မရဏတမန်တော် (ဘာသာပြန်)

~ အခန်း (၁၂) ~

ဟွမ်ဟုန်သည် အောက်ထပ်တွင်ရှိနေခဲ့သည်။ ကျုံးဇီဟန်မှာ အောက်သို့ ငုံ့ကြည့်လိုက်မိခါမှ အခြေအနေပိုဆိုးသွားရသလိုပင်။ မူလက အထပ်နှစ်ထပ်စာသာရှိသော အမြင့်သည် ယခုတွင်မူ ၃ - ၄ ထပ်စာမျှ ခြားသွားချေပြီ။

ဘယ်လိုလုပ် ဖြစ်နိုင်မှာလဲ။

"အရှင့်သား ... ကျွန်တော်တို့တွေ ချောင်းမြောင်းလုပ်ကြံခံရတာပါ။
အရှင့်သားက နဝမ မင်းသားလေးအနားမှာပဲ ရှိနေပါ။
တကွဲစီ ဖြစ်မသွားပါစေနဲ့။"

"ဘာတွေ ... ဒီမှာ ဘာတွေ ဖြစ်နေတာလဲ။"

ကျုံးဇီဟန်သည် တိုက်ခိုက်နေသည့် အသံများနောက်လိုက်ကာ ဟွမ်ဝူကို ရှာရန်ကြိုးစားနေမိသည်။

"ဟွမ်ဝူရော ဘယ်မှာလဲ။"

တိုက်ခိုက်နေသံများမှာ အလွန်ပင် နီးကပ်နေသော်လည်း ဟွမ်ဝူကို သူ မမြင်နိုင်သေးပေ။

ဟွမ်ဟုန်က အံကြိတ်ထားရင်း ပြောလာသည်။

"ကျွန်တော်တို့တွေ အကုန်လုံး ဒီတည်းခိုဆောင်ထဲမှာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် တစ်ယောက်အနား တစ်ယောက်ကပ်လို့ရမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါက လက်မှုပညာရှင် နတ်ဘုရား လုပန်ရဲ့ သိဒ္ဓိလက်နက်ဖြစ်တဲ့ ဂမ္ဘီရပေတံပဲ။"

>> လုပန်ဆိုတာ ကျိုးမင်းဆက်လက်ထက်မှာ
ပေါ်ထွန်းခဲ့တဲ့ ဗိသုကာပညာရှင်ပါ။
လက်မှုအတတ်ပညာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး
နတ်ဘုရားတစ်ပါးလို့တောင်
တင်စားကြပါတယ်။ <<

ကျုံးညီနောင်မှာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အပြန်အလှန်သာ ကြည့်နေမိတော့သည်။ အံ့ဩရလွန်း၍ စကားပင် မပြောနိုင်။

ကျင့်ကြံခြင်းလောကတွင် သိဒ္ဓိလက်နက်များကို သုံးမျိုးသုံးစား ခွဲခြားထား၏။ စွမ်းအားအကြီးဆုံးလက်နက်များသည်ကား ဒဏ္ဍာရီလာ မြင့်မြတ်သန့်စင်သည့် ရတနာလက်နက် (၄) ပါးပင်ဖြစ်သည်။ ဒုတိယအမျိုးအစားမှာမူ အနာဂါတ်မျိုးဆက်များဆီ ၎င်းတို့၏ အမှတ်လက္ခဏာကို အမွေအဖြစ် ချန်ထားပေးချင်ကြသည့် ဤမြေပြင်ပေါ်ရှိ သက်ရှိနတ်ဘုရားများက ဖန်တီးထားသော သိဒ္ဓိလက်နက်များပင် ဖြစ်သည်။ ထိုလက်နက်များအား မျိုးဆက်တစ်ဆက်ကနေတစ်ဆက် လက်ဆင့်ကမ်းထိန်းသိမ်းလာခဲ့ကြသည်။ နောက်ဆုံးအမျိုးအစားမှာကား မျက်မှောက်ခေတ်မှ ထူးချွန်သည့်ပညာရှင်များက ပြုလုပ်သန့်စင်ပေးထားသော သိဒ္ဓိလက်နက်များပင် ဖြစ်သည်။