იმ ამბის შემდეგ უკვე ერთი კვირა გავიდა. სიმართლე რომ გითხრათ ჯონგუკი ნელ-ნელა გამოკეებას იწყებს. მან უკვე ლაპარაკიც დაიწყო მაგრამ გამართულად ვერა. ჯერ კიდევ ჯიმინთან არის. ნამჯუნს უნდოდა ჯონგუკის წაყვანა და სწორედ მაშინ დაილაპარაკა პირველად და სთხოვა მას, რომ ჯიმინთან დარჩებოდა და ამიტომ რამოდენიმე დღით კიდევ შეეძლო ჯიმინთან დარჩენა. -ჯონგუკ, გინდა გავისეირნოთ? -არა -კარგი რა, სულ სახლში ხარ -არა არ შემიძლია -გუკ ყველაფერი კარგად იქნება, მეც ხომ მანდ ვიქნები -ხო მაგრამ მ-მეშინია-თავი ჩახარა ჯონგუკმა -ნუ გეშინია ანგელოზო, მე შენს გვერდით ვარ და ყოველთვის დაგიცავ -მაშინ გ-გავიდეთ -აი ასე პატარავ გარეთ კარგი ამინდი იყო. ჯიმინმა ჯონგუკი პარკში წაიყვანა. -აქ დამეოდე, მე ნაყინებს ვიყიდი და მოვალ -კ-არგი ჯიმინი წავიდა, ჯონგუკს კიდევ ერთი სული ჰქონდა როდის მოვიდოდა რადგან აქ ძალიან ბევრი ალფაა და ეშინია. -უკაცრავად -გ-გისმენთ? -ბოდიშით თუ შეგაშინეთ -ა-არაუშავრს -შეიძლება თქვენი ნომერი ჩავიწერო?-ალფა არ ჩანდა ცუდი ადამიანი. მას ძალიან კარგი შესახედაობაც ჰქონდა, ამიტომ ჯონგუკს ვერ გაეგო მის ნაირ ომეგას საერთო როგორ ელაპარაკებოდა -არამგონია -მე კარგი ადამიანი ვარ, ასე რომ გთხოვთ მითხრათთქვენი ნომერი -უმმმმ -გპირდებით არ შეგაწუხებთ, ხანდაახან მოგწერთ ხოლმა მაგრამ როცა მოგინდებათ შევწყვეტ -უმმმმ... კიდევ ერთხელ თ-თუ შევხვდებით მოგცემ, ოღონდ ახლა წადი კ-არგი? -მგონი შეგეშინდა ჩემი, ვწუხვარ თუ შეგეშინდათ. აბა შეხვედრამდე ბიჭი წავიდა თუ არა მალევე ჯიმინიც მოვიდა -ყველაფერი კარგადაა პატარავ? სახეზე ფერი არ გადევს -კარგად ვარ -კარგი... აი ნაყინი მოგიტანე -მადლობა-თქვა გუკმა და დაიწყო ნაყინის ჭამა ნაყინის ჭამა, რომ დაასრულეს ცოტა გაისეირნეს და შემდეგ სახლში წავიდნენ. ეს ყველაზე კარგი დღე იყო მათ ცხოვრებაში იმ წყეული ამბის შემდეგ. ახლა კი ისინი საწოლში წვანან და ერთმანეთს ეხუტებიან. ჯიმინს თან წიგნი უჭირავს ხელში და ჯონგუკს უკითხავდა. ეს ყველაფერი იმდენად საყვარლობა იყო, რომ შეგეხედათ ალბათ დადნებოდით. ბევრი ნატრობს ასე თავის მეწყვილესთან ყოფნას, მაგრამ ზოგს ესა ოცნება არ უხდება. მოდი გადავინაცვლოთ თესთან და მის ომეგა იანგან. მათ ურთიერთობა დაიწყეს ერთი თვის წინ, რადგან აგრიკვა, რომ იანგი მისი ომეგა იყო. შეხვედრა იმიტომ დაიწყეს, რომ თეს დედამისი ვიღაც ომეგაზე დაქორწინებას აძალებდა. სინამდვილეში თეს არც უნდოდა მასთან მაგრამ საჭირო