Έφοδος στο δωμάτιο του

34 1 0
                                    

Ήταν νύχτα. Βρήκα το παράθυρο του κλειστό. Δεν ήταν όμως σφραγισμένο. Όταν το έσπρωξα προς τα πάνω υποχώρησε. Το σήκωσα με αργές κινήσεις, πήδηξα στο περβάζι και μπήκα μέσα...
Βημάτισα στις άκρες των δαχτύλων μου για να καταφέρω να φτάσω στο κρεβάτι του χωρίς να κάνω φασαρία. Ήταν τυλιγμένος μέσα στα σεντόνια λες κι αυτά ήταν φίδια που προσπαθούσαν να τον πνίξουν. Λες και πάλευε μαζί τους μέσα στον ύπνο του. Δεν φορούσε ούτε μπλούζα ούτε παντελόνι... Κοιμόταν με το μποξεράκι του. Νομίζω όλα τα αγόρια στον κόσμο έτσι κοιμόμαστε, οπότε ποτέ δεν μου έκανε εντύπωση... Αλλά σε εκείνον πάντα το πρόσεχα.
Έβγαλα το σκούφο μου, το μπουφάν, το γαλαζοπράσινο φούτερ μου, τα παπούτσια μου και το χοντρό μου τζιν, και έμεινα κι εγώ με το μποξεράκι. Τα άφησα όλα στην καρέκλα του γραφείου του.
Τόση ώρα θόρυβος κι εκείνος ούτε είχε κουνηθεί. Παρέμενε ξαπλωμένος μπρούμυτα, με το κεφάλι γυρισμένο προς τα δεξιά, το μπράτσο του μπροστά, και τα μακριά, ξανθά μαλλιά του να καλύπτουν εντελώς το πρόσωπο του. Τόση ώρα άνετα θα τον είχα ληστέψει αν το ήθελα. Δεν θα είχε πάρει χαμπάρι τίποτα.
Έσκυψα και ανέβηκα μπουσουλόντας στο κρεβάτι του. Έφτασα το πρόσωπο του και έδιωξα τα μαλλιά με τα δάχτυλα μου. Με το αντίχειρα μου χάιδεψα απαλά τα χείλη του...
Κουνήθηκε. Επιτέλους, είχε αρχίσει να αντιλαμβάνεται πως κάτι συνέβαινε! Χουζουρεύοντας, γύρισε ανάσκελα και άνοιξε αργά τα μάτια, αγουροξυπνιμένος. Μόλις με αντίκρυσε, πεσμένο στα τέσσερα από πάνω του, τα μάτια του άνοιξαν εντελώς. Τυνάχτηκε ελαφρά.
<< Σίμον! Τι κάνεις εδώ; >>
Γύρισε προς το γραφείο του.
<< Τι ώρα είναι; >> απόρησε αναστατωμένος.
<< Τρεις. >> απάντησα αμέσως, χωρίς να ξεκολλήσω τα μάτια μου από το πρόσωπο του.
Τον είχα τρομάξει, όμως... Τι να κάνω; Είναι πανέμορφος...
Στην απάντηση μου φάνηκε να ξαφνιάζεται για ακόμη μια φορά.
<< Τα ξημερώματα; Τι στο καλό κάνεις εδώ τέτοια ώρα; >>
Χαμογέλασα κάπως ντροπαλά, με νόημα. Τα μάτια μου έλαμπαν, είμαι σίγουρος.
<< Ήρθα να κάνουμε παρέα. >>
Και τότε, επιτέλους, το ξαφνιασμένο, δύσπιστο ύφος έφυγε από το πρόσωπο του.

Hello my blue bloods!

Να'μαι για ακόμη μια φοράαα. Σύντομα θα έχουμε την ιστορία και στα αγγλικά. Είπα να δοκιμάσω κάτι πιο τολμηρό...
Λοιπόν. Σε κάποιον φαίνεται πως έλειψε ο Βίλε. Μέσα στη νύχτα 😂 Τι να κάνουμε, ΑΓΆΠΗ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΉ!
Let me know how you like it! Hope you like the song too!🤞

Goodbye my blue bloods!

Young Royals - Can't Let You GoWhere stories live. Discover now