Paint Me Red

Chapter 19: Carnal desire

WARNING: R-18 (Reader's discretion is advised.)

I remembered that night, the first time I saw his dangerous side. I was nervous as I am now. Ang higpit ng hawak niya sa 'kin. Hindi ko alam kung kailangan ko ba mag explain na wala lang 'yung nangyari kanina kasi sa puntong 'to ay wala siyang naririnig. 

Sh*t. Kinakabahan ako.

F*ck you, Darrell! Kung mamamatay man ako ngayong gabi, ikaw ang una kong mumultuhin!

"Ivan," I tried calling his name. 

Napahinto siya at nilingon ako. Hindi pa rin bumabalik sa normal na kulay ang kanyang mga mata kaya nagulat ako nang lumingon siya. That means, he can hear me even he's in that state.

Hindi siya nagsalita at nanatiling nakatingin sa akin. He's breathing hard. Nakita ko ang pag akyat-baba ng kanyang dibdib at muli ko na namang naalala 'yung napanood ko kagabi. I bit my lips and he noticed it.

Wake up, Scarlett!

"That was nothing, he kissed me forcibly." Teka, ba't ba ako nag-e-explain? We're not in that kind of a relationship!

Hindi na naman siya nagsalita.

Can he really hear me?

Nakita kong umakyat baba ang kanyang tingin sa 'kin. Mula sa aking ulo, sa aking leeg, sa aking dibdib, sa aking tiyan, sa aking hita at sa aking paa. He's eyeing me like a predator.

"Ivan?" I tried again. Sinubukan kong hablutin ang aking kamay pabalik kaso mas humigpit ang kanyang pagkakahawak. Nasa sala kami ngayon at buti na lang tulog ang mga kasambahay sa kabilang chamber. 

It means we're alone.

Wala akong mahihingian ng tulong kung may mangyari man sa akin ngayong gabi.

The guards are outside but they can't take him down.

Huminga ako nang malalim. The only solution right now is to calm him down and the key to that is my blood. Unti-unti kong inangat ang aking buhok at saka ko itinagilid ang aking ulo para bigyan siya ng access sa aking leeg.

"Inom ka na," I said softly.

His eyes darken. Tumaas ang isang sulok ng kanyang labi at nagulat ako nang bigla siyang umupo sa sofa. 

"Sit." Tinapik niya ang kanyang hita.

One word. It took one word to set my body on fire. Mas lalong 'di nakatulong ang kanyang mga titig na parang hinuburan ako. He still looks angry but there's the mischief in his eyes. He's looking at me like his next meal as I slowly sit on the sofa.

"Not there," he said in a pissed voice. "Here." He looks at his lap. Telling me to sit there. Not telling, more like demanding. 

"W-What?"

His eyes darken. Kahit nanginginig ang aking tuhod ay lumapit ako sa kanya. He's eyeing me again from head to toe.

Huminto ako sa harapan ng kanyang tuhod. How the hell do I sit on his lap? Paharap? Patalikod? Ano?

Tumalikod ako at pikit-matang umupo sa kanyang kandungan na para bang isa siyang upuan. This is so awkward. 

Bago pa man ako tuluyang makaupo ay hinablot niya ang aking balakang at mabilis niya akong pinaikot kaya nakaharap na ang katawan ko sa kanya bago niya ako pwersahang pinaupo kaya nakakandong na ako.

I'm straddling on his lap. Nakadantay ang magkabila kong tuhod sa gilid ng kanyang baywang at dahil doon ay naramdaman kong umangat ang suot kong pencil skirt.