daddy|•|JIKOOK

დასვენება

ხალხნო წინასწარ გაფრთხილებთ, რომ ეს თავი ძალიან სისულელე გამოვიდა 🥲 თავში არაფერი მომდის, რომ ვწერო და ამიტომ დავაგვიანე ახლაც
—————————————-——————————

ჯონგუკი უკვე ერთი კვირაა რაც ჯიმინთან არის. სახლში დაბრუნებას ჯერ არ აპირებს. ჯინს დაურეკა და უთხრა, რომ კარგად არის და არ ენერვიულათ. ნამჯუნი ძალიან გაბრაზდა ჯონგუკზე, მაგრამ ახლა მისი სახლში დაბრუნების მეტი არაფერი უნდა.

ავტორის პოვ

-ჯონგუკ სახლში დაბრუნებას არ აპირებ?-ეკითხება ჯიმინი
-არა, რა იყო?
-არაფერი
-ჩემი წასვლა გინდა? მაგდებ? კარგი მაშინ  იუნგისთან წავალ
-შენ ხო არ გაგიჟდი როდის გითხარი წადი თქო
-არ გითქვია მაგრამ მე ასე ვიფიქრე
-სანამ სახლში არ დაბრუნდები იქამდე აქ იყავი
-კარგი მადლობა
-არაფრის
-ჯიმინ
-რა?
-ად გინდა სადმე გავიდეთ?
-არა სახლშიც კარგად ვარ

ტელეფონი რეკავს

-გისმენ მამიკო ჯინ
-ჯონგუკ, სახლში დაბრუნდი ძალიან გთხოვ
-არ დავბრუნდები, მერე ისევ, რომ ჩამკეტოს?
-არ ჩაგკეტავს გპირდები, ოღონდ სახლში დაბრუნდი
-კარგი, მოვალ მაგრამ თუ კიდე ჩამკეტავს როგორც კი წასვლას შევძლებ აღარ დავბრუნდები
-კარგი

-სახლში უნდა დაბრუნდე?
-ჰო
-თუ გინდა მე წაგიყვან
-არა იყოს მარტო წავალ
-კარგი მაშინ როგორც კი მიხვალ დამირეკე
-აუცილებლად-თქვა და სახლიდან გავიდა

ჯონგუკი, როგორც კი სახლში დაბრუნდა ჯინი ეგრევე მივარდა და ძლიერად ჩაიკრო გულში
-ძალიან მომენატრე ჯონგუკ, გთხოვ შემდეგში ამდენი ხნით არ წახვიდე ხოლმე
-ვიმედოვნებ, რომ ამის გაკეთება აღარ დამჭირდება
-მამაშენი ძალიან ნერვიულობდა შენზე და ძალიან უნდოდაშენი სახლში დაბრუნება, მას ძალიან მოენატრე
-მეც ძალიან მომენატრა, მამაც და შენც
-მეც ძალიან მომენატრე ძვირფასო
ამ დროს ნამჯუნმა შემოაღო სახლის კარი
-ღმერთო ჯონგუკ, შენ დაბრუნდი-თქვა ჯუნმა და ჯონგუკს ჩაეხუტა
-ჩემო პატარა ანგელოზო,ძალიან დიდი ბოდიში, უბრალოდ თავი ვერ გავაკონტროლე, რასაცძალიან ვნანობ
-არაშუავრს მაგრამ იმედი მაქვს მეტჯერ აღარ ჩამკეტავ იქ
-არა ამას აღარ ვიზავ, გპირდები
-ისე ჯონგუკ, სად იყავი?
-ბოდიში მაგრამ ამის თქმა არ შემიძლია
-მასთან იყავი არა?-იკითხა ნამჯუნმა
-ნამჯუნ
-კარგი ჩუმად ვარ
-ჰოსოკი სად არის?
-იუნგისთან
-კარგი-თქვა და თავის ოთახში ავიდა გამოსაცვლელად.