●~ASENA~●(Devam Ediyor)

13

Cem'in azından. 

Ben bir halt biliyorum da diyorum de mi?
Bu kız yeminle başımıza bela olacak.  

"Ben istemiyorum duydunuz mu beni.?" Zihin sesimle konuşuyordum ama bana kimse cevap vermiyordu. Yerimde duramayarak karavanın içinde dolanıyordum.

"Biz bu kızla uğraşamayız. Bizim bir görevimiz var Asena'yı bulmamız gerek. Ya biriniz benimle konuşacak mı acaba?" sorularıma dahi yanıt alamıyorum ben nasıl bir liderim offf. Yatağıma uzanıp karavanın dışındakileri dinlemeye başladım. 

Eda ,Nisadan benim adıma özür diliyordu. 

"Allah aşkına Eda özür dilemeyi kes. Ben bir şey yapmadım." diyerek zihin sesimle ona seslendim.

Eda: "Abi bir sus ya" deyip zihninden beni engelledi. Cık cık cık çok ayıp Edacım. 

Ya acaba bu dünyada beni önemseyen biri var mı? Size diyorum. Siz de mi zihninizden beni engellediniz?

Evet galiba engellemişler. Ali ile Selçuk'a bunu ödeteceğim. 

Düşüncelerimden arınıp tekrardan dışarıdakileri dinlemeye başladım.

Selçuk" Nisa sen sanki dün pek konuşmuyordun? Ne oldu da bu gün bül bül gibi ötmeye başladın kız?" beni zihinden engelledikleri için Nisanın yüzünü göremiyordum. Ama kıkırdıyan sesini çok net duydum.

Nisa" Hahah şey ya. Dün bi..bi kurt bana sa..saldırdı ondan dilim tutuldu." dedi duraksayarak. 

Eminim saldırı lafını duyunca Selçuk'un yüzü baya morarmıştır 

Selçuk" Yaaaa demek bir kurt saldırdı ha. Eminim o kurt şu an baya üzgündür." diyerek mahcupluğunu dile getirdi. Tabi Nisa'nın bunu anlayacağını sanmıyorum

Nisa gülerek tekrar konuşmaya başladı." Şaka bi..bir yana kekelemem onun yüzünden değil. Çocukluğumdan ka..kalma bi..bi..bir şey. İlk tanıştığım insanla..lara karşı vücudum böyle tepki ve..veriyor. Ama alışınca bi...bir sor..un olmuyor. Kekelemem ve dura..ksamlarım kendiliğinden gidiyor"dedi.

Selçukta bunun üzerine " Merak etme bize hemen alışırsın. Seni bül bül gibi şakırız."diyerek salak salak gülmeye başladı.

Öyle bir şey olmayacaktı.
Bu kızı hayatımıza alamazdık.

"Bir şe..sey diyebi..bilir miyim? Siz hangi okuldansınız? Daha ö..önce sizi görme..medim de."diyen Nisaya ne cecap vereceklerini çok merak ettim.

Nisa'nın bizi daha önce görmemesi normal. Sonuçta biz hiç insan okuluna gitmedik.

Muhtamalen şuan Eda konuşacaktı çünkü Selçuk hayatta yalan söyleyemez.

"Yaa şey biz buraya yeni taşındık aslında. Hatta bu pazartesi başlıyacaktık. Buradaki Anadolu Lisesini bilir misin? Oraya gidicez işte."dedi Eda.

Nisa" Ne.. ne ben de o okula gi..gidiyorum. Ama ne..ne..neden bu okula ge..ge..liyorsunuz ki? Daha iyi o..o..okullar var."diyerek şaşkınlığını dile getirdi.

Dışarıya çıkıp "Sanane be kızım" dememek için kendimi zor tuttum.
Eda Nisaya açıklama yaparken bende uzandığım yataktan kalkıp masanın üzerindeki telefonumu elime aldım. Cevapsız bir arama vardı. Numara kayıtlı değildi ama kime ait olduğunu çok iyi biliyordum.  Görmezden gelip arama kaydını sildim. Tam o anda, bir mesaj geldi. Mesaj o numaradandı. İstemeyerekte olsa üstüne tıklayıp mesajı açtım.

"Demreye geldim. Zülal'in Yerinde seni bekliyorum."yazıyordu ve ardından bir mesaj daha geldi.
"Konuşmamız gerek. ÇOK ÖNEMLİ!!"

Kahretmesinki geleceğimi çok iyi biliyordu. Telefonumu cebime atıp sinirle karavandan dışarıya  çıktım....

....●●●●●●●●●DEVAM EDİCEK●●●●●......

Cem kiminle buluşucak acaba haa???

Kısa bölüm kusura bakmayiniz.

Bu bölümü yazmamda yardımcı olan Zeynep Zenan'a teşekkür ederim☺