"Sevda Karan?"
"E..Evet benim.."
Adam elindeki kimliği bana uzattı.
"Düşürdünüz daha demin ama fark etmediniz."
"Aah..Şey teşekkür ederim. Sağolun."
Kimliğimi alarak çantama koydum.
Kafamı kaldırıp etrafıma baktım adam yoktu,nereye gitmişti hemen?
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(-1.Kat)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(-2.kattaki Bahçesi)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(-3.katın bahçesi)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Değerli şeyler her zaman yerin altındadır öyle olmasaydı elmaslar yerin altından,inciler okyanusun içinden mercanlara saklu bir halde çıkmazdı bence.",dedi dediklerine kıkırdayarak elimle hafifçe ağzımı kapattım.Komik gelmişti sözleri.
"Hah senden olsa olsa kömür olur bence.Elmas olsan anlardım ben"
Dediklerime bozulsada çaktırmadan güldü.
"Değerimi bilmemen benim suçum olmamalı.Neyse ben sonra gelirim,sen eve gir."
Kafamı sallayarak eve doğru yürüdüm.Onunla daha fazla laf yarıştırmayacaktım.
Demir kapıdan girerek çantamı çıkarıp içindeki kartı elime aldım.
"Hoş geldin?"
Kafamı kaldırıp karşımda turuncu saçları ile bana gülen adını ögrenemesemde lakabının Portakal olduğunu ögrendiğim,tanışıllığımızın pek hoş olmamıştı.
"Ho..Hoş buldum."
"Demir abi bugün beni ve Babayani'yi nöbetçi olarak koydu.Biliyorsun herkes sırayla yapıyor,sırada bize geldi işte."
"Anladım.Size kolay gelsin.Ben yatacağım."
"Tamam.",dedi sonra çekinerek lafına devam etti;
"Eğer fikrini değiştirirsen ben burdayım Babayani'de sonra gelecek,aşağı katta -2.katta ki bahçede oluruz film falan izleriz eğer gelmek istersen.."
"Tamam,uyumazsam gelirim."
Kafasını salladı,bende salladım.
Elimdeki kart ile köşede duran tablonun yanına gittim. Tablodaki kadının gözlerine kartı temassız olacak şekilde tutup çektim.
Tablo görünümlü kapı açıldı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İçeri girerek kapıyı kapattım. Derin bir nefes aldım. Karşımda duran sandalyelerin başındaki gizli parmak izi okutma yerine parmağımı koydum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tekrar açılan kapıdan bir zamanlar Demir'in ve artık benimde gizli mabedim olan odaya girdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şaşaalı birazda gizemli olan varaklı koyu petrol yeşili ile uyum içinde olan yatak başlığının da ki kapitone ile uyumu da gözden kaçıyordu. Tamda Krallara layık denilen cinsten bu oda ama bizim yeraltı Kralına çoktu bile. Yatağın içine yorgunluktan kendimi bıraktım. Gözlerimi kapatarak derin bir nefes aldım. Biri karşıma çıkıp çikolatalı pasta ikram ettiğin adam ile iki hafta sonra evli olacaksın deseydi.
Hadi be ordan! derdim.
Ama zaten hayat bize asla dediklerimizi mutlaka yaşatırdı.
Demir kim ben kimdi? Hayata bakış acımızdan tut sevdiğimiz alanlar , hoşlandığımız hiç şey aynı değil ki..
