...En dan begin je. Uiteraard wil je gelijk een titel hebben. Elke keer als je weer een
stukje schrijft, staar je als eerste naar je mooie titel. Die titel, dat is 'm. Hij is gewoon vet en kapot goed. De hele inhoud van je boek (die nog helemaal
niet af is) zie je in die titel. Niemand ziet het, alleen jij. Als je boek klaar is, vragen de lezers aan je,...waar gaat het boek over? Jij denkt, huh? Zie je dat niet? Het staat er toch. Die titel zegt toch duidelijk waarover het gaat. Of in mijn geval, hoe je een boek moet schrijven. Nee, geen stripboek, werkstuk of brief. Een boek. Een leesboek. Een informatief leesboek. Een informatief
pakkende goed geschreven waar je iets van kan leren leesboek. Ik bedoel, hoe
schrijf je een boek boek. Daar gaat mijn boek over. Moet ik nog het woord 'boek'
achter mijn titel zetten? Zou kunnen. Al
schrijvende kan je je titel wijzigen. Een titel moet goed aanspreken en pakkend
zijn. Een titel spreekt boekdelen. Daarom is het nodig om regelmatig je eigen
titel te beoordelen. Misschien geef je je boek een wending, dan past je titel
echt niet meer als je de nadruk legt op die wending. Hoe vaak je ook je titel
aanpast. Telkens zal jij volledig je eigen boek erin terug zien. Maar bedenk
vooral wat de lezer van je titel gaat vinden. Een geheimzinnige of mysterieuze
titel maakt nieuwsgierig. Een titel zoals 'mijn laatste liefde' zegt veel over
die ene liefde. Een liefdes verhaal. Waar je romantische uren leesplezier in
kan terug vinden. Toch geeft zo'n titel iets spannends aan. Is het de laatste
liefde die je kwijt raakt of juist die laatste liefde die je eindelijk hebt
gevonden. Lezers die van zulke verhalen
houden, willen dit graag lezen. Je titel van je boek kan dus ook gericht zijn
naar een doelgroep. Actiezoekers of spanning vreters slaan 'liefde' titels
gelijk om. Mooier is als je een titel bedenkt waar de lezer gelijk de
achterkant van een boek wil lezen. Een titel is dus pas echt een titel als je
boek af is. Je hoort vaak, een titel maak je halverwege het schrijven of pas
aan het einde van je boek. Want dan is pas duidelijk hoe je een pakkende, boek
inhoudelijke en aantrekkelijke titel kan maken. Ik ben het daar niet mee eens. Je
gaat toch niet elke keer een stuk erbij schrijven met een blanco voorkant. Elke
zin of woord wat als eerste bij je opkomt kan je gebruiken als tijdelijke
titel. Je zal zien dat je wederom je gehele boek daarin terug kan vinden. Elke
schrijver kan namelijk uren staren naar zijn verzonne titel. Mijn titel blijft zo.
Briefschrijvers die op zoek zijn naar een 'hoe schrijf ik een brief' bladeren
op deze manier toch even door mijn boek heen. Mochten ze ooit een boek
schrijven weten ze mijn boek wel weer te vinden.
