္ႏိုင္စြာနဲ့ ယြန္ဂီ့ကိုၾကည့္ရင္း ထိုသူရဲ့လက္ကို ပုတ္ခတ္ေနခဲ့တယ္။
''ယြန္ဂီ သတိထားပါအုန္း ဘာျဖစ္တာလဲ အ.....''
''သူေဌး လြတ္လိုက္ပါ သူနဲ့မွမဆိုင္တဲ့ဟာကို.....''
နမ္ဂၽြန္ေျပာလိုက္ေတာ့ ရဳတ္ခ်ည္း sugaရဲ့ဦးတည္ခ်က္က ေျပာင္းသြားပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို sugaဟာ နမ္ဂၽြန္ဘက္ကိုေျပးသြားခဲ့ျပီး တစ္ဖက္လက္နဲ့ကိုင္ထားတဲ့ ခဲြဓားနဲ့လည္ပင္းကိုေထာက္လိုက္ပါတယ္။
''အခုတေလာ မင္းလည္းစကားအရမ္းမ်ားလာတယ္ေနာ္ ''
''သူေဌး ရပ္လိုက္တာေကာင္းမယ္ေနာ္ ''
''မင္းငါ့ကိုဆရာမလုပ္နဲ့ နမ္ဂၽြန္ အဲ့ေသာက္ေကာင္အစားငါေပ်ာက္ကြယ္သြားရမွာကိုေစာင့္ေနရမွာလား ''
''ဒါမယ့္ သူေဌးစဥ္းစားၾကည့္ပါ သူေဌးကဘယ္သူလဲ ''
'' ငါက.....''
ငါဘယ္သူလဲ....ဟုတ္တယ္ ငါဘယ္ကေနေရာက္လာတာလဲ။
ထိုအခ်ိန္မွာပဲ အခန္းထဲကိုလူတစ္ေယာက္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ထိုလူကေသနတ္ကုိကိုင္ကာ ဆူးယြန္းကို ခ်ိန္လိုက္သည္။
ထိုအျခင္းအရာကိုျမင္တဲ့ sugaဟာ ရယ္လိုက္တယ္။ဒါပဲ သူလိုခ်င္တာက .....
''ေရာက္လာျပီလား ဂ်င္ရီွးးးးးးး''
ဂ်င္ဟာ ယြန္ဂီရဲ့ အေမကို ကုတင္ကေန ဆဲြခ်လိုက္ေတာ့ နာက်င္မွုနဲ့အတူ ဆူယြန္းႏိုးလာခဲ့တယ္။ထိုအခ်ိန္ ဂ်င္ဟာ အရင္ကနဲ့မတူ မ်က္လံုးေတြက ေတာက္ေလာင္ေနျပီး ခံစားခ်က္မဲ့ကာ ဆူယြန္းကို ေျခေထာက္ကေန ဆဲြသြားလိုက္တယ္။
ထိုအရာကိုျမင္တဲ့ေဂ်ာင္ဂုဟာအမ်ိုးသမီကိုကယ္ရန္ထလိုက္ေတာ့ sugaဟာ ခ်က္ခ်င္း လက္ထဲက ဓားနဲ့လည္ပင္းကိုေထာက္လိုက္တယ္။
''လံုး၀ျပီးျပည့္စံုတဲ့ အေျခအေနမွာ မင္းကဘာထလုပ္မလို့လဲေကာင္ေလး''
''Yoongi yarrr''
''အဲဲ့ေသာက္ေကာင္ရဲ့နာမည္ကိုမေခၚနဲ့''
ဆိုေတာ့ ေဂ်ာင္ဂုေၾကာင္အသြားတယ္။ လည္ပင္းမွာတေျဖးေျဖး စိုက္၀င္လာတဲ့ ဓားဟာလည္း နာက်င္မွာကိုခံစားလာရတယ္။ ေဂ်ာင္ဂုတစ္ခုသိလိုက္တာက သူ့ေဘးမွာရပ္ေနတဲ့ သူက ယြန္ဂီမဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုပင္။
အပိုင္း၁၇
Magsimula sa umpisa
