"Sevda Karan?"
"E..Evet benim.."
Adam elindeki kimliği bana uzattı.
"Düşürdünüz daha demin ama fark etmediniz."
"Aah..Şey teşekkür ederim. Sağolun."
Kimliğimi alarak çantama koydum.
Kafamı kaldırıp etrafıma baktım adam yoktu,nereye gitmişti hemen?
...
Yeni bölüm için yorum sınırı 800 yorum. Sizler yorum yaparak sınırı doldurduğunuz zaman ben kitaba daha erken bölüm atıyorum.Ve sizinle şuan 12.bölüme geldik.Lütfen yorumlarınızı kesmeyin çünkü çok yorum çok bölüm.Her o her yeni bölüme bir adım lütfen bunu unutmayın❤❤
KEYİFLİ OKUMALAR CANLARIM 🌸
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Herşey dakikalar içinde oldu,ilk canım yandı sonra Şahinin beyaz gömlegindeki kana kocaman olmuş gözler ile baktım.Şahininde gözlerinde de benimkilerle beraber şaşkınlık vardı.Sonra Şahin üstüme kapandı.Korkudan titrerken saniyeler sonra Şahinin ağırlığı arttıTitrerken gözlerimden yaşlar akmaya başladı.Şahine seslendim.
"Şahin iyi misin?"
Ses vermedi.İç çekerek tekrar konuştum.
"Korkuyorum."
Kafamı göğsünden çıkarıp Şahinin kollarını omuzlarımdan çekerek ona bakmak istedim ama Şahin yere yığıldı!Kocaman açtığım gözlerim ile elimi ağzıma kapattım.
"Ş..Şa..Şa..Şa..Hi..Şahin..Kalk ayağa.."
Karnındaki kanların aktığı iki delige baktım.Çevremde bir şey yoktu.Sokağa baktım kimseler yoktu.Ellerimi yere koyarak tüm gücünü toplamaya çalıştım hafif ayağa kalktım.Kenardaki soslu lambası diğerinden tutundum.Ayaklaeımı hissetmiyordum.Gözlerşm Şahinin o halini gördükçe devranı kesiliyordu. Tamamen ayağa kalkınca sokakta kedi gibi çıkan sesimle yardım istedim.
"Ki..Kimse..Yok mu?"
Bir kaç atım attım.
"Ya..Yar..dım.."
Ayak sesleri gelen tarafa doğru döndüm.
Şahin'in yanına çökmüş bakan kişilerden gözümü etrafa dağılan gruba baktım.