იყო. იანგმა ამ ყველაფრის შესახებ არაფერი იცოდა და ეგონა თეს ის მართლაც უყვარდა. თეჰიონმა იანგს დაქორწინება შესთაცვაზა და იანგიც დატანხმდა იმიტომ რომ ის მაინც მისის ალფა იყო და მის გარდა ვის უნდა გაჰყოლოდა. ახლა კი დავბრუნდეთ ისევ ჯონგუკტან და ჯიმინთან. სადღაც საღამოს ოთხზე ჯონგუკმა საშინელი კოშმრიდან ყვირილით გაიღვიძა. ჯიმინი წყლის დასალევად იყო გასული და როგორც კი ეს ხმა გაიგონა ეგრევე ოთახში გაიქცა. -მშვიდად ყველაფერი კარგადაა-თან ეხუტებოდა და ისე ეუბნებოდა ამ ყველაფერს ჯონგუკს -ყველაფერი კარგადაა, ეს უბრალოდ სიზმარი იყო, მე აქ ვარ-ჯონგუკი კი ტიროდა და თან ძლიერად ეხუტებოდა. ჯიმინს გული უკვდებოდა როდესაც ჯონგუკს ასეთ მდგომარეობაში ხედავდა. -ჯ-ჯიმინ შ-შენ ხომ არ მი-მატოვებ? არ მიმატოვო ძალიან გთხოვ, მე შენ მ-მჭირდები და ვერ ვიცოცხლებ უშენოდ. არ მიმატოვო არ არის ჩემი ბრალი რ-რაც მოხ-და -ჯონგუკ, პატარავ მშვიდად, მე არ ვაპირებ შენს მიტოვებას და ეს არასდროს მოხდება. ყველაფერი კარგად იქება დამიჯერე-მალევე ჯიმიმა შეძლო მისი დამშვიდება და დაძინება. ჯიმინი ოთახიდან გავიდა და დივანზე ჩამოჯდა. მას ასეთი ჯონგუკის დანახვა გულს უკლავდა. ჯონგუკი ყოველთვის ძალიან მხიარული იყო, მაგრამ ახლა ისეთი შეგრძნება აქვს თითქოს სულ სხვა ადამიანია და არა ისევ ისეთი ჯონგუკი, და ეს ასეც არის. ჯიმინი ნანობს რომ იმ ღამეს მან არ წაიყვანა სახლში. თავის თავს ადანაშაულებს ამის გამო. ყოველთვის როდესაც ჯონგუკს უყურებდა ღიმილს ძლივს იკავებდა, რადგან ის ძალიან ცელქი და საყვარელი იყო. მაგრამ ახლა რომ უყურებს ვეღარაფერს ხედავს მის თვალებშსი. თითქოს მისი თვალები ანათებდა მაგრამ ამ ყველაფრის შემდეგ ჩაქრა. ცდილობს თავი აკონტროლოს მაგრამ აღარ გამოსდის და ცრემლები მოსდის. ალფას, რომელსაც არასდროს უტირია და არც ეგონა, რომ ოდესმე ომეგის გამო ცხარე ცრემლებით ატირდებოდა. რა ქნას? თავს ვერ იკავებს. არ შეუძლია. მას ძალიან სტკივა გული ჯონგუკის გამო. ეს ძალიან ძნელი გადასატანი იქნებოდა ასეთი ეს ისეთი სუსტი ომეგისთვის როგორიც ჯონგუკია. ტირილის ხმაზე ჯონგუკს გამოეღვიძა და გადაწყვიტა ჯიმინთან წასულიყო. ოთახიდან გამოვიდა თუ არა დაინახა ჯიმინი, რომელიც დივანზე იჯდა და ჩუმად ტიროდა. -ჯ-ჯიმინ, რატომ ტირიხარ? -მე არ ვტირივარ -ხო მაგრამ... -არაფერია ჯონგუკ, ახლა კი წამოდი დავიძინოთ-თქვა და ჯონგუკი ოთახში შეიყვანა
______________
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
